Lyrics and translation Płomień 81 feat. Fenomen - Dwulicowi Ludzie

Dwulicowi Ludzie

Dobrze pamiętam wszystkie nieszczere twarze
Fałszywych ludzi ukrytych pod kamuflażem
Kłamstwo z nimi idzie w parze, obłuda, nie ufaj takim
Bo poważne błędy zawsze dają się we znaki
Chłopaki, taki przyjaciel to złudne bóstwo,
To wielkie oszustwo, a takich ludzi jest mnóstwo
Patrzy przez weneckie lustro kiedy ty go nie widzisz,
Przy tobie jest w prządku później za plecami szydzi.
Mnie to brzydzi wszystko gdy w chuja tnie osoba
Z która byleś blisko upada naprawdę nisko
Robi z siebie pośmiewisko wystawiając cię na próbę
I jak skazaniec idzie na pewną zgubę
Może z trudem, lecz zobaczyłem to wreszcie że
Dwulicowych ludzi jest od chuja w tym mieście.
W dzisiejszych czasach pełno dwulicowych ludzi,
Każdy z nich się łudzi że ta ściema się nie znudzi
To jest po to żeby ich ostudzić, żeby zrozumieli, że
Wyrządzają krzywdę sobie ale także innym
Każdy człowiek jest inny i wyrządza inne krzywdy
Niekoniecznie jakimś czynem, ale także tekstem
Po to jestem, żeby pisać wiersze, resztę pieprzę
I co jeszcze, po to żeby w tekstach pokazywać
To co denerwuje, dwulicowość, ja ją widzę
Ja ją czuję bo nie jeden raz się przejechałem
Na osobie zaufanej, dała nieprawdziwe dane
Dalej jadę i nie kłamie nie jadę na czyjejś famie,
Idę ramię w ramię właśnie z tymi którzy nie gadają
Za plecami co przeżyliśmy a co jeszcze przed nami
Dwulicowi ludzie, za plecami rozgadani, przyjaciele fałszywi
Dwulicowi ludzie, za plecami rozgadani, przyjaciele fałszywi
Analizuje życiorys, historia czasem się powtarza,
Kto słucha niech uważa wokół ludzi o dwóch twarzach
Ta myśl mnie przeraża jak ta plaga się rozmnaża,
Budzą zaufanie mówiąc fałszywe rzeczy,
Prawda jest taka że najchętniej wbili by nóż w plecy,
Jakiś przykład: koleżka z którym dorastałeś ostatnio
Myślałeś czemu go tak długo nie widziałeś, na ulicy
Go spotkałeś w jego oczach widać strach co się
Później okazuje strzelał z ucha na psach
A teraz inny przykład, jeśli ciągle jesteś gotów
Wszystkie szmaty lecące na zapach banknotów,
Całe życie przed tobą więc doświadczenia zbierasz,
Dlatego patrz dokładnie w kim przyjaciół wybierasz,
Myślisz, że jesteś w porządku a na koleżkach przekręty
Prosto w oczy słodkie słowa, w plecy metalowe pręty,
Nie mów mi że jestem święty, nie mów mi przykładem świeć
Bo prawda jest ci straszna jak mi jest straszna śmierć
A twoje fałszywe słowa są dla mnie probierzem,
Lecz są na szczęście ludzie w których jeszcze wierzę,
Prawilni jak pacierze właśnie na nich liczę, że
Pomogą mi ujawnić twoje drugie oblicze,
Myślałeś że to przemilczę, ale dlaczego?
Mydlisz ludziom oczy bo chcesz uchodzić
Za lepszego ale cie rozkminiłem
I wszystkich takich jak ty pieprzę
Dwulicowi ludzie kurwa ilu was jeszcze?!
Dwulicowi ludzie, za plecami rozgadani, przyjaciele fałszywi
Dwulicowi ludzie, za plecami rozgadani, przyjaciele fałszywi
Za plecami rozgadani przyjaciele fałszywi,
Pochłonięci historiami które słyszą tylko ściany,
Widzisz świat z palca wyssany, świat karmiących się
Kłamstwami żołnierzyków ołowianych, ukrywanych
Za maskami skurwysynów, którzy myślą że są nietykalni,
Czas minął niech świeca oczami z dobrą miną
Do złej gry przyłapani mimo wyrafinowanych
Ściem nie jesteś doskonały, cień wątpliwości
Zawsze zostawisz za sobą, "daje słowo to nie ja"
Mówisz gdy jestem obok, jesteś za blisko wiem
Wszystko gdy spojrzysz mi w oczy, mnie nie
Zaskoczysz, ale sam nie znajdziesz pomocy
Dwulicowi ludzie, za plecami rozgadani, przyjaciele fałszywi
Dwulicowi ludzie, za plecami rozgadani, przyjaciele fałszywi
Dwulicowi ludzie, za plecami rozgadani, przyjaciele fałszywi
Dwulicowi ludzie, za plecami rozgadani, przyjaciele fałszywi

