Lyrics and translation Rekami feat. Rosa Coste - Sivuhuomioita

Sivuhuomioita

Ajatus on että ajatukset poukkoilee
Mietin tässä että mitä ne nyt tonne menee, ei
Kynällä piirrän viivaa, näitä ajatuksia mä fiilaan
En saa aikaan, tehä aikaa, enkä raidaa en
Elän ajatuskartalla, en pysy enää itekkään kartalla

Ruma teos saattaa roikkuu pian Hopassa
Voin säestää pianolla, sä voit sipata Piña Coladaa
Vapohordaaja, riman nostaja
Akro sanoo stone face ja seki on ihan totta kai
Harvoin lyö tyhjää vaikka oisin kuinka hiljaa
Yks puffaus on gramma, yks huikka litra
Muistan ku faija haki Xantian
Naapuruston nauru ja mun ylpeyden aihe, sama asia
Silti olin ihan myyty, nousin kyytiin ilman tyynyy
Meiän eka auto mis on ilmatyyny
Kaikki lehet putoo joskus
Ja kun ne osuu maan pintaan
Se saa parkkipaikan asfaltin näyttää valmiilta
Kellä ei ois omaa ikimyllyy?
Mihin pystyy? Mitä himoaa? Mihin tyytyy?
Se on geometriaa kun spliffi syttyy
Bouncebackin korkeuteen vaikuttaa arjen leveys ja kriisin syvyys

Ajatus on että ajatukset poukkoilee
Mietin tässä että mitä ne nyt tonne menee, ei
Kynällä piirrän viivaa, näitä ajatuksia mä fiilaan
En saa aikaan, tehä aikaa, enkä raidaa en
Elän ajatuskartalla, en pysy enää itekkään kartalla

Ku mietin sivuhuomioita, en heti itelleni soita
Vaikka mun pitäisi, en aina jaksa olla nätisti
Tuleehan mulla mieleen noita, mut kyllä parhaani koitan
Pysyä pois jaloista, liian suorista sanoista
Kertokaa mistä sen voi kokonaan kytkeä pois
Ku pitäis olla kriittine, mut ei samalla turhan kryptinen, yeah
Enkä voi käsittää, tätä luovuutta pään
Siellä voi luoda maailman, myöskin tuhota mielen maiseman

Ajatus on että ajatukset poukkoilee
Mietin tässä että mitä ne nyt tonne menee, ei
Kynällä piirrän viivaa, näitä ajatuksia mä fiilaan
En saa aikaan, tehä aikaa, enkä raidaa en
Elän ajatuskartalla, en pysy enää itekkään kartalla

(Ajatus on että ajatukset poukkoilee)
(Ajatus on että ajatukset)
(Ajatus on että ajatukset poukkoilee, poukkoilee, poukkoilee)
(Ajatus on että ajatukset poukkoilee)
(Ajatus on että ajatukset)
(Ajatus on että ajatukset poukkoilee, poukkoilee, poukkoilee)

Заботы

Мысли скачут, как блохи.
Думаю, куда они все уходят, а?
Черчу линию ручкой, ловлю эти мысли, кайфую.
Не успеваю, тратить время, не спешу.
Живу на карте мыслей, сам уже не ориентируюсь.

Уродливое творение скоро может висеть в галерее Хоп.
Могу сыграть на пианино, ты можешь потягивать Пина Коладу.
Выпускаю пар, поднимаю планку.
Акро говорит "каменное лицо", и это, конечно, правда.
Редко промахиваюсь, даже если молчу.
Одна затяжка — грамм, один глоток — литр.
Помню, как отец купил Ксантию.
Смех соседей и моя гордость – одно и то же.
Всё равно был в восторге, сел без подушки.
Наша первая машина с подушкой безопасности.
Все листья когда-нибудь падают.
И когда они касаются земли,
Асфальт парковки кажется завершенным.
У кого нет своей вечной мельницы?
На что способен? Чего жаждет? Чем доволен?
Это геометрия, когда косяк зажигается.
На высоту отскока влияет ширина будней и глубина кризиса.

Мысли скачут, как блохи.
Думаю, куда они все уходят, а?
Черчу линию ручкой, ловлю эти мысли, кайфую.
Не успеваю, тратить время, не спешу.
Живу на карте мыслей, сам уже не ориентируюсь.

Когда думаю о мелочах, не сразу звоню себе.
Хотя должен, не всегда могу быть милым.
Конечно, они приходят мне на ум, но я стараюсь изо всех сил
Держаться подальше, от слишком прямых слов.
Скажите, как это можно полностью отключить,
Когда нужно быть критичным, но не слишком загадочным, да.
И не могу понять эту креативность в голове.
Там можно создать мир, а также разрушить пейзаж разума.

Мысли скачут, как блохи.
Думаю, куда они все уходят, а?
Черчу линию ручкой, ловлю эти мысли, кайфую.
Не успеваю, тратить время, не спешу.
Живу на карте мыслей, сам уже не ориентируюсь.

(Мысли скачут, как блохи.)
(Мысли скачут, как)
(Мысли скачут, как блохи, блохи, блохи)
(Мысли скачут, как блохи.)
(Мысли скачут, как)
(Мысли скачут, как блохи, блохи, блохи)