Lyrics and translation Peter Beense - Ik Kan Niet Wennen

Ik Kan Niet Wennen

Herinneringen doen mij even hopen
Ik beleef ze tegen beter weten in
Ach was je maar even hier
Heel even nog dicht bij me
Hoezeer dat ik de pijn probeer te ontlopen
En me afvraag: heeft het eigenlijk nog wel zin
Ach was je maar even hier
Heel even nog dicht bij me
Hebben wij genoeg gevochten voor elkaar
Jij, jij was m′n leven, jij was mij alles waard

Ik kan niet wennen aan dat lege huis
Sinds jij weg bent voel ik mij niet thuis
Al jouw kasten die zijn leeg
Zelfs m'n dromen nam je mee
Op de dag dat jij verdween
Ik weet voor spijt is het al veel te laat
En dat ons voor jou niet meer bestaat
Ook al leek het of de zon weer scheen
Ik moet verder maar alleen

Ik dacht niet meer m′n hart ooit te verliezen
Maar jij, je brak er simpel weg doorheen
Ach was je maar even hier
Heel even nog dicht bij me
Ik ga blind voor jou met heel m'n hart en ziel
Als de man, je trots waar jij toch ooit voor viel

Ik kan niet wennen aan dat lege huis
Sinds jij weg bent voel ik mij niet thuis
Al jouw kasten die zijn leeg
Zelfs m'n dromen nam je mee
Op de dag dat jij verdween
Ik weet voor spijt is het al veel te laat
En dat ons voor jou niet meer bestaat
Ook al leek het of de zon weer scheen
Ik moet verder maar alleen
Ook al leek het of de zon weer scheen
Ik moet verder maar alleen.

Я не могу привыкнуть

Воспоминания дают мне ложную надежду,
Я предаюсь им вопреки здравому смыслу.
Ах, если бы ты была здесь хоть ненадолго,
Совсем рядом со мной.
Как бы я ни пытался избежать боли,
И спрашиваю себя: есть ли в этом вообще смысл?
Ах, если бы ты была здесь хоть ненадолго,
Совсем рядом со мной.
Достаточно ли мы боролись друг за друга?
Ты, ты была моей жизнью, ты была для меня всем.

Я не могу привыкнуть к этому пустому дому,
С тех пор, как ты ушла, я не чувствую себя дома.
Все твои шкафы пусты,
Ты забрала с собой даже мои мечты.
В тот день, когда ты исчезла,
Я знаю, для сожалений уже слишком поздно,
И что "нас" для тебя больше не существует.
Даже если казалось, что солнце снова светит,
Мне придется идти дальше одному.

Я думал, что больше никогда не потеряю свое сердце,
Но ты, ты просто разбила его.
Ах, если бы ты была здесь хоть ненадолго,
Совсем рядом со мной.
Я пойду за тобой слепо, всем своим сердцем и душой,
Как мужчина, которым ты когда-то гордилась.

Я не могу привыкнуть к этому пустому дому,
С тех пор, как ты ушла, я не чувствую себя дома.
Все твои шкафы пусты,
Ты забрала с собой даже мои мечты.
В тот день, когда ты исчезла,
Я знаю, для сожалений уже слишком поздно,
И что "нас" для тебя больше не существует.
Даже если казалось, что солнце снова светит,
Мне придется идти дальше одному.
Даже если казалось, что солнце снова светит,
Мне придется идти дальше одному.