Lyrics and translation O.S.T.R. - Bilans

Bilans

Ze szpitala odebrała mnie żona o ósmej
Bez płuca, w milczeniu jakby słowa na kłódkę
To tak jakbym miał stracić życie pojutrze
Była przy mnie, widziała jakie życie jest krótkie
Schodzimy do auta, ciężar na barkach
Jakbym odczuł na sobie moc lawiny w Alpach
Prawdziwy abstrakt, z miasta do miasta
Myślę, życie przyłożyło mi znów tasak do gardła
Po Łodzi płyniemy powoli
Jak woda zatruta przez bakterię e coli
Jakbym mógł, to bym wyjął sobie baterię z głowy
By nie myśleć gdzie byłem, tego być nieświadomym
Dużo mam niewiadomych, nie chcę pytać
Spokojnie wolę błądzić po bliskich orbitach
Dwie godziny tortur na nierównych ulicach
Jakby zegar mógł przekazać mi wskazówki do życia

Los nie jest równy dla wszystkich
Od spraw najdalszych, dalekich do bliskich
Każdy odbywa swoją walkę by żyć z tym
Każdy odbywa swoją walkę by być kimś
Los nie jest równy dla wszystkich
Od spraw najdalszych, dalekich do bliskich
Każdy odbywa swoją walkę by żyć z tym
Prosty bilans straty-korzyści

Każdy jest idealny, choć popełnia błędy
One kształtują charakter, tym życia pazernym
Wierzyłem w rehabilitację energii
Niema nic na tym świecie, czego możesz być pewny
Dzieci dały mi wsparcie, żona miłość
Nie da się bardziej, chociaż te słowa chwilą
Patrz, to jak wyrok, myślę brat się nie poddam
Byłem w takim stanie, że bym sam się nie poznał
W miejscu szwów pojawiły się blizny
Nie wyspany jak nigdy, bliski wścieklizny
Dosyć tej bitwy, Biblii, relikwii
Każdy wyścig jest tu wolą ambicji
Z tygodnia na tydzień forma na bicie
Zdrowie jak hazard, u mnie od lat ryzykiem
Moment słońca w zenicie, porcja przemyśleń
Życie po śmierci, chcę mu sprostać bez ciśnień

Los nie jest równy dla wszystkich
Od spraw najdalszych, dalekich do bliskich
Każdy odbywa swoją walkę by żyć z tym
Każdy odbywa swoją walkę by być kimś
Los nie jest równy dla wszystkich
Od spraw najdalszych, dalekich do bliskich
Każdy odbywa swoją walkę by żyć z tym
Prosty bilans straty-korzyści

Баланс

В восемь жена забрала меня из больницы,
Без легкого, в тишине, словно слова на замок.
Так, будто я должен был потерять жизнь послезавтра,
Она была рядом, видела, как жизнь коротка.
Спускаемся к машине, тяжесть на плечах,
Будто я ощутил на себе всю мощь лавины в Альпах.
Настоящая абстракция, из города в город,
Думаю, жизнь снова приставила мне тесак к горлу.
По Лодзи плывем медленно,
Как вода, отравленная бактерией кишечной палочки.
Если бы мог, я бы вынул себе батарейку из головы,
Чтобы не думать, где был, быть этого не ведающим.
Много у меня неизвестных, не хочу спрашивать,
Спокойно, предпочитаю блуждать по близким орбитам.
Два часа пыток на неровных улицах,
Как будто часы могли бы дать мне наставления по жизни.

Судьба не одинакова для всех,
От самых дальних дел до самых близких.
Каждый ведет свою борьбу, чтобы жить с этим,
Каждый ведет свою борьбу, чтобы быть кем-то.
Судьба не одинакова для всех,
От самых дальних дел до самых близких.
Каждый ведет свою борьбу, чтобы жить с этим,
Простой баланс потерь и приобретений.

Каждый идеален, хотя и совершает ошибки,
Они формируют характер, такой жадный к жизни.
Я верил в восстановление энергии,
Нет ничего на этом свете, в чем ты можешь быть уверен.
Дети дали мне поддержку, жена — любовь,
Больше невозможно, хотя эти слова — лишь миг.
Смотри, это как приговор, думаю, брат, я не сдамся.
Я был в таком состоянии, что сам себя бы не узнал.
На месте швов появились шрамы,
Не выспавшийся, как никогда, близок к бешенству.
Довольно этой битвы, Библии, реликвий,
Каждая гонка здесь — это воля амбиций.
С недели на неделю форма на высоте,
Здоровье как азартная игра, у меня годами риск.
Момент солнца в зените, порция размышлений,
Жизнь после смерти, хочу ей соответствовать без давления.

Судьба не одинакова для всех,
От самых дальних дел до самых близких.
Каждый ведет свою борьбу, чтобы жить с этим,
Каждый ведет свою борьбу, чтобы быть кем-то.
Судьба не одинакова для всех,
От самых дальних дел до самых близких.
Каждый ведет свою борьбу, чтобы жить с этим,
Простой баланс потерь и приобретений.