Lyrics and translation Ohash - Bitmeyen Hikayeler

Bitmeyen Hikayeler

Benim psikolojim bozuk hala, kara bulutlar üstümde hala
Bugün aynıyım dünde neysem, değişmem alıştım ben bunlara
Standartlara ve sınırlara, uymadım adamım ben onlara
Kaybet'cek veya elimde kalan bi' şeyi yok bu yüzden gözüm kara (gözüm kara)
Rap benim tek ilacım içimi sayesinde açıkça döküyorum
Benim hayatım bi' film, filmlerden etkilenip bu satırları yazmıyorum
Ben eksiden başladım sıfırdan bile değil ve hala mücadele ediyorum
Ben her zaman size göre imkansız olan ne varsa gerçekleştiriyorum (gerçekleştiriyorum)
Ama bana ön yargılı yaklaşıyorsunuz
Bilmeden, görmeden konuşup beni de kendiniz gibi zannediyorsunuz
Ama siz hep yanıldınız, beni kendinizle karıştırdınız
La zaten ben tek başıma yüzde birdim, sizse yüzde doksan dokuzsunuz
Bana yer süpürtenler şimdi benim peşimden koşuyo
İşlerine gelince de bana yaşıma göre davranıyo
Kuzenimin zenginliği bu yeteneğim kadar olamıyo çünkü
Zamanında ödünç bile vermediği o kıyafetin markası bana sponsor (şuan)
Umarım göstermişimdir akılın yaşla alakasız olduğunu
Star olmasam da en azından orijinal ve doğal olduğumu
Yaşıtlarım alır harçlık bana yatar streamlerden maaşım
İzle ve gör bro benim nasıl kendi ayaklarımın üstünde durduğumu
Yaşasaydın yaşadıklarımı dayanamazdın bi' bağımlıydın kesin
Unutturur belki ama sen kendini kör edersin
Rahatlayabilirsin evet ama bütün acılarınla pes edersin
Ben hiç çekmedim içime onu o bataklık da beni hiç içine çekmesin
Mermim sekmesin isabet etsin
Hedeflerimin içinden geçsin
Pirim hep Noisart Deniz'i göndersin
Hiç affetmem bebek bende gerisi
Düşmanlarım geçiriyo epilepsi
Sanki aynı bokun laciverti hepsi
Yüksek BPM hayat
Yorma kendini sen hızıma yetişemezsin
Beklentileri yüksek ah, sorun değil karşılarım
Anne tokat gibi vuruyo yüzlerine benim bu başarılarım
Bitmez bahaneleri, onların her şeye ayrı vardır bi' lafı
Bazı insanlar çok fakir onların var sadece paraları
Nefesim kesilmediği sürece kaçabilir iki günlük hevesim
Beni övmesin hiç kimse çünkü piyasa motorsuz bi' motor çetesi
Yalvarır bitsin diye ama dur daha var, üst baş değil karakterleri çakma
Benim fırçalamadığım dişlerim bile geleceklerinden daha parlak
Bitmeyen hikayeler ya
Bitmeyen hikayeler ya
Bunların devam ettiği yok
Bitmez, bitmez, bitmiyo
Bitmeyen hikayeler ya, ya
Bitmez bu lanet hikayeler
Bitmez bu lanet hikayeler ya, ya
Bitmez bu lanet hikayeler ya
(Brr, brr, brra)
(Shahulean)
(Bitmeyen hikayeler)
(Bitmeyen hikayeler)
On sene boyunca içinde yaşadığım ülkede şartlar zordu
Bütün insanlar baskı altındaydı
Kadınların saçı çok az açık olduğunda polisler onları dövüyordu
Yüzlerine asit bile döküyorlardı
Bu yüzden ordaki kadınların bir çoğu, özgürlüğü yanlış anlayıp, estetik ameliyatlarına giriyorlardı
Müzisyenlerse konser yapmak için bile devletten izin almaları gerekiyordu
Kafalarına göre, istedikleri zaman da şarkılarını yayınlayamıyolardı
Çünkü bi' platform yoktu
Nasıl Türkiye'de Wikipedia'ya giremiyosan, orda da Youtube'a giremiyosun
Başka platformları da hiç kimse kullanmıyordu
Zaten orda bi' çoğu insanın interneti bile yoktu
Müzisyenlerin bir çoğu da bu yüzden ülkeden kaçmak zorunda kaldı
O kadar televizyonlarda dinden bahsediliyodu ki insanlar dinden soğumuştu
Tüm bunlar yüzünden hava kararınca evlerde çok pis partiler yapılıyodu
Gençlerin çoğu uyuşturucu bağımlısıydı
Anneniz babanız size yapma diyince nasıl inat yapıyosanız İran'da insanlar da devlete öyle inat yapıyodu
Benim babam da müzisyendi
Ailesi onu dışlıyodu ve ona ne maddi, ne manevi asla destek vermiyolardı
Çocukken okulunu doğru düzgün okumadı
Ve yaşı ilerledikçe babasının şirketine de girip çalışmadı, bu yüzden de onu zorla askere gönderdiler
Askerde komutanıyla tartışıp komutanın çenesini kırdı
Hapise girdi, çıkınca da ona hiçbir yerde çalışma izni vermediler
Zar zor konserler yapmaya çalışıyodu ama onların paralarına da devlet el koyuyodu
Veya iptal ettiriyordu
Annemse babamın öğrencisiydi
Babam ona enstrüman çalmayı öğretiyordu
Annem annesini ve babasını kazada kaybedince
Babam neyi varsa onunla paylaştı, onu korudu
Birbirlerini sevdiler ve evlendiler
Ne babamın kendisi ne de babamın ailesi pek kızla anlaşamıyordu
Ama kız hamile olunca işler değişti
Neyse ki sonunda ben doğdum
Üç yaşıma kadar idare edebildik
Ama bi' gün babam ve annem tartıştı
Babam bi' projesi için bi'kaç haftalığına şehir dışına çıkması gerekiyordu
O gidince annem bankadaki tüm paraları alıp, evdeki eşyaları da satıp beni kaçırdı
