Zwykły Człowiek - PIH translation in German

Zwykły Człowiek

Proza życia. Mówią oddychaj pełną piersią, żyj długo...
Ale wiesz jak jest... Proza życia... Nie mam racji? Wiem, że mam...

Portfela nigdy nie miałem i już go nie kupię
Kocham życie, nieraz biorę je łapczywie hurtem
Manna z nieba? Raczej zęby na półkę
Powiedz gdzie byłeś, kiedy żarłem suchą bułkę
Z sercem na dłoni, dla wielu zły z natury
Nauczono mnie, jak palić mosty, wznosić mury
Oglądam się za siebie czasem, bo różnie bywa
Prawda -- raczej jej szukam, a nie ukrywam
Jak ty mam swoje plany, swoje sekrety
Nigdy nie pragnąłem ziomka kobiety
Nieraz jest cisza, innym razem słowa
Których od razu zaczynam żałować
Po miłość zawsze stałem na tyłach, w cieniu
Aż zobaczyłem te iskierki w jej spojrzeniu
Tak, wiem porywa mnie czułości fala
Żona -- do snu lektura jej ciała

Ref.
Wokół życia brud, życia kurz
Niejeden anioł stróż zamyka oczy zmęczone
Tu gdzie często wiele chcesz, a mało możesz
Z krwi i kości, zwykły człowiek

Czasem, jak one nie chce żyć dłużej, ale bez patosu
Znajduję garść muszek w pierdolonym kloszu
Znów pod dobrą datą, ktoś sypie od serca
Zapadam się w sobie, prosto do wnętrza
Powiększyć rodzinę, już nie wiem sam
Dać życie, kiedy rujnuję te które mam
Trzecia nad ranem, wtedy ważą się losy
Stoję i patrzę w czarne wody nocy
Z ryby ości, cień, z całości reszta
Gdzie ten kontenans, wypluty jak pestka
Dopada mnie niemoc i nie mam szansy
Bogini Księżyca pod nokturn tańczy
(Luna) I nagle jest już siódma rano
Gwizd, gołębie spiralą się podrywają
Tak jakby ktoś odjął to ręką
Tą całą mizerię przekuwam w zwycięstwo

Ref.
Wokół życia brud, życia kurz
Niejeden anioł stróż zamyka oczy zmęczone
Tu gdzie często wiele chcesz, a mało możesz
Z krwi i kości, zwykły człowiek

Czasem idę w ciemno, nie boję się ciosów
Innym razem dla otuchy pogwizduję w mroku
Te całe nerwy, pamiętaj, stres nie strach
Przybywa siwych włosów, lecz nie zamków w drzwiach
Życia masz w sobie dzieciak tyle co głaz
Pytasz się czy uratuję twój mały świat?
Wiem, że potrzebują mnie i liczą na mnie ludzie
I tą zależność od zawsze szanuję
Skazany na sukces?
Nikt nie jest ze stali, czasem płyną łzy po wódce
I czuję zrezygnowanie
Recepta na życie, jak przepis na zakalec
Grunt to wyjść potem na prostą
Nieważne, że jutro jest tylko przyszłą przeszłością
Jak tonę, pamiętaj, nie wołam na ratunek
Salami z piklami, to dzieciak lubię

Ref.
Wokół życia brud, życia kurz
Niejeden anioł stróż zamyka oczy zmęczone
Tu gdzie często wiele chcesz, a mało możesz
Z krwi i kości, zwykły człowiek

Gewöhnlicher Mensch

Alltagsprosa. Sie sagen, atme tief durch, lebe lange...
Aber du weißt, wie es ist... Alltagsprosa... Habe ich nicht Recht? Ich weiß, dass ich Recht habe...

Eine Brieftasche hatte ich nie und werde sie auch nie kaufen
Ich liebe das Leben, manchmal nehme ich es gierig in großen Mengen
Manna vom Himmel? Eher Zähne aufs Regal
Sag mir, wo warst du, als ich trockenes Brot aß
Mit dem Herz auf der Hand, für viele von Natur aus böse
Man hat mir beigebracht, wie man Brücken verbrennt, Mauern errichtet
Ich schaue manchmal zurück, weil es unterschiedlich läuft
Wahrheit – eher suche ich sie, als sie zu verstecken
Wie du habe ich meine Pläne, meine Geheimnisse
Ich habe nie die Frau eines Kumpels begehrt
Manchmal ist es still, ein anderes Mal Worte
Die ich sofort bereue
Für die Liebe stand ich immer hinten, im Schatten
Bis ich diese Funken in ihrem Blick sah
Ja, ich weiß, die Welle der Zärtlichkeit reißt mich mit
Ehefrau – zum Schlafen die Lektüre ihres Körpers

Ref.
Um uns Leben Schmutz, Leben Staub
Mancher Schutzengel schließt müde die Augen
Hier, wo du oft viel willst und wenig kannst
Aus Fleisch und Blut, ein gewöhnlicher Mensch

Manchmal, wie sie, will ich nicht länger leben, aber ohne Pathos
Ich finde eine Handvoll Fliegen in einem verdammten Lampenschirm
Wieder unter gutem Stern, jemand gibt von Herzen
Ich versinke in mir, direkt ins Innere
Die Familie vergrößern, ich weiß es selbst nicht mehr
Leben geben, während ich das, das ich habe, ruiniere
Drei Uhr morgens, dann entscheiden sich die Schicksale
Ich stehe und schaue in die schwarzen Wasser der Nacht
Aus dem Fisch die Gräten, Schatten, der Rest vom Ganzen
Wo ist diese Fassung, ausgespuckt wie ein Kern
Übermannt mich die Ohnmacht und ich habe keine Chance
Die Mondgöttin tanzt unter dem Nocturne
(Luna) Und plötzlich ist es sieben Uhr morgens
Pfeife, Tauben steigen spiralförmig auf
Als ob jemand dies mit einer Hand wegnimmt
All das Elend schmiede ich zum Sieg

Ref.
Um uns Leben Schmutz, Leben Staub
Mancher Schutzengel schließt müde die Augen
Hier, wo du oft viel willst und wenig kannst
Aus Fleisch und Blut, ein gewöhnlicher Mensch

Manchmal gehe ich ins Dunkle, fürchte mich nicht vor Schlägen
Ein anderes Mal pfeife ich im Dunkeln zum Trost
All diese Nerven, denk dran, Stress ist keine Angst
Es kommen mehr graue Haare, aber keine Schlösser an Türen
Kind, du hast so viel Leben in dir wie ein Fels
Fragst du, ob ich deine kleine Welt retten werde?
Ich weiß, Menschen brauchen mich und zählen auf mich
Und diese Abhängigkeit respektiere ich schon immer
Zum Erfolg verdammt?
Niemand ist aus Stahl, manchmal fließen Tränen nach dem Wodka
Und ich spüre die Resignation
Ein Rezept fürs Leben, wie eines für einen Kuchen mit Boden
Hauptsache, man findet wieder auf den richtigen Weg
Egal, dass morgen nur die Zukunft der Vergangenheit ist
Wenn ich ertrinke, denk dran, ich rufe nicht um Hilfe
Salami mit Pickles, das mag ich, Kind

Ref.
Um uns Leben Schmutz, Leben Staub
Mancher Schutzengel schließt müde die Augen
Hier, wo du oft viel willst und wenig kannst
Aus Fleisch und Blut, ein gewöhnlicher Mensch