Lyrics and translation Paul De Leeuw - Dat Wat Overblijft

Dat Wat Overblijft

Als het ooit een keer overgaat
Kom zeg het dan
Als het lied wat ik voor je zing
Jij inmiddels wel dromen kan
Ik iets speciaals bak of braad
Dat jou niet meer smaakt
De zin: 'ik kan niet zonder jou'
Niet meer betovert of raakt
Als ik dan de hemel wil vangen
Toe laat me dan
Jou met veel goud wil behangen
Denkend dat dat nog helpen kan
Maar mocht dit alles niet baten
En ik raak je kwijt
Zal ik niet alleen zijn
Herinnering blijft altijd

Dat wat overblijft
Een ontmoeting die nooit verslijt
Koester ik tot in de eeuwigheid
Wat uiteindelijk overblijft
De stralende lach op jouw gezicht
Herinner ik voor altijd
Wordt mijn redding, adem, levenskracht
'K Zal best huilen maar oh zo zacht
Op een dag kom ik boven
En zie ik je staan
Ik zal je beloven dan spreek ik je aan
Dat wat overblijft is me zoveel waard

Als het overgaat, misschien word ik even kwaad
Want wat moet ik nou
Wie zal me troosten, me kussen en sussen
Het ligt niet aan jou

Dat wat overblijft
Ik zal best huilen maar oh zo zacht
Op een dag kom ik boven en zie ik je staan
Ik zal je beloven dan spreek ik je aan
Dat wat overblijft
Dat wat overblijft
Dat wat overblijft...
Als dit ooit toch es overgaat, zeg het tegen mij

То, что остаётся

Если это когда-нибудь пройдёт,
Скажи мне об этом,
Если песню, что я пою,
Ты уже знаешь наизусть,
Если то, что я приготовлю,
Тебе больше не понравится,
Если фраза: "Я не могу без тебя",
Больше не очаровывает и не трогает.
Если я захочу достать до небес,
Позволь мне сделать это,
Если я захочу осыпать тебя золотом,
Думая, что это поможет.
Но если всё это не сработает,
И я тебя потеряю,
Я не буду одинок,
Ведь воспоминания останутся.

То, что останется,
Встреча, что никогда не забудется,
Я буду хранить её вечно.
То, что останется,
Твоя лучезарная улыбка,
Я буду помнить её всегда,
Она станет моим спасением, дыханием, жизненной силой.
Я буду плакать, но так тихо.
Однажды я поднимусь,
И увижу тебя,
Обещаю, я заговорю с тобой.
То, что остаётся, так дорого мне.

Если это пройдёт, возможно, я немного разозлюсь,
Потому что что мне делать?
Кто будет меня утешать, целовать и успокаивать?
Дело не в тебе,

То, что остаётся,
Я буду плакать, но так тихо.
Однажды я поднимусь и увижу тебя,
Обещаю, я заговорю с тобой.
То, что остаётся,
То, что остаётся,
То, что остаётся...
Если это когда-нибудь пройдёт, скажи мне об этом.