รัชดาซอยห่าง - ไผ่ พงศธร translation in German

รัชดาซอยห่าง

มาจากไหนก็พี่น้องบ้านเฮา

มีสุขมีเศร้าก็เว้าสู่กันฟัง

ผับบาร์คนจน
ก็คือร้านลาบริมทาง
มาซดลาบก้อย
ซอยห่างให้หัวใจมีแฮง

อยากอยู่บ้านเฮาทำนา
กลัววันหนึ่งข้างหน้า
มีโรงไฟฟ้านิวเคลียร์

เลยเข้ากรุงเทพวัดใจได้เสีย

ไม่มีเงิน
ไม่มีเมีย

ไม่กลับบ้าน

มาขายลาบ
อยู่รัชดาซอยสี่

ข้างร้านบะหมี่
ชายสี่คนบ้านเดียวกัน

เป็นที่ชุมนุมจุดพักนักฝัน

ของคนไกลบ้าน
ร้านรัชดาซอยห่าง

มาจากไหนก็พี่น้องบ้านเฮา

มีสุขมีเศร้าก็เว้าสู่กันฟัง

ผับบาร์คนจน
ก็คือร้านลาบริมทาง

มาซดลาบก้อยซอยห่าง
ให้หัวใจมีแฮง

จะมาจากไหน
ก็พี่น้องบ้านเฮา

ฮักกันคือเก่า
บ่ติดไฟเหลืองไฟแดง

แยกไปทำงานอวยพร
โชคดีมีแฮง

น้ำใจบ่แล้ง
คือคนบ้านอื่นเพิ่นดอก

ขอให้อยู่ดีมีแฮง

ความฝันแข็งแกร่ง
เด้อพี่น้องบ้านเฮา

ทุกข์ยากปากหมอง
ยังฮักกันคือเก่า

ยามเจ็บยามเหงาเข้าใจกัน

คิดฮอดลาบผมมันส้มแข่ว

ผู้บ่าวผู้แพว
ชวนกันมาสังสรรค์

ณ ที่ชุมนุม
จุดพักนักฝัน

ของคนไกลบ้าน
ร้านรัชดาซอยห่าง

มาจากไหน
ก็พี่น้องบ้านเฮา

มีสุขมีเศร้าก็เว้าสู่กันฟัง

ผับบาร์คนจน
ก็คือร้านลาบริมทาง

มาซดลาบก้อยซอยห่าง
ให้หัวใจมีแฮง

จะมาจากไหน
ก็พี่น้องบ้านเฮา

ฮักกันคือเก่า
บ่ติดไฟเหลืองไฟแดง

แยกไปทำงาน
อวยพรโชคดีมีแฮง

น้ำใจบ่แล้ง

คือคนบ้านอื่น
เพิ่นดอก

เนอะคนบ้านเดียวกัน

Ratchada, die ferne Gasse

Woher wir auch kommen, wir sind Geschwister aus unserer Heimatstadt.

Ob glücklich oder traurig, wir reden miteinander und hören einander zu.

Die Kneipe der armen Leute,
das ist der Larb-Laden am Straßenrand.
Komm, iss Larb und Koi
in der fernen Gasse (Soi Hang), um dem Herzen Kraft zu geben.

Ich wollte zu Hause bleiben und Landwirtschaft betreiben,
hatte aber Angst, dass eines Tages in der Zukunft
ein Kernkraftwerk gebaut wird.

Also kam ich nach Bangkok, um mein Glück zu versuchen, auf Sieg oder Niederlage.

Kein Geld,
keine Frau,

gehe nicht nach Hause zurück.

Kam, um Larb zu verkaufen,
in der Ratchada Soi 4.

Neben dem Nudelladen
der vier Männer aus unserem Dorf.

Es ist ein Treffpunkt, ein Rastplatz für Träumer,

für die Menschen fern der Heimat,
der Laden in der Ratchada Soi Hang (ferne Gasse).

Woher wir auch kommen, wir sind Geschwister aus unserer Heimatstadt.

Ob glücklich oder traurig, wir reden miteinander und hören einander zu.

Die Kneipe der armen Leute,
das ist der Larb-Laden am Straßenrand.

Komm, iss Larb und Koi in der fernen Gasse (Soi Hang),
um dem Herzen Kraft zu geben.

Woher man auch kommt,
wir sind Geschwister aus unserer Heimat.

Wir lieben uns wie eh und je,
unsere Zuneigung hält nicht an gelben oder roten Ampeln.

Wir trennen uns zur Arbeit, wünschen einander Segen,
viel Glück und Kraft.

Die Güte versiegt nicht,
wie es bei Leuten von anderswo vielleicht der Fall ist.

Ich wünsche euch Wohlbefinden und Kraft,

dass eure Träume stark sind,
meine Geschwister aus der Heimat.

Auch in Leid und Not, mit sorgenvollem Mund,
lieben wir uns noch wie eh und je.

In Zeiten des Schmerzes, Zeiten der Einsamkeit, verstehen wir einander.

Denkt ihr an mein Larb, läuft euch das Wasser im Mund zusammen.

Junge Männer, junge Frauen,
laden einander ein, zusammenzukommen und zu feiern.

Am Treffpunkt,
dem Rastplatz für Träumer,

für die Menschen fern der Heimat,
dem Laden in der Ratchada Soi Hang (ferne Gasse).

Woher wir auch kommen,
wir sind Geschwister aus unserer Heimatstadt.

Ob glücklich oder traurig, wir reden miteinander und hören einander zu.

Die Kneipe der armen Leute,
das ist der Larb-Laden am Straßenrand.

Komm, iss Larb und Koi in der fernen Gasse (Soi Hang),
um dem Herzen Kraft zu geben.

Woher man auch kommt,
wir sind Geschwister aus unserer Heimat.

Wir lieben uns wie eh und je,
unsere Zuneigung hält nicht an gelben oder roten Ampeln.

Wir trennen uns zur Arbeit,
wünschen einander viel Glück und Kraft.

Die Güte versiegt nicht,

wie bei Leuten von anderswo
vielleicht.

Nicht wahr, Leute aus derselben Heimat?