Paraların çoğunu uyuşturucuya yatırdı, beni aç bıraktı
Bi' şey istediğim zaman da beni dövüp karanlık bi' odaya bırakırdı
Bazen iki, bazen de 12 saat boyunca
Boyum o kadar kısaydı ki kapıyı veya ışığı açamıyordum
Üç sene babam öldü diye beni kandırdı
Beni sürekli anaokulu açılmadan çok erkenden kapısına bırakırdı ve beni almaya çok geç gelirdi
Ondan çok korkuyodum, o küçük yaşımda hayattan soğumuştum
Hiç kimsem yoktu, tek arkadaşım karanlıktı
O kadar karanlıkta kalmıştım ki karanlıkta görebiliyodum
Bi' mucize bekliyodum ve bi' gün babamın ve annemin
Ortak bi' arkadaşı babama benim nerde olduğumu söyledi
Ve babam da gelip beni kendi yanına aldı
Annem de sanki üstünde yük varmış gibi benden kurtulmuş gibi beni hiç aramadı
Babamla yaşamaya başladığımda akşamları ışıklar kapanınca korkuyodum
Tramvalarım vardı, alışamamıştım
Yaşıtlarımla anlaşamıyo'dum
İsmim bile ülkede en fazla üç kişide falan bulunuyodu
Oyun oynamak bana sıkıcı geliyordu
Hep kendimi sorguluyodum
Bi'çok kez ben de sadece onlar gibi normal bi' çocuk olup, normal bi' hayata sahip olmak istemiştim
Umutsuzdum, sürekli her şeyi sorguluyodum
Çünkü olanlara anlam veremiyodum
Hep "Ben bunları hak edecek naptım?" diyodum
Nedenini merak ediyodum, içine kapanıktım
Kimseye bi'şey anlatmazdım, kendi içime atardım
Zor bi' hayat yaşadığım için daha çok sert ve itiraz eden müzikleri seviyodum
Üç sene zor şartlarda elektro gitar çaldım
Amfim yoktu, ne çaldığımı doğru düzgün anlamıyordum
Tellerim kopunca, parasızlıktan tel alamıyorduk ve penamı da kaybedince parmağımla veya bozuk parayla çalıyodum
Ama o kadar seviyordum ki günde sekiz saat çalışırdım, ellerim kanayana kadar
Müzik bana ilaç gibi bi'şeydi, istediğim gibi açık bi' şekilde içimi dökebilmemi sağlıyodu
Derslerime hiç çalışmazdım, okulumu hiç sevmezdim
Çünkü her gittiğimde diğer çocuklar gibi neden ben de annemle değil de, tek başıma gittiğimi soruyorlardı
Artık korkularımla yüzleşmemin zamanı gelmişti, annemi görmeye gittim
Artık yaşım ilerlediği için her şeyi daha iyi gözlemiyodum
Ama hiç hoş şeylerle karşılaşmadım
Pek detayına girmek istemiyorum çünkü gerçekten utanç verici şeyler
Ama beni kendisinden soğutmuştu
Her şey üst üste gelmeye başlamıştı
Babamın yanına döndüğümde evi polisler bastı
Evi dağıtıp babamı gözümün önünde dövüp götürdüler
Babam geri döndüğünde parmakları kırılmıştı
Ve kendinde değildi çünkü elektrik şoku yemişti
Ve bana artık İran'dan çıkmamız gerektiğini söylemişti
Yoksa benim de geleceğim yanıcaktı
Evimizi bi' daha basarlar diye kışın ortasında sokakta kaldık
Çok lazım olan eşyalarımızı aldık, ve her şeyden vazgeçip ülkeden çıktık
Türkiye'ye geldik, bi' kuruş bile paramız yoktu, dili bilmiyorduk
Sokaklarda müzik çaldık, gelip bi' lira bırakan da oldu, tükürüp küfür eden de
Bu yüzden insanların ne dediği umrumda değil
Gözlerimi kapatıp hedefime odaklanıyorum
Bi'çok şeyi öğrenip tecrübe ettim
Bi'çok şey kazandım ama kazandığım kadar da kaybettim
Her insan gibi ben de hatalar yaptım ama onlardan ders çıkardım
Öğrendiğim bi'kaç şeyi sizlerle paylaşmak istiyorum
Bunu unutmayın ki kötülüğü dibine kadar görmeden iyiliği göremezsiniz
Görseniz bile iyi olduğunu fark edemezsiniz ve kıymetini bilmezsiniz
Emin olun üstesinden gelemeyeceğiniz şey karşınıza çıkmaz
Tüm bu zorlukların bi' anlamı var, bi' ayarı var
Zaten herkes aynı olsa renklerin bi' anlamı kalmaz
Hep bardağın dolu tarafından bakmaya çalışın
İnadına kafanızı dik tutun
İşin komik tarafı bunların hepsi aslında bi' sınav, bu yüzden hiç takmayın
Mesela ben kendimi hep toplumdan dışlanmışım gibi hissettim
Çünkü bana bende bi' gariplik varmış gibi davrandılar
Bi' çoğu beni anlamaz ve bilmez ki ben sıfırdan bile değil eksiden başladım
Kimseden bi' adım önde falan değildim, hatta tam tersine bi' adım gerideydim
Mücadele ederek, savaşarak ve çabalayarak buralara gelmeyi başardım
Ama bu sadece bu kadar olmayacak
Daha da çok kendimi geliştirmeye devam etcem
Şansa değil, hak ettim ve hakkını da vericem, siz rahat olun
Ve şimdilik benden bu kadar
Burdan bu albümde emeği geçen herkesten teşekkür etmek istiyorum
Onlar tek tek sayılamıyacak kadar fazla
Yeah, Shahulean

Endless Stories

My psychology is still messed up, dark clouds still hang over me
I'm the same today as I was yesterday, I won't change, I'm used to this
Standards and limits, I didn't conform to them, baby
I have nothing to lose or gain, that's why my eyes are dark (my eyes are dark)
Rap is my only medicine, thanks to it I pour out my heart
