Lyrics and translation PRoMete feat. Vüsal Nazimoğlu & Dj Shock - Sual

Sual

Məni mənə göstərəndə birinci dəfə güzgü, çox qorxmuşdum.
"Bu mənmiyəm?" – anlamamışdım, "Qəribədir, Niyə bu, belədir?" – sormuşdum.
Yormuşdum, bəlkə, buna görə, bezib "Unudulacaq bu!" – demişdilər mənə,
Amma illər keçir, mənsə güzgüdə hər dəfə başqa bir mən görməyə öyrəşirdim,
Unutmaq əvəzinə... hmmm... içimdə hisslər isinirdi,
Mənliyimi deyilən kimi soyutmaq əvəzinə
Və bir gün satış öyrəndim, və bir gün alış öyrəndim.
Dedim, özüm-özümə "alış!". Öyrəndim!
Mən əvəzinə mən almaq öyrəndim,
Mən əvəzinə mən satmaq öyrəndim.
Əvvəl iməkləməyi öyrəndiyim bu yollarda,
Özümü tək qoyub, qaçmaq öyrəndim
Və bir gün sən gəldin, qanad oldun,
Mən uçmaq öyrəndim,
Sən mənə çox öyrətdin,
Mən səndən çox öyrəndim.
Sətirlərin üzərində diyircəklə rəqs eləmək nə gözəlmiş?!
İşə bax bir, güzgüdə özümü tanıdım, üzümdə gözəlmiş
Uçarkən yerə baxdım, gördüm, "Göydən, yer üstü nə gözəlmiş!?"
Deyəcəkdim, gözləmədən və birdən sən getdin...
Qanadlarsız qaldım.
Diyirləndim... diyirləndim...
PRoMete)
Şüuraltından şüur üstünə gələn qonağımsan.
Səni dərk etmək, gormək qədər mümkünsüz.
Məni anlaya bilsən, yalnız sən anlarsan.
Bəlkə, zamanı da danacağ beynim,
Bəlkə də, bədəni də buraxacaq
Bu ruhum səni görə bilmək üçün, nələr etməzdi?!
Amma nəfsim, əksimə işləyən iti xəncər,
Kəs-doğra, ruh parçalarımı gəl, bir yerə topla.
Doğram-doğram... könül istər yenidən doğulam.
Ana bətnindən çıxan anda, sevinc yox,
Qəm bəxş edə hər kəsə ölü cismim.
Bəlkə onda sənə qovuşan yollar üzümə açıla bir-bir.
Üsyan bu ruhda hakim. Məni bağışla!
Bunu tək sən bacarırsan, çünki.
Sənə yalvarmaqdan, səni tərifdən başqa,
Nə dəyərim varki, sanki.
Bunu mənə oyrədən də sənsən,
Ala da bilərsən əgər istərsən.
Mənə əvvəl özünü dərk et buyurmusan,
Amma məni düşündürən bir neçə sual var:
Səndən niyə qorxuram?
Sənə niyə qayıdacam?
Məni niyə yaratmısan?
Səni niyə görə bilmirəm?
Mən kiməm?
Bəs sən kimsən?

Вопрос

Когда зеркало впервые показало меня мне, я очень испугался.
"Это я?" – не понимал я. "Странно, почему я такой?" – спросил я.
Я, наверное, слишком много думал об этом, устал и мне сказали: "Это забудется!".
Но годы шли, а я каждый раз привыкал видеть в зеркале другого себя,
Вместо того, чтобы забыть... хммм... чувства внутри меня разгорались,
Вместо того, чтобы остудить то, что называют моим "я"
И однажды я научился продавать, и однажды я научился покупать.
Я сказал себе: "Купи!". Я научился!
Я научился покупать себя вместо себя,
Я научился продавать себя вместо себя.
На этих дорогах, где я сначала научился ползать,
Я научился бежать, оставляя себя одного
И однажды пришла ты, стала крыльями,
Я научился летать,
Ты многому меня научила,
Я многому у тебя научился.
Как же прекрасно танцевать колесиком по строчкам!
Посмотри-ка, я узнал себя в зеркале, на моем лице – красота
Взлетев, я посмотрел на землю и увидел: "Как же прекрасна земля с неба!?"
Я хотел сказать это, но не успел, и вдруг ты ушла...
Я остался без крыльев.
Я кувыркался... кувыркался...
PRoMete)
Ты – гостья, пришедшая из подсознания в сознание.
Понять тебя так же невозможно, как и увидеть.
Если ты сможешь меня понять, только ты поймешь.
Может быть, мой разум обманет и время,
Может быть, и тело покинет
Эта душа, что бы она ни сделала, чтобы увидеть тебя?!
Но моя страсть – острый кинжал, работающий против меня,
Разрежь, собери осколки моей души.
Разрежу на куски... душа хочет родиться заново.
В момент выхода из чрева матери, не радость,
А горе подарит всем мое мертвое тело.
Может быть, тогда дороги, ведущие к тебе, откроются передо мной одна за другой.
Бунт правит в этой душе. Прости меня!
Ведь только ты можешь это сделать.
Кроме как молить тебя и восхвалять тебя,
Какой у меня еще есть ценности, словно.
И этому меня научила ты,
Ты можешь и забрать это, если захочешь.
Ты велела мне сначала познать себя,
Но у меня есть несколько вопросов, которые меня мучают:
Почему я боюсь тебя?
Почему я вернусь к тебе?
Зачем ты создала меня?
Почему я не могу тебя увидеть?
Кто я?
А кто ты?