Двуличные Люди

Хорошо помню все неискренние лица,
Фальшивых людей, скрытых под камуфляжем.
Ложь с ними идёт в паре, лицемерие, не доверяй таким,
Ведь серьёзные ошибки всегда дают о себе знать.
Парни, такой друг — это иллюзорное божество,
Это большое надувательство, а таких людей — множество.
Смотрит сквозь венецианское зеркало, когда ты его не видишь,
Рядом с тобой всё в порядке, позже за спиной насмехается.
Меня всё это бесит, когда на*бывает человек,
С которым ты был близок, падает он, правда, низко.
Делает из себя посмешище, подвергая тебя испытанию,
И как приговорённый, идёт на верную погибель.
Может быть, с трудом, но я увидел это наконец, что
Двуличных людей до хрена в этом городе.
В наше время полно двуличных людей,
Каждый из них себя обманывает, что эта туфта не надоест.
Это для того, чтобы их остудить, чтобы поняли, что
Причиняют вред себе, но также и другим.
Каждый человек другой и причиняет другие обиды,
Не обязательно каким-то поступком, но также и словами.
Для этого я здесь, чтобы писать стихи, остальное — по*уй.
И что ещё, для того, чтобы в текстах показывать
То, что раздражает, двуличность, я её вижу,
Я её чувствую, ведь не раз обжигался
На доверенном лице, дала ложные данные.
Дальше еду и не лгу, не еду на чьей-то славе,
Иду плечом к плечу именно с теми, кто не болтает
За спиной, что пережили, а что ещё предстоит.
Двуличные люди, за спинами болтливые, друзья фальшивые.
Двуличные люди, за спинами болтливые, друзья фальшивые.
Анализирую биографию, история иногда повторяется,
Кто слушает, пусть остерегается людей с двумя лицами.
Эта мысль меня пугает, как эта чума распространяется,
Вызывают доверие, говоря фальшивые вещи.
Правда в том, что с удовольствием вонзили бы нож в спину.
Вот пример: приятель, с которым ты вырос недавно,
Думал, почему так долго его не видел, на улице
Его встретил, в его глазах виден страх, что
Позже оказывается, стучал на друзей.
А теперь другой пример, если ты всегда готов,
Все шлюхи летят на запах банкнот.
Вся жизнь впереди, поэтому опыт копишь,
Поэтому смотри внимательно, кого в друзья выбираешь.
Думаешь, что ты в порядке, а на друзьях махинации,
Прямо в глаза сладкие слова, в спину металлические прутья.
Не говори мне, что я святой, не говори мне «светить примером»,
Потому что правда тебе страшна, как мне страшна смерть.
А твои фальшивые слова для меня — проверка,
Но есть, к счастью, люди, в которых я ещё верю,
Праведные, как молитвы, именно на них рассчитываю, что
Помогут мне раскрыть твоё второе лицо.
Думал, что я промолчу, но почему?
Пудришь людям мозги, потому что хочешь слыть
Лучшим, но я тебя раскусил
И всех таких, как ты, по*уй.
Двуличные люди, бл*дь, сколько вас ещё?!
Двуличные люди, за спинами болтливые, друзья фальшивые.
Двуличные люди, за спинами болтливые, друзья фальшивые.
За спинами болтливые, друзья фальшивые,
Поглощены историями, которые слышат только стены.
Видишь мир, высосанный из пальца, мир, питающихся
Ложью, оловянных солдатиков, скрытых
За масками у*бков, которые думают, что они неприкосновенны.
Время вышло, пусть светят глазами с хорошей миной
При плохой игре, пойманные, несмотря на изощрённые
Враньё, ты не идеален, тень сомнения
Всегда оставишь за собой, «даю слово, это не я»,
Говоришь, когда я рядом, ты слишком близко, я знаю
Всё, когда ты смотришь мне в глаза, меня не
Удивишь, но сам не найдёшь помощи.
Двуличные люди, за спинами болтливые, друзья фальшивые.
Двуличные люди, за спинами болтливые, друзья фальшивые.
Двуличные люди, за спинами болтливые, друзья фальшивые.
Двуличные люди, за спинами болтливые, друзья фальшивые.