My life is a movie, I don't write these lines inspired by movies
I started from below zero and I'm still struggling
I always achieve what is impossible for you (I achieve)
But you approach me with prejudice
You talk without knowing, without seeing, and you think I'm like you
But you were always wrong, you confused me with yourself
Damn, I was one percent alone, and you were ninety-nine percent
Those who made me sweep the floor are now running after me
They treat me according to my age when it suits them
My cousin's wealth can't match this talent of mine because
The brand of the clothes he didn't even lend me back then is sponsoring me (now)
I hope I have shown that intelligence has nothing to do with age
Even if I'm not a star, at least I'm original and natural
My peers get allowances, I get paid from streams
Watch and see, bro, how I stand on my own two feet
If you had lived what I lived, you wouldn't have been able to stand it, you would have been an addict for sure
It might make you forget, but you'd blind yourself
You can relax, yes, but you would give up with all your pain
I never took it inside me, that swamp never pulled me in
May my bullet not ricochet, may it hit its target
May it pierce through my goals
May my mentor always send me Deniz Noisart
I never forgive, baby, the rest is on me
My enemies are having epilepsy
They're all the same shit, just a different shade of blue
High BPM life
Don't tire yourself, you can't keep up with my speed
Expectations are high, ah, no problem, I'll meet them
My successes hit them in the face like a mother's slap
Their excuses never end, they have a different saying for everything
Some people are so poor, all they have is money
As long as I can breathe, my two-day enthusiasm can escape
No one should praise me because the market is a motorcycle gang without motorcycles
They beg for it to end, but wait, there's more, their characters are fake, not their clothes
Even my unbrushed teeth are brighter than their future
Endless stories, yeah
Endless stories, yeah
They don't have an ending
They don't end, they don't end, they don't end
Endless stories, yeah, yeah
These damn stories don't end
These damn stories don't end, yeah, yeah
These damn stories don't end
(Brr, brr, brra)
(Shahulean)
(Endless stories)
(Endless stories)
For ten years, the conditions were tough in the country I lived in
All the people were under pressure
When women's hair was even slightly exposed, the police would beat them
They even poured acid on their faces
That's why most of the women there, misunderstanding freedom, resorted to plastic surgery
Musicians even had to get permission from the state to perform concerts
They couldn't release their songs whenever they wanted
Because there was no platform
Just like you can't access Wikipedia in Turkey, you can't access Youtube there
Nobody used other platforms either
Most people there didn't even have internet access anyway
That's why many musicians had to flee the country
There was so much talk about religion on TV that people had grown tired of it
Because of all this, when it got dark, there were wild parties in people's homes
Most young people were drug addicts
Just like you rebel against your parents when they tell you not to do something, people in Iran rebelled against the state
My father was also a musician
His family ostracized him and never supported him, neither financially nor emotionally
He didn't get a proper education as a child
And as he got older, he didn't join his father's company and work, so they forced him into the military
He argued with his commander in the military and broke his jaw
He went to prison, and when he got out, they wouldn't let him work anywhere
He was barely trying to do concerts, but the state would confiscate the money from them
Or they would cancel them
My mother was my father's student
My father was teaching her to play instruments
When my mother lost her mother and father in an accident
My father shared everything he had with her, he protected her
They fell in love and got married
Neither my father nor his family got along well with my mother
But when she got pregnant, things changed
Thankfully, I was finally born
We managed for three years
But one day my father and mother argued
My father had to go out of town for a few weeks for a project
When he left, my mother took all the money from the bank, sold the furniture in the house, and kidnapped me
