Leila - Omid translation in German

Leila

لیلا کجاست که با عشق یک سایبان ببافد
یک سفره ی قلمکار با بوی نان ببافد
لیلای عشق بازآ یک آشیان بسازیم
با صد هزار فانوس یک کهکشان بسازیم
یادت عزیز امشب ما را شکسته تر کرد
این قلب بی صدا را صد سال پیر تر کرد
لیلا کجاست که با عشق یک سایبان ببافد
یک سفره ی قلم کار با بوی نان ببافد
ما اهل یک ستاره از یک دیار بودیم
ما اهل یک ولایت از یک تبار بودیم
لیلا کجاست که با او یک خانمان بسازیم
یک قبله یک قبیله با عاشقان بسازیم
لیلاکجاست که با عشق یک سایبان ببافد
یک سفره ی قلمکار با بوی نان ببافد
لیلا کجاست که با نور یک ریسمان ببافد
با ریسمان باران رنگین کمان ببافد
یادت عزیز امشب ما را شکسته تر کرد
این قلب بی صدا را صد سال پیرتر کرد
لیلا کجاست که با عشق یک سایبان ببافد
یک سفره ی قلمکار با بوی نان ببافد
ما اهل یک ستاره از یک دیار بودیم
ما اهل یک ولایت از یک تبار بودیم
لیلا کجاست که با او یک خانمان بسازیم
یک قبله یک قبیله با عاشقان بسازیم
لیلا کجاست که با عشق یک سایبان ببافد
یک سفره قلمکار با بوی نان ببافد

Leila

Wo ist Leila, dass sie mit Liebe ein schützendes Dach webt,
Ein Ghalamkar-Tischtuch mit dem Duft von Brot webt?
Leila der Liebe, komm zurück, lass uns ein Nest bauen,
Mit hunderttausend Laternen eine Galaxie bauen.
Deine Erinnerung, Liebste, hat uns heute Nacht noch gebrochener gemacht,
Hat dieses stille Herz hundert Jahre älter gemacht.
Wo ist Leila, dass sie mit Liebe ein schützendes Dach webt,
Ein Ghalamkar-Tischtuch mit dem Duft von Brot webt?
Wir waren Leute eines Sterns, aus einem Land,
Wir waren Leute einer Provinz, von einer Abstammung.
Wo ist Leila, dass wir mit ihr ein Heim bauen,
Eine Qibla, einen Stamm, mit den Liebenden bauen?
Wo ist Leila, dass sie mit Liebe ein schützendes Dach webt,
Ein Ghalamkar-Tischtuch mit dem Duft von Brot webt?
Wo ist Leila, dass sie mit Licht einen Faden webt,
Mit dem Faden des Regens einen Regenbogen webt?
Deine Erinnerung, Liebste, hat uns heute Nacht noch gebrochener gemacht,
Hat dieses stille Herz hundert Jahre älter gemacht.
Wo ist Leila, dass sie mit Liebe ein schützendes Dach webt,
Ein Ghalamkar-Tischtuch mit dem Duft von Brot webt?
Wir waren Leute eines Sterns, aus einem Land,
Wir waren Leute einer Provinz, von einer Abstammung.
Wo ist Leila, dass wir mit ihr ein Heim bauen,
Eine Qibla, einen Stamm, mit den Liebenden bauen?
Wo ist Leila, dass sie mit Liebe ein schützendes Dach webt,
Ein Ghalamkar-Tischtuch mit dem Duft von Brot webt.