Khane Be Doosh - Rez translation in German

Khane Be Doosh

دو تا خط رو سر شونه ام، زندگی جمع توی کوله ام
یه کهکشانه درونم، اجاره نه من صاحب خونه ام
دستم چی؟ دستم هیچی، گوشم گوشی، سیمشم پیچ پیچی
سرم سبز دلم سرخ مثل یه شیر، میون صلح به رنگ سفید
عجله ندارم کی میشه دیر، وقتی همه اینجا هستیم اسیر
سقف آسمون بلندترین سقفه، ستاره ها لای شب توی قیر
هی میده گیر، دل و میگم میگه عشق بده به جاش هم شادی بگیر
میگه مشکلاتش و یه بازی ببین میشه دو تایی از این جا راضی بریم
میرم و میگردم برمیگردم میرم و میگردم برمیگردم

پا به هر جایی میزاره آدم خانه بدوش
طاقت موندن نداره آدم خانه بدوش
پا به هر جایی میزاره آدم خانه بدوش
طاقت موندن نداره آدم خانه بدوش

یه بادبادک بود تو رو کشید قدم قدم روی مرز
قد بلند، سرت تو ابر، موهاتو میبینی میگیره رنگ
یه دلتو که تو دادی رفت و یه دل دیگه اتم توی دستت
میبینی قطارا رد میشن، پر آدمای دو دل
نخ توی دستت ول، سِنِت جِلو چِشِت میشه چِهل
میای وایسی میبینی از اون بالا بادبادکت میکشه تو رو به
جای جدید، آشنای جدید، غریبه و رفیقای جدید
تصمیمای غلط نو، ترسی که واسه تو شده شوق
فکرات توی کوله ات، سنگینی میکنه شونه ات
رویاهات توی چمدونته و چمدونت شده خونت

پا به هر جایی میزاره آدم خانه بدوش
طاقت موندن نداره آدم خانه بدوش
پا به هر جایی میزاره آدم خانه بدوش
طاقت موندن نداره آدم خانه بدوش

Heimatloser

Zwei Streifen auf meinen Schultern, das Leben im Rucksack verstaut.
Eine Galaxie in mir, keine Miete, ich bin der Hausherr.
Was ist mit meiner Hand? Meine Hand ist leer, mein Ohr ist ein Hörer, das Kabel wirr.
Mein Kopf ist grün, mein Herz rot wie ein Löwe, mitten im Frieden, weiß gefärbt.
Ich habe keine Eile, wann wird es spät, wenn wir alle hier gefangen sind?
Der Himmel ist die höchste Decke, Sterne in der Nacht wie im Teer.
Es hakt immer wieder, ich meine das Herz, es sagt, gib Liebe und nimm dafür Freude.
Es sagt, sieh die Probleme als Spiel, vielleicht können wir beide von hier aus zufrieden gehen.
Ich gehe und komme wieder, ich gehe und komme wieder.

Ein Heimatloser setzt seinen Fuß überall hin.
Ein Heimatloser kann es nicht ertragen, zu bleiben.
Ein Heimatloser setzt seinen Fuß überall hin.
Ein Heimatloser kann es nicht ertragen, zu bleiben.

Ein Drachen war es, der dich zog, Schritt für Schritt über die Grenze.
Groß gewachsen, dein Kopf in den Wolken, siehst du, wie deine Haare Farbe annehmen?
Ein Herz, das du weggegeben hast, und ein anderes Herz, atomklein, in deiner Hand.
Du siehst die Züge vorbeifahren, voll mit unentschlossenen Menschen.
Der Faden in deiner Hand lose, dein Alter vor deinen Augen wird vierzig.
Du willst stehen bleiben, siehst von oben, wie dein Drachen dich zieht.
An einen neuen Ort, neue Bekannte, Fremde und neue Freunde.
Neue falsche Entscheidungen, die Angst, die für dich zur Leidenschaft wurde.
Deine Gedanken in deinem Rucksack, sie lasten schwer auf deinen Schultern.
Deine Träume sind in deinem Koffer, und dein Koffer ist dein Zuhause geworden, meine Liebe.

Ein Heimatloser setzt seinen Fuß überall hin.
Ein Heimatloser kann es nicht ertragen, zu bleiben.
Ein Heimatloser setzt seinen Fuß überall hin.
Ein Heimatloser kann es nicht ertragen, zu bleiben.