She spent most of the money on drugs, she left me hungry
Whenever I asked for something, she would beat me and leave me in a dark room
Sometimes for two hours, sometimes for 12 hours
I was so short that I couldn't reach the door or the light switch
For three years, she tricked me into believing my father was dead
She would always drop me off at kindergarten very early before it opened and would come to pick me up very late
I was so scared of her, at that young age, I had become disillusioned with life
I had no one, my only friend was the darkness
I had spent so much time in the dark that I could see in the dark
I was waiting for a miracle, and one day a mutual friend of my father and mother
Told my father where I was
And my father came and took me to live with him
My mother, as if relieved of a burden, never called me
When I started living with my father, I was scared when the lights went out in the evenings
I had traumas, I couldn't get used to it
I couldn't get along with my peers
Even my name was only found in maybe three people in the whole country
Playing games seemed boring to me
I was always questioning myself
Many times I just wanted to be a normal kid like them and have a normal life
I was hopeless, I was constantly questioning everything
Because I couldn't make sense of what had happened
I always said, "What did I do to deserve this?"
I wondered why, I was withdrawn
I wouldn't tell anyone anything, I would keep it all inside
Because I had lived a hard life, I liked harsher and more rebellious music
For three years I played electric guitar in difficult conditions
I didn't have an amplifier, I didn't really understand what I was playing
When my strings broke, we couldn't afford to buy new ones, and when I lost my pick, I would play with my finger or a coin
But I loved it so much that I would practice eight hours a day, until my hands bled
Music was like medicine to me, it allowed me to pour out my heart openly, as I wanted
I never studied, I never liked school
Because every time I went, they would ask why I was going alone, and not with my mother, like the other kids
It was time for me to face my fears, I went to see my mother
Since I was older now, I was observing everything better
But I didn't encounter pleasant things
I don't really want to go into detail because they are really shameful things
But she had alienated me from her
Everything started to pile up
When I returned to my father, the police raided our house
They ransacked the house and beat my father in front of me and took him away
When my father returned, his fingers were broken
And he wasn't himself because he had been electrocuted
And he told me that we had to leave Iran now
Or my future would be burned too
We stayed on the streets in the middle of winter for fear that they would raid our house again
We took the essentials we needed and left everything behind and left the country
We came to Turkey, we didn't have a penny, we didn't know the language
We played music on the streets, some people came and left a lira, others spat and cursed
That's why I don't care what people say
I close my eyes and focus on my goal
I learned and experienced a lot of things
I gained a lot, but I lost as much as I gained
Like everyone else, I made mistakes, but I learned from them
I want to share a few things I've learned with you
Remember this, you cannot see the good without seeing the evil to its fullest extent
Even if you see it, you won't realize it's good and you won't appreciate it
Rest assured, you will not face anything you cannot overcome
All these difficulties have a meaning, a purpose
If everyone were the same, colors would have no meaning
Always try to look on the bright side
Keep your head up, in spite of everything
The funny thing is, all of this is actually a test, so don't worry about it
For example, I always felt like I was an outcast from society
Because they treated me like there was something wrong with me
Most of them don't understand and don't know that I started from below zero, not even from scratch
I wasn't one step ahead of anyone, on the contrary, I was one step behind
I managed to get here by fighting, struggling, and striving
But this is just the beginning
I will continue to develop myself even more
It's not by chance, I deserved it and I will give it its due, you can relax
And that's all from me for now
I would like to thank everyone who contributed to this album
They are too many to count one by one
Yeah, Shahulean