Lyrics and translation Paul de Leeuw feat. Nederlands Blazers Ensemble - Liefste, M'n Liefste

Liefste, M'n Liefste

Liefste, m'n liefste hoe kun je nu denken
Dat ik niet eerlijk meer ben of ontrouw
Als ik mijn lichaam aan anderen wil schenken
Zegt dat nog niet, dat ik niet van je hou
Vanaf mijn jeugd heb ik altijd gevlinderd
Ik heb vaak mijn bed gedeeld, soms wel met drie
Zo is mijn leven, het heeft niemand gehinderd
Het ging om de liefde en niet om met wie
Elke verhouding kent tijden vol rozen
Maar ook periode die herfstachtig zijn
Dat wij elkaar destijds hebben gekozen
Zegt niet dat wij nu elkaars eigendom zijn
Vergeet de moraal van je moeder en vader
Het was goed bedoeld maar het verrijkte je niet
Zie toch je hart als een heel grote ader
Die als je dat wilt, plaats aan tientallen biedt
Ik heb steeds geweten al leerde ik anders
Dat heel veel mensen te kort is gedaan
Enkel door het feit dat ze zomaar elkanders bezit werden
Door het stadhuis in te gaan
Tracht eens te kijken naar het bos door de bomen
En wees maar niet bang voor een vriendelijk woord
Kijk onbevangen naar dingen die komen
En zorg dat je nooit je gevoelens vermoordt
Daarom m'n liefste, je blijft in mijn leven
Als je dat wilt steeds een rustgevend punt
Meer dan mijn vriendschap kan ik je niet geven
Vang me niet, hang me niet als je dat kunt

Любимая, моя любимая

Любимая, моя любимая, как ты можешь думать,
Что я больше не честен или не верен,
Если я хочу подарить свое тело другим,
Это не значит, что я не люблю тебя.
С юности я всегда порхал,
Я часто делил свою постель, иногда с тремя,
Такова моя жизнь, это никому не мешало,
Речь шла о любви, а не о том, с кем.
В каждых отношениях бывают времена, полные роз,
Но и периоды, которые подобны осени.
То, что мы тогда выбрали друг друга,
Не значит, что мы теперь принадлежим друг другу.
Забудь мораль твоих матери и отца,
Это было сказано с добрыми намерениями, но это не обогатило тебя.
Смотри на свое сердце, как на очень большую артерию,
Которая, если ты захочешь, может вместить десятки.
Я всегда знал, хоть меня учили иначе,
Что очень многим людям было отказано в этом,
Только потому, что они стали чьей-то собственностью,
Просто зайдя в мэрию.
Попробуй взглянуть на лес, а не на деревья,
И не бойся доброго слова.
Смотри непредвзято на вещи, которые происходят,
И никогда не убивай свои чувства.
Поэтому, любимая, ты остаешься в моей жизни,
Если ты захочешь, ты всегда будешь моей тихой гаванью,
Больше, чем дружбу, я не могу тебе дать,
Не лови меня, не держи меня, если можешь.