Lyrics and translation PIH - Łzy

Łzy

Dokładnie tak
To jest świat mężczyzn
Ale głowa do góry kobietko nie poddawaj się lękom
Jestem z tobą
Aha!

Życia nie widzisz w kolorach tęczy
Na twoich policzkach tylko jego szorstki język
Polegałaś na czyimś słodkim sercu
I zjadłaś całą paczkę tych pieprzonych cukierków
Kolejna kropla wędruje w dół twarzy
Opuszcza oka bezpieczny azyl
Na zawołanie budzi je strach
Stoją w twoich oczach jak nieproszony gość w drzwiach
Dziś z całej siły pompuje je serce
Szczęśliwa zapomniałaś jak smakuje nieszczęście
Nigdy ich mało są gdy nic już nie zostało
Ty martwa w środku one stygną jak ciało
Kiedy cię widzę twarz twoją zmęczoną
Są dla mnie czytelne jak wysłana wiadomość
Tą cenę słoną czujesz ustami
Kładąc się do snu z poduszką między udami

Wiem, że wszystkiego masz czasem dosyć
Zrób to, podnieś głowę i rozpuść włosy
W te naznaczone grudniem popołudnie
O jedno cię proszę chcę widzieć twój uśmiech
Wiem, że wszystkiego masz czasem dosyć
Zrób to, podnieś głowę i rozpuść włosy
W te naznaczone grudniem popołudnie
O jedno cię proszę chcę widzieć twój uśmiech

Morze gorzkich łez cierpkich łez
Znów przypadkowy z nieznajomym byle jaki seks
Płaczesz przez kogoś ktoś płaczę przez ciebie
Krzyk niepotrzebne słowa po co to nie wiesz
Zimne jak lód gdy serca chłód
Zwiastunem burzy deszcz twojej duszy
I czujesz znów, że nadchodzi wielka fala
Nie tego chciałaś ale to dostałaś
W oku topnieje kra tną jak biały szkwał
Później też są gdy opada mgła
Gdy przypominasz na sobie jego dłonie
Nie zatamujesz ich prędzej w piekle zgaśnie ogień
I płyną kiedy dzwonisz chociaż nie warto
Żeby zamienić słowo z nagraną sekretarką
Nie wahasz się brniesz dalej
Perwersyjnie eksponując je jak ranę

Wiem, że wszystkiego masz czasem dosyć
Zrób to, podnieś głowę i rozpuść włosy
W te naznaczone grudniem popołudnie
O jedno cię proszę chcę widzieć twój uśmiech
Wiem, że wszystkiego masz czasem dosyć
Zrób to, podnieś głowę i rozpuść włosy
W te naznaczone grudniem popołudnie
O jedno cię proszę chcę widzieć twój uśmiech

I znów pod klubem rozmazany tusz łzy
Ból zabijasz bólem masz to we krwi
Przynoszą ulgę czasem są jak opium
Kiedy wypłukują na chwilę żal z oczu
Nie masz pytań kiedy w lustrze je spotykasz
Mimo, że próbujesz mocno oczy tracą ostrość
Zanim do końca się nie rozsypiesz
Uciekasz wzrokiem zawijasz się w liście
I ciągle myślisz kocha nie kocha
Upychając towar po zatokach
Czujesz te świeże na sercu blizny
Tym razem nie ten zły typ mężczyzny
Został diamentowy kolczyk na szkłach para
Spacer alejami cierni w ciemnych okularach (okularach)
Ona wie ja to wiem ty to wiesz
Życia strumień deltą rzeki morze łez

Wiem, że wszystkiego masz czasem dosyć
Zrób to, podnieś głowę i rozpuść włosy
W te naznaczone grudniem popołudnie
O jedno cię proszę chcę widzieć twój uśmiech
Wiem, że wszystkiego masz czasem dosyć
Zrób to, podnieś głowę i rozpuść włosy
W te naznaczone grudniem popołudnie
O jedno cię proszę chcę widzieć twój uśmiech

Слёзы

Именно так
Это мир мужчин
Но голову выше, девочка, не поддавайся страхам
Я с тобой
Ага!

Жизнь не видишь в цветах радуги
На твоих щеках только его грубый язык
Полагалась на чье-то сладкое сердце
И съела всю пачку этих чертовых конфет
Очередная капля стекает по лицу
Покидает безопасное убежище глаза
По первому зову их будит страх
Стоят в твоих глазах, как незваный гость в дверях
Сегодня изо всех сил их качает сердце
Счастливая, ты забыла, каково это — несчастье
Их всегда мало, они появляются, когда уже ничего не осталось
Ты мертва внутри, они стынут, как тело
Когда я вижу твое уставшее лицо
Они для меня понятны, как отправленное сообщение
Эту соленую цену ты чувствуешь губами
Ложась спать с подушкой между бедер

Знаю, тебе всего порой надоедает
Сделай это, подними голову и распусти волосы
В этот отмеченный декабрем день
Об одном прошу тебя, хочу видеть твою улыбку
Знаю, тебе всего порой надоедает
Сделай это, подними голову и распусти волосы
В этот отмеченный декабрем день
Об одном прошу тебя, хочу видеть твою улыбку

Море горьких слез, терпких слез
Снова случайный, с незнакомцем, какой-нибудь секс
Плачешь из-за кого-то, кто-то плачет из-за тебя
Крик, ненужные слова, зачем это, ты не знаешь
Холодные, как лед, когда холодно в сердце
Предвестник бури, дождь твоей души
И ты снова чувствуешь, что надвигается большая волна
Не этого ты хотела, но это получила
В глазах тает край, режущий, как белый шквал
Потом они тоже есть, когда рассеивается туман
Когда вспоминаешь на себе его руки
Не остановишь их, скорее в аду погаснет огонь
И текут, когда звонишь, хотя не стоит
Разговаривать с автоответчиком
Не колеблешься, идешь дальше
Извращенно выставляя их напоказ, как рану

Знаю, тебе всего порой надоедает
Сделай это, подними голову и распусти волосы
В этот отмеченный декабрем день
Об одном прошу тебя, хочу видеть твою улыбку
Знаю, тебе всего порой надоедает
Сделай это, подними голову и распусти волосы
В этот отмеченный декабрем день
Об одном прошу тебя, хочу видеть твою улыбку

И снова под клубом, размазанная тушь, слезы
Боль убиваешь болью, это у тебя в крови
Приносят облегчение, иногда как опиум
Когда на мгновение вымывают печаль из глаз
Нет вопросов, когда встречаешь их в зеркале
Хотя пытаешься изо всех сил, глаза теряют резкость
Прежде чем окончательно не рассыплешься
Отводишь взгляд, закутываешься в листья
И все думаешь: любит, не любит
Забивая товар по пазухам
Чувствуешь эти свежие шрамы на сердце
В этот раз не тот, плохой тип мужчины
Остался бриллиантовый серьга, на стеклах пар
Прогулка аллеями терний в темных очках (очках)
Она знает, я это знаю, ты это знаешь
Поток жизни, дельта реки, море слез

Знаю, тебе всего порой надоедает
Сделай это, подними голову и распусти волосы
В этот отмеченный декабрем день
Об одном прошу тебя, хочу видеть твою улыбку
Знаю, тебе всего порой надоедает
Сделай это, подними голову и распусти волосы
В этот отмеченный декабрем день
Об одном прошу тебя, хочу видеть твою улыбку