Lyrics and translation Pushpavanam Kuppusamy - Aathukku

Aathukku

காண்பதில் எல்லாம் தலைகீழ் தோற்றம்
என்னோடு ஏனோ இத்தனை மாற்றம்

பூமி என்பது தூரம் ஆனதே
நட்சத்திரங்கள் பக்கம் ஆனதே
மனிதர் பேசும் பாஷை மறந்து
பறவைகளோடு பேச தோனுதே

காணும் பிம்பம் கண்ணில் மறைந்து
காணா உருவம் கண்ணில் தோனுதே
அன்பு திருமுகம் தேடி தேடி
கண்கள் என்னை தாண்டி போகுதே

இதற்கு பெயர் தான் காதலா... காதலா...
இதற்கு பெயர் தான் காதலா

புரியா மொழியோ புரிந்து போகும்
புரிந்த மொழியோ மறந்து போகும்
சரியாத உடை சரி செய்வதாக
சரியாய் இருந்தும் சரிய செய்யும்

நிலவை போலவே இருளும் பிடிக்கும்
உணவை போலவே பசியும் ருசிக்கும்
எந்த பேனா வாங்கும் பொழுதும்
என்னவள் பெயர் தான் எழுதி பார்க்கும்

இதற்கு பெயர் தான் காதலா
இதற்கு பெயர் தான் காதலா

கண்ணாடி முன்னே பேசி பார்த்தால்
வார்த்தைகள் எல்லாம் முண்டி அடிக்கும்
முன்னாடி வந்து பேசும் பொழுதோ
வார்த்தைகள் எல்லாம் நொண்டி அடிக்கும்

பாதி பார்வை பார்க்கும் போதே
பட்டாம் பூச்சிகள் நெஞ்சில் பறக்கும்
கல்லில் இருந்தும் கவிதை முளைக்கும்
காகிதம் மணக்கும் கண்ணீர் இனிக்கும்

இதற்கு பெயர் தான் காதலா... காதலா...
இதற்கு பெயர் தான் காதலா

கண்கள் என்னும் இரண்டு ஜன்னல்
திறந்து வைத்தும் மூடி கொள்ளும்
இதயம் என்னும் ஒற்றை கதவு
மூடி வைத்தும் திறந்து கொள்ளும்

நீ என்பது நீ மட்டும் அல்ல
மூளையின் மூலையில் ஒரு குரல் கேட்கும்
நான் என்பதில் இன்னொரு பாதி
யார் என்பதே இதயம் கேட்கும்

இதற்கு பெயர் தான் காதலா
இதற்கு பெயர் தான் காதலா

இதற்கு பெயர் தான் காதலா
இதற்கு பெயர் தான் காதலா

Атхукку (Для тебя)

Всё, что вижу, кажется перевернутым,
Со мной столько изменений, почему?

Земля стала далекой,
Звезды стали близкими.
Забыв человеческую речь,
Хочу говорить с птицами.

Видимый образ исчезает из глаз,
Невидимый образ появляется в глазах.
Ища твой милый лик,
Мой взгляд проходит мимо.

Это называется любовью... любовью...
Это называется любовью.

Непонятный язык становится понятным,
Понятный язык забывается.
Неправильную одежду вроде бы поправляю,
И правильную тоже поправляю.

Как луна, мне нравится и темнота,
Как еда, мне нравится и голод.
Какую бы ручку ни взял,
Пишу только твое имя.

Это называется любовью,
Это называется любовью.

Говорю перед зеркалом,
Слова все путаются.
Когда говорю перед тобой,
Слова все запинаются.

Когда встречаюсь с твоим взглядом,
Бабочки порхают в груди.
Из камня рождается поэзия,
Бумага пахнет, слезы сладки.

Это называется любовью... любовью...
Это называется любовью.

Глаза, два окна,
Открываются и закрываются.
Сердце, одна дверь,
Закрывается и открывается.

Ты - это не только ты,
В уголке мозга слышится голос.
В моем "я" есть другая половина,
Сердце спрашивает, кто это.

Это называется любовью,
Это называется любовью.

Это называется любовью,
Это называется любовью.