Lyrics and translation Pyhimys - Tiskaan Tiskaan

Tiskaan Tiskaan

Mä pyyhin tomut tiskaan tiskaan, pihalle romut viskaan viskaan ja uudestaan roudaan ne takas himaan ku sinne tulee taas tilaa.
Tamppaan matot, jynssään jynssään, ei oo hetkeenkään taatusti tylsää.
Ja vihoviimesenä lakastaan oma jalusta, ja sit alotetaan kaikki taas alusta.
Huumorilla otettava, on alkuun todettava, elämä opettava, kuolema tentti, matkalla pisteeseen A, mitä bisneksest saa ku eurost tulee sentti?
Kiertokulkuu kärrynpyörällä, opettaa lyömällä, sortaan syömällä.
Mä ajan tsygällä mut mitä vittuu se vaikuttaa ku noi mulkut taas suttaa jotain ihan syvällä.
Rakas jumala, mä haukuin tänään vammasta, ja söin sikaa enkä lammasta.
Ei samaa ympyrää jaksa aina vaan, vaan otin oppia vammasta.
Normi ei oo este, mä tajusin et ihminen on aina vaan kesken, ja elämä on neste, mä rakastuin mun vaimoon kun se teki musta lesken, kuulit oikein mä rakastuin mun vaimoon kun se teki musta lesken.
Ja mä pyyhin tomut tiskaan tiskaan, pihalle romut viskaan viskaan ja uudestaan roudaan ne takas himaan ku sinne tulee taas tilaa.
Tamppaan matot, jynssään jynssään, ei oo hetkeenkään taatusti tylsää.
Ja vihoviimesenä lakastaan oma jalusta, ja sit alotetaan kaikki alusta.
Pientä donarii, hikirinkiä, jotain bonarii, kolme drinkkiä.
Siskoille suklaata, endorfiinejä, niiden rajat ei oo kovin kiinteitä.
Siellä säkin vaan katot ku sä meet, pään sisällä mitä siellä teet.
On sama pää kesät talvet, samat arvet, toistuu kävelles vaan ensiaskeleet.
On pyykit pyykättävä, toimeen ryhdyttävä, seksi tyydyttävä eli 6 puol (aijai) Elämä on liivatelehti yllättävän hyydyttävä.
Mä kirjotan nää sanat aina DNA kuoreen, vielku keksis yhen vertauksen tuoreen.
Elämä on, elämä on, elämä on.
Elämä on, muuten pois kuolee.
Mä pyyhin tomut tiskaan tiskaan, pihalle romut viskaan viskaan ja uudestaan roudaan ne takas himaan ku sinne tulee taas tilaa.
Tamppaan matot, jynssään jynssään, ei oo hetkeenkään taatusti tylsää.
Ja vihoviimesenä lakastaan oma jalusta, ja kertsi kerran viel alusta.
Mä pyyhin tomut tiskaan tiskaan, pihalle romut viskaan viskaan ja uudestaan roudaan ne takas himaan ku sinne tulee taas tilaa.
Tamppaan matot, jynssään jynssään, ei oo hetkeenkään taatusti tylsää.
Ja vihoviimesenä lakastaan oma jalusta, ja sit alotetaan kaikki alusta.

Снова и Снова Мою

Я стираю пыль, мою посуду снова и снова, выкидываю хлам, а потом снова тащу его обратно, когда появляется место.
Выбиваю ковры, драю, драю, мне ни секунды не скучно, уверяю тебя.
И в самом конце подмету свой пьедестал, и начну все сначала.
К этому надо относиться с юмором, стоит сказать с самого начала, жизнь учит, смерть экзаменует, на пути к пятерке, что получишь от бизнеса, когда евро станет центом?
Круговорот на колесе, учит ударами, давит, пожирая.
Я гоняю на велике, но какая, к черту, разница, когда эти придурки снова пакостят где-то глубоко внутри.
Господи, я сегодня ругался на инвалида и ел свинину, а не баранину.
Не могу вечно ходить по одному и тому же кругу, поэтому я извлек урок из ошибки.
Норма – не преграда, я понял, что человек всегда находится в процессе становления, а жизнь – это поток, я полюбил свою жену, когда она сделала меня вдовцом, ты правильно слышала, я полюбил свою жену, когда она сделала меня вдовцом.
И я стираю пыль, мою посуду снова и снова, выкидываю хлам, а потом снова тащу его обратно, когда появляется место.
Выбиваю ковры, драю, драю, мне ни секунды не скучно, уверяю тебя.
И в самом конце подмету свой пьедестал, и начну все сначала.
Немного донари, кольцо пота, немного бонари, три дринкa.
Сестрам шоколад, эндорфины, их границы не очень четкие.
Там и ты просто смотришь, как идешь, что делаешь в своей голове.
Одна и та же голова летом и зимой, те же шрамы, повторяешь только первые шаги.
Надо стирать белье, браться за дело, удовлетворять секс, то есть в половине седьмого (ай-ай). Жизнь — это желатиновый лист, удивительно застывающий.
Я всегда пишу эти слова в оболочку ДНК, еще бы придумать свежее сравнение.
Жизнь есть, жизнь есть, жизнь есть.
Жизнь есть, иначе умрешь.
Я стираю пыль, мою посуду снова и снова, выкидываю хлам, а потом снова тащу его обратно, когда появляется место.
Выбиваю ковры, драю, драю, мне ни секунды не скучно, уверяю тебя.
И в самом конце подмету свой пьедестал, и еще разок сначала.
Я стираю пыль, мою посуду снова и снова, выкидываю хлам, а потом снова тащу его обратно, когда появляется место.
Выбиваю ковры, драю, драю, мне ни секунды не скучно, уверяю тебя.
И в самом конце подмету свой пьедестал, и начну все сначала.