Lyrics and translation Piotr Rubik feat. Marta Moszczynska - Ulica Skowronkowa

Ulica Skowronkowa

Ten list miał wyglądać inaczej
Miał śmiać się, choć ja się nie śmieję
Ten list miał nie płakać a płacze
Choć nic się w mym życiu nie dzieje
Myślę zerkając w rządki słów
Co może ktoś taki jak ja dokonać
Ktoś kto sam siebie zawiódł znów
Ulica Skowronkowa sześć - Ilona
Różowych mi brak okularów
Gdy w lustrze dostrzegam kobietę
Co patrzeć nie może bez paru
Radośnie różowych tabletek
I cóż takiego ma ten świat
Co może w prezencie mi dać nim skonam
Załączam zdjęcie sprzed dwóch lat
Ulica Skowronkowa sześć, Ilona
By wstać rano - kładę się w nocy
Miast żyć, to za forsą wciąż gonią
A ja na to nic nie poradzę
Że nie chcę być taka jak oni
Kochać to chyba znaczyć ma
Tak nienawidzić się jak mąż i żona
W kuchni kolejna kłótnia trwa
Ulica Skowronkowa sześć, Ilona
Ten list miał wyglądać inaczej
Miał śmiać się, choć ja się nie śmieję
Ten list miał nie płakać a płacze
Choć nic się w mym życiu nie dzieje.
Kartka i ślad szminki
Z długopisem i błędami
Bez wyrazów i przecinków
Które biją się z myślami
Zwykła
Kartka w czarne linie
Z płonącymi policzkami
Z kimś kto flakon dał dziewczynie
Z perfumami

Улица Скворцова

Это письмо должно было выглядеть иначе,
Должно было смеяться, хотя я не смеюсь.
Это письмо не должно было плакать, а плачет,
Хотя ничего в моей жизни не происходит.
Думаю, глядя на ряды слов,
Что может сделать такой человек, как я,
Кто снова сам себя подвел?
Улица Скворцова, шесть - Илона.
Мне не хватает розовых очков,
Когда в зеркале вижу женщину,
Которая не может смотреть без пары
Радостно-розовых таблеток.
И что такого есть у этого мира,
Что он может мне подарить, прежде чем я умру?
Прилагаю фото двухлетней давности.
Улица Скворцова, шесть, Илона.
Чтобы встать утром - ложусь ночью.
Вместо того, чтобы жить, все гонятся за деньгами,
А я ничего не могу с этим поделать,
Что не хочу быть такой, как они.
Любить, наверное, значит
Так ненавидеть друг друга, как муж и жена.
На кухне очередная ссора.
Улица Скворцова, шесть, Илона.
Это письмо должно было выглядеть иначе,
Должно было смеяться, хотя я не смеюсь.
Это письмо не должно было плакать, а плачет,
Хотя ничего в моей жизни не происходит.
Листок и след помады,
С ручкой и ошибками,
Без запятых и точек,
Которые борются с мыслями.
Обычный
Лист в черную линейку,
С горящими щеками,
С кем-то, кто подарил девушке флакон
Духов.