Lyrics and translation Perfect - Ludzie Niepowszedni

Ludzie Niepowszedni

Pod wiatr
Zawsze na wspak
Inaczej niż ty i ja
Nie tak biegnie ich szlak
Nie tak się ma jak nasz

Tacy są
Tacy chcą
Po swojemu być
A życie jest piękne zbyt
By normalnie żyć
Raz pijani zwykłym dniem
A czasem wprost z nieziemskich sfer

Ludzi niepowszedni
Pchają ten świat pół kroku wprzód
Ludzie niepowszedni
Nieraz przywalą głową o bruk
Ludzie niepowszedni
Dwóch takich samych nie ma, bo nie
Ludzie niepowszedni
Bez nich by świat nudził się

I cóż, że w ogniu słów
Pomyli się noc i dzień
Nich trwa chwila co ma magię i moc, i wdzięk

Tacy są
Tacy chcą
Po swojemu być
A życie jest piękne zbyt
By normalnie żyć
Raz pijani zwykłym dniem
A czasem wprost z nieziemskich sfer

Ludzie niepowszedni
Pchają ten świat pół kroku wprzód
Ludzie niepowszedni
Nieraz przywalą głową o bruk
Ludzie niepowszedni
Dwóch takich samych nie ma, bo nie
Ludzie niepowszedni
Będą powszechnym znakiem tych miejsc!

Tacy są
Tacy chcą
Po swojemu trwać
A czasem znikną nagle tak

Ludzie niepowszedni
Dwóch takich samych nie ma, bo nie
Ludzie niepowszedni
Bez nich by świat nudził się

Необычные люди

Против ветра,
Всегда наперекор,
Иначе, чем ты и я,
Не так бежит их путь,
Не так складывается, как у нас.

Такие уж они,
Такими хотят быть,
По-своему жить,
А жизнь слишком прекрасна,
Чтобы жить нормально.
То пьяны обычным днем,
А то прямиком из неземных сфер.

Люди необычные
Толкают этот мир на полшага вперед.
Люди необычные
Порой ударятся головой о брусчатку.
Люди необычные,
Двух одинаковых нет, ведь нет.
Люди необычные,
Без них мир бы скучал.

Ну и что, что в огне слов
Перепутаются ночь и день.
Пусть длится миг, в котором есть магия, сила и прелесть.

Такие уж они,
Такими хотят быть,
По-своему жить,
А жизнь слишком прекрасна,
Чтобы жить нормально.
То пьяны обычным днем,
А то прямиком из неземных сфер.

Люди необычные
Толкают этот мир на полшага вперед.
Люди необычные
Порой ударятся головой о брусчатку.
Люди необычные,
Двух одинаковых нет, ведь нет.
Люди необычные
Станут повсеместным символом этих мест!

Такие уж они,
Такими хотят быть,
По-своему существовать,
А иногда внезапно исчезают так...

Люди необычные,
Двух одинаковых нет, ведь нет.
Люди необычные,
Без них мир бы скучал.