Lyrics and translation Pudelsi - Miotr Parek

Miotr Parek

Byłeś jeszcze wtedy młodym Markiem
Ale twoje oczy widziały więcej
Mózg twój tworzył świat, nie z tego świata
Ty w nim przebywałeś coraz częściej
Krzyczałeś do ludzi dziwnymi płótnami
Ciołeś tekstem ostrym jak samo życie
Dobierałeś akordy ciemne jak odgłos dzwonu
Książe ironii, ty cierpiałeś skrycie
Może zaszedłeś za daleko w poszukiwaniu samego siebie
Nie mogłeś zejść z tej drogi
A może zwyczajnie nie chciałeś
Nadszedł dzień gdy wybrałeś ciemność
Spłynęły krwią twoje płótna
Uśmiechnąłeś się do siebie raz ostatni
Zabrzmiała pożegnalnie piesń Vanfiota

Miotr Parek

Tu étais encore un jeune Marc à l'époque
Mais tes yeux voyaient plus que cela
Ton cerveau créait un monde, pas de ce monde
Tu y séjournais de plus en plus souvent
Tu criais aux gens avec des toiles étranges
Tu taillais le texte aussi tranchant que la vie elle-même
Tu choisissiez des accords sombres comme le son d'une cloche
Prince de l'ironie, tu souffrais en secret
Peut-être es-tu allé trop loin dans ta recherche de toi-même
Tu ne pouvais pas quitter cette route
Ou peut-être que tu ne voulais tout simplement pas
Le jour est venu où tu as choisi les ténèbres
Tes toiles ont coulé de sang
Tu as souri à toi-même une dernière fois
Le chant de Vanfiot a résonné en guise d'adieu