Lyrics and translation PRoMete feat. Mc Virus - Uçan Oğlan

Uçan Oğlan

(Skit: Əli Xəyyam) Biz, əlimizdə olanların dəyərini, ancaq təhlükə olanda hiss edirik. Elə bizə öyrədilən adi duanın da dəyəri birə beş artır. Allahı da daha çox yada salmağa başlayırıq. Qəribədir... Belə baxanda insan üçün ən təhlükəli şey, onu ölümə yaxınlaşdıran yaşamaqdır.
PRoMete)
Hündür mərtəbəli bina, burdan, hər şey ovuc içindəki boyda.
Həyatdan doymaq çətindir, amma burda durub doymuş bir oğlan.
O, fikirləşir, sonuncu dəfə, bəlkə də elə ilk dəfə fikirləşir,
Bütün olanı-keçəni, tərk etmək üçün bu bacanı-küçəni.
(Nəqarət: MC Virus)
Əllərin iki yana açır, uçur, uçur,
Gözləyir onu aşağıda ölüm köçü.
Əllərin iki yana açır, uçur, uçur,
Gözləyir onu aşağıda ölüm köçü.
(Uşaq xoru)
Boş parklar və oturacaq,
Bir gün, sənə də dost olacaq.
Tək-tənha sən bu şəhərdə,
Sanki ən kövrək uşaq.

PRoMete)
Hər şey gözünün önündən keçir, sanki 35 millimetrlik lent,
Həyətlərində yığışıb dost-tanışı, qurulub çadır-tent.
Onu çağırır, buna toxunur, amma elə bil ki, ona fikir verən yox,
Niyə ona belə saymamazlıq edir hammı axı pis nə edib görən o?!
(Nəqarət: MC Virus)
Əllərin iki yana açır, çığır, bağır.
Gözləri sanki bulud, yağır yağış, yağır.
Nə isə dəyişib, maraq, şübhə, qorxu.
Bədəni yüngülləşib, fikir ağır, ağır.
(Uşaq xoru)
Boş parklar və oturacaq,
Bir gün, sənə də dost olacaq.
Tək-tənha sən bu şəhərdə,
Sanki ən kövrək uşaq.

PRoMete)
Yadına düşür: axırıncı dəfə bura gəlməyindən yeddi gün keçib.
İlk dəfə bu dama gələndə kim olacağına qərar verib, özün seçib.
Ağırlıqla dolu həyatında çox ağırlığa dözüb, keçib,
Amma sonda bezib yenə, durub, gəlib, ölüm seçib, uçub.

(Nəqarət: MC Virus)
Əllərin iki yana açıb, uçub, uçub.
İnsanlardan uzağa qaçıb, gedib, köçüb.
Təkliyi dost edib özünə, kimsəsiz gecələrdə tək tənha,
Vaxtı boş oturacaqlı parklarda səssiz keçir...
(Uşaq xoru)
Boş parklar və oturacaq,
Bir gün, sənə də dost olacaq.
Tək-tənha sən bu şəhərdə,
Sanki ən kövrək uşaq.
Boş parklar və oturacaq,
Bir gün, sənə də dost olacaq.
Tək-tənha sən bu şəhərdə,
Sanki ən kövrək uşaq.
Mən də böyüyəndə uçmağı öyrənəcəm.
Hündürdən uçmağı, lap quşlar kimi...

Летающий мальчик

(Скетч: Али Хейям) Мы ценим то, что имеем, только когда оно под угрозой. Даже ценность обычной молитвы, которой нас учили, возрастает в пять раз. Мы начинаем чаще вспоминать о Боге. Странно... С этой точки зрения, самое опасное для человека - это жизнь, приближающая его к смерти.
PRoMete)
Высотное здание, отсюда всё кажется размером с ладонь.
Трудно пресытиться жизнью, но здесь стоит пресыщенный парень.
Он думает, в последний раз, а может, и в первый раз думает,
Обо всем, что было, чтобы покинуть этот балкон, эту улицу.
(Припев: MC Virus)
Руки в стороны, он летит, летит,
Внизу его ждёт смертный исход.
Руки в стороны, он летит, летит,
Внизу его ждёт смертный исход.
(Детский хор)
Пустые парки и скамейки,
Однажды станут тебе друзьями.
Один-одинешенек ты в этом городе,
Словно самый хрупкий ребёнок.

PRoMete)
Всё проносится перед его глазами, словно 35-миллиметровая лента,
Во дворах собрались друзья и знакомые, установлены шатры-тенты.
Он зовёт, он к ним прикасается, но кажется, никто не обращает на него внимания,
Почему все так равнодушны к нему, что плохого он сделал, скажите?!
(Припев: MC Virus)
Руки в стороны, он кричит, вопит.
Глаза словно тучи, льёт дождь, льёт.
Что-то изменилось, интерес, сомнение, страх.
Тело стало лёгким, мысли тяжёлые, тяжёлые.
(Детский хор)
Пустые парки и скамейки,
Однажды станут тебе друзьями.
Один-одинешенек ты в этом городе,
Словно самый хрупкий ребёнок.

PRoMete)
Он вспоминает: с его последнего визита сюда прошло семь дней.
Впервые поднявшись на эту крышу, он решил, кем станет, сам выбрал.
В своей полной тягот жизни он вынес много тяжести, прошёл,
Но в конце концов устал, встал, пришёл, выбрал смерть, взлетел.

(Припев: MC Virus)
Руки в стороны, он взлетел, взлетел.
От людей подальше убежал, ушёл, улетел.
Одиночество сделал своим другом, в безлюдные ночи один-одинешенек,
Время в парках с пустыми скамейками бесшумно проводит...
(Детский хор)
Пустые парки и скамейки,
Однажды станут тебе друзьями.
Один-одинешенек ты в этом городе,
Словно самый хрупкий ребёнок.
Пустые парки и скамейки,
Однажды станут тебе друзьями.
Один-одинешенек ты в этом городе,
Словно самый хрупкий ребёнок.
Когда я вырасту, я тоже научусь летать.
Высоко летать, совсем как птицы...