เลิกกันแต่ไม่มีวันเลิกเจ็บ - ไผ่ พงศธร translation in Russian

เลิกกันแต่ไม่มีวันเลิกเจ็บ

ไม่อยากเห็นหน้า เพราะกลัวน้ำตาจะไหล
อยากอยู่ไกลๆ แต่ทำไมถึงได้เจอกัน
ความเจ็บยังฝัง ความหลังยังเตือนถึงวันเคยหวาน
ความจริงถึงเราเลิกกัน แต่หัวใจนั้นกอดเธอไว้แน่น

เขาก็มีสิทธิ์ รักเธอเหมือนดังกับฉัน
ที่แตกต่างกัน คือเธอนั้นเลือกเขามาแทน
คนที่มาก่อน ถูกถอดถอนจากการเป็นแฟน
เห็นเธอกับเขาควงแขน ยิ้มกลบเกลื่อนแทนความจริงในใจ

เลิกกัน แต่ไม่มีวันเลิกเจ็บ
ไม่ใช่รอยเล็บ ที่เจ็บวูบเดียวก็หาย
แต่เป็นชีวิต แต่เป็นความฝันที่พังทลาย
หน้าที่เสียใจ ก้มหน้าทำไปจนตายจากเธอ

ความรักในโลก ไม่อกหักก็สมหวัง
ปลอบตัวเองทุกครั้ง ความเจ็บก็ยังหาเจอ
ถึงคิดได้ว่า เขาถูกส่งมาเพื่อเป็นคู่เธอ
แต่ทุกวันเมื่อเรายังเจอ ให้ลืมรักเธอคงทำไม่ได้

เลิกกัน แต่ไม่มีวันเลิกเจ็บ
ไม่ใช่รอยเล็บ ที่เจ็บวูบเดียวก็หาย
แต่เป็นชีวิต แต่เป็นความฝันที่พังทลาย
หน้าที่เสียใจ ก้มหน้าทำไปจนตายจากเธอ

เลิกกัน แต่ไม่มีวันเลิกเจ็บ
ไม่ใช่รอยเล็บ ที่เจ็บวูบเดียวก็หาย
แต่เป็นชีวิต แต่เป็นความฝันที่พังทลาย
หน้าที่เสียใจ ก้มหน้าทำไปจนตายจากเธอ
หน้าที่เสียใจ ก้มหน้าทำไปจนตายจากกัน

Расстались, но боль не утихнет

Не хочу тебя видеть, боюсь, что слёзы польются.
Хочу быть подальше, но почему мы всё время встречаемся?
Боль всё ещё грызёт, воспоминания напоминают о сладких днях.
Правда в том, что мы расстались, но моё сердце всё ещё крепко тебя держит.

У него есть право любить тебя так же, как и я.
Разница лишь в том, что ты выбрала его вместо меня.
Тот, кто был раньше, лишён права быть твоим парнем.
Вижу, как ты с ним под руку идёшь, улыбкой скрывая истинные чувства.

Расстались, но боль не утихнет.
Это не царапина, которая быстро заживает.
Это моя жизнь, это мои мечты, разбитые вдребезги.
Мой долг – страдать, склонив голову, пока смерть не разлучит меня с тобой.

В любви либо разбитое сердце, либо счастье.
Утешаю себя каждый раз, но боль всё равно настигает.
Даже понимая, что он послан тебе судьбой,
Каждый день, когда мы видимся, я не могу забыть свою любовь к тебе.

Расстались, но боль не утихнет.
Это не царапина, которая быстро заживает.
Это моя жизнь, это мои мечты, разбитые вдребезги.
Мой долг – страдать, склонив голову, пока смерть не разлучит меня с тобой.

Расстались, но боль не утихнет.
Это не царапина, которая быстро заживает.
Это моя жизнь, это мои мечты, разбитые вдребезги.
Мой долг – страдать, склонив голову, пока смерть не разлучит меня с тобой.
Мой долг – страдать, склонив голову, пока смерть не разлучит нас.