Lyrics and translation Pashalis Terzis - Fthinoporiase

Fthinoporiase

Ποιος το περίμενε λοιπόν
να γίνουμε ένα παρελθόν
και όλα τα χρώματα σκοτάδι
και η αλύρα στα μαλλιά να γίνει άδεια αγκαλιά
στην άμμο ακόμα ένα σημάδι
Και ότι ήθελα κοντα να ρθει
δεν λέει με τίποτα να βγει
είναι φεγγάρι τρομαγμένο
με έκλεισες μέσα σου εκεί
σένα κορμί σαν φυλακήΠοιος το περίμενε λοιπόν
να γίνουμε ένα παρελθόν
και όλα τα χρώματα σκοτάδι
και η αλμύρα στα μαλλιά να γίνει άδεια αγκαλιά
στην άμμο ακόμα ένα σημάδι
Και ότι ήθελα κοντα να ρθει
δεν λέει με τίποτα να βγει
είναι φεγγάρι τρομαγμένο
μ' έκλεισες μέσα σου εκεί
σ' ένα κορμί σαν φυλακή
να δραπετεύσω περιμένω
Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε
φθινοπώριασε
και απ' την καρδιά σου η αγάπη μου ξεθώριασε
σκοτείνιασε μπροστά μου ο ουρανός
Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα
κιτρινίσανε
στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε
να πίνω απ' τη βροχή σου ο τρελός
Ποιος το περίμενε που λες
πως θα άφηνε τέτοιες πληγές
η νύχτα όταν ξημερώνει
και πάνω που ήμασταν εμείς οι νικητές της διαδρομής
τώρα κοιτάζουμε την σκόνη
Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε
φθινοπώριασε
και απ' την καρδιά σου η αγάπη μου ξεθώριασε
σκοτείνιασε μπροστά μου ο ουρανός
Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα
κιτρινίσανε
στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε
να πίνω απ' τη βροχή σου ο τρελός
να δραπετεύσω περιμένω
Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε
φθινοπώριασε
και απ την καρδία σου η αγάπη μου ξεθώριασε
σκοτείνιασε μπράστα μου ο ουρανός
Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα
κιτρινίσανε
στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε
να πίνω απ τη βροχή σου ο τρελός
Ποιος το περίμενε που λες
πως θα άφηνε τέτοιες πληγές
η νύχτα όταν ξημερώνει
και πάνω που ήμασταν εμείς οι νικητές της διαδρομής
τώρα κοιτάζουμε την σκόνη
Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε
φθινοπώριασε
και απ την καρδία σου η αγάπη μου ξεθώριασε
σκοτείνιασε μπράστα μου ο ουρανός
Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα
κιτρινίσανε
στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε
να πίνω απ τη βροχή σου ο τρελός

Fthinoporiase

Who would have thought my dear
that we would become a thing of the past
and all the colors would turn to darkness
and the sea salt in my hair would become an empty embrace
another mark in the sand
And that which I wished for to come closer
refuses to budge
it is a frightened moon
you have locked me inside you there
in a body like a prisonWho would have thought my dear
that we would become a thing of the past
and all the colors would turn to darkness
and the sea salt in my hair would become an empty embrace
another mark in the sand
And that which I wished for to come closer
refuses to budge
it is a frightened moon
you have locked me inside you there
in a body like a prison
I wait to escape
Autumn has come, the wind has taken you
autumn has come
and from your heart my love has faded
the sky has darkened before me
The leaves of love have turned yellow
they have turned yellow
they have left me to simply fall to the ground
to drink from your rain, the madman
Who would have thought my dear
that such wounds would be left behind
when night turns to dawn
and when we were the victors of the race
now we stare at the dust
Autumn has come, the wind has taken you
autumn has come
and from your heart my love has faded
the sky has darkened before me
The leaves of love have turned yellow
they have turned yellow
they have left me to simply fall to the ground
to drink from your rain, the madman
I wait to escape
Autumn has come, the wind has taken you
autumn has come
and from your heart my love has faded
the sky has darkened before me
The leaves of love have turned yellow
they have turned yellow
they have left me to simply fall to the ground
to drink from your rain, the madman
Who would have thought my dear
that such wounds would be left behind
when night turns to dawn
and when we were the victors of the race
now we stare at the dust
Autumn has come, the wind has taken you
autumn has come
and from your heart my love has faded
the sky has darkened before me
The leaves of love have turned yellow
they have turned yellow
they have left me to simply fall to the ground
to drink from your rain, the madman