Lyrics and translation Paul De Leeuw - Lachen Dat Kan Ik Niet

Lachen Dat Kan Ik Niet

Sprookjes kennen soms geen happy end,
Ook al ben je dat, als kind, zo gewend.
Met jou was voor mij een groot sprookjesfeest,
Tot jij mij zei dat je nooit eerlijk bent geweest

Je gaat en voor ons valt het gordijn,
Hoe het was, zo zal het nooit meer zijn.
'K Weet dat ik, net als jij, toch weer verder moet,
En wat hou jij je goed ondanks tranen te lachen

Lachen dat kan ik niet, 'k zie er de grap niet van in.
Huilen dat kan ik niet, 't heeft voor mij geen enkele zin,
Doet zo'n pijn, leeg te zijn,
Ik weet niet goed of ik eigenlijk nou lachen of huilen moet

Maar wie weet, dat ik jou een keer vergeet,
Net als bij sprookjes, ik het einde niet meer weet.
Jij bent 't mooist wat mij overkomen is,
Weet dat ik je mis, ons gelach en ons huilen

Lachen dat kan ik niet, 'k zie er de grap niet van in.
Huilen dat kan ik niet, 't heeft voor mij geen enkele zin,
Doet zo'n pijn, leeg te zijn,
Ik weet niet goed of ik eigenlijk nou lachen of huilen moet

'T Einde van ons sprookje is zoiets geks,
Hoe mijn held wordt betoverd van een prins tot in een heks.

Lachen dat kan ik niet, 'k zie er de grap niet van in.
Huilen dat kan ik niet, 't heeft voor mij geen enkele zin,
Doet zo'n pijn, leeg te zijn,
Ik weet niet goed of ik eigenlijk nou lachen of huilen moet

Lachen dat kan ik niet, 'k zie er de grap niet van in.
Huilen dat kan ik niet, ook al is lachen mij vergaan.
Nou tot ziens, 'k heb hier tegen op gezien,
En wie weet: een keer dat ik wel weer lach,
Misschien.
Lachen om jou,
Misschien

Смеяться я не могу

В сказках не всегда счастливый конец,
Хотя в детстве ты к этому привык.
С тобой для меня был большой сказочный праздник,
Пока ты не сказала, что никогда не была честна.

Ты уходишь, и для нас падает занавес,
Как было, больше никогда не будет.
Я знаю, что мне, как и тебе, нужно двигаться дальше,
И как хорошо ты держишься, несмотря на слёзы, пытаешься смеяться.

Смеяться я не могу, не вижу в этом смысла.
Плакать я не могу, для меня в этом нет никакого смысла,
Так больно, быть пустым,
Я не знаю, должен ли я смеяться или плакать.

Но кто знает, может быть, однажды я тебя забуду,
Как в сказках, конец которых я уже не помню.
Ты - лучшее, что со мной случалось,
Знай, что я скучаю по тебе, по нашему смеху и нашим слезам.

Смеяться я не могу, не вижу в этом смысла.
Плакать я не могу, для меня в этом нет никакого смысла,
Так больно, быть пустым,
Я не знаю, должен ли я смеяться или плакать.

Конец нашей сказки такой странный,
Как мой герой превращается из принца в ведьму.

Смеяться я не могу, не вижу в этом смысла.
Плакать я не могу, для меня в этом нет никакого смысла,
Так больно, быть пустым,
Я не знаю, должен ли я смеяться или плакать.

Смеяться я не могу, не вижу в этом смысла.
Плакать я не могу, хотя смех мне изменил.
Ну прощай, я этого боялся,
И кто знает, может быть, однажды я снова буду смеяться,
Может быть.
Смеяться над тобой,
Может быть.