Lyrics and translation Paul Van Vliet - Het touwtje uit de brievenbus

Ze zeggen:
Laat hem los
En laat hem niet meer binnen
Ze zeggen:
Laat hem gaan
Hij moet het overwinnen
Ze zeggen:
Niet erheen
Je kunt hem niet meer geven
Ze zeggen:
Deur op slot
Je hebt ook een eigen leven

Maar ik heb hem toch gevoerd
Hap voor hapje
Ik heb hem leren lopen
Stap voor stapje
Sinaasappels
Buitenlucht
Boterhammen mee
Wandelen hand in hand
Rennen langs de zee
Een tikje op zijn vingers
Een pluimpje op zijn hoed
Een klopje op zijn schouder
Van jongen jij gaat goed
Een glimlach van vertrouwen
Er wordt van jou gehouden
Die hele lange weg
Die wij samen zijn gegaan

Nemen geven
Leren leven
Eigen benen staan
Mijn hart mijn huis
Mijn beide armen
Stonden altijd open
En een touwtje uit de brievenbus:
Hij kon zo naar binnen lopen

Maar ze zeggen:
Laat hem los
Niet meer met hem praten
Ze zeggen:
Laat hem gaan
Je moet het overlaten
Dus ik ga daar niet meer heen
Ik maak daar niet meer schoon
Ik heb mijn eigen leven
Maar ook dat van een zoon.

Die ik heb gevoerd
Hapje voor hapje
Die ik heb leren lopen
Stap voor stapje
Sinaasappels
Buitenlucht
Boterhammen mee
Wandelen hand in hand
Rennen langs de zee

Hij is weer even hulpeloos
Als dat kereltje van toen
Maar ik laat hem nu alleen
Ik mag nu niets meer doen

Maar ik laat toch voor de zekerheid
Mocht hij naar huis verlangen
Dat touwtje uit de brievenbus
Voorlopig nog maar hangen

Они говорят:
Отпусти его
И не впускай его.
Они говорят:
Отпусти его
Он должен преодолеть это.
Они говорят:
Не ходи туда.
Ты не можешь дать ему больше.
Они говорят:
Дверной замок
У тебя тоже есть своя жизнь.

Но я все равно накормила его.
Кусочек за кусочком.
Я научил его ходить.
Шаг за шагом
Апельсины
На Открытом Воздухе
Бутерброды
Идем рука об руку.
Бегу вдоль моря.
Постукивание по его пальцам.
Перо на шляпе.
Похлопал его по плечу.
Парень у тебя все хорошо
Уверенная улыбка.
Ты любима.
Весь долгий путь
Что мы пошли вместе.

Бери отдавай
Учись жить.
Собственные ноги
Мое сердце-мой дом.
Мои руки ...
Всегда были открыты.
И строка из почтового ящика:
Он мог бы войти.

Но они говорят:
Отпусти его
Больше никаких разговоров с ним.
Они говорят:
Отпусти его
Ты должна уйти отсюда,
чтобы я больше туда не ходил.
Я там больше не убираюсь.
У меня своя жизнь.
Но также и сына.

Которую я кормил.
Кусочек за кусочком.
Я научился ходить.
Шаг за шагом
Апельсины
На Открытом Воздухе
Бутерброды
Идем рука об руку.
Бегу вдоль моря.

Он снова беспомощен.
Как тот парень тогда
Но сейчас я оставляю его в покое.
Теперь мне нельзя ничего делать.

Но я все равно уйду, это точно.
Должен ли он желать вернуться домой
Эта строка из почтового ящика
Просто подожди немного.