Lyrics and translation Rob de Nijs - Onderweg

Ik wou dat ik de weg vond
Door de schaduwrijke lanen
Langs de statig hoge hekken
En het stille donkergroen

Ver van 't snelle, harde leven
Achter een muur van blauweregen
Ligt een tuin die ademt vrede
Ademt vrede, net als toen

Ik weet dat ik er bijna ben
Omdat ik deze buurt herken
Zo vreselijk blij de hoek omga
En voor een vreemde nieuwbouw sta
Zo blijf ik onderweg
Altijd onderweg

Ik wou dat ik de weg vond
Vlak voordat het onweert
Naar het donkere prieeltje
Waar ik altijd schuilen kon

En 's middags, als het opklaart
Speelt ze cricket op het grasveld:
Mijn moeder met 'r strooien hoed
En gele zonjapon

Ik weet dat ik er bijna ben
Omdat ik deze buurt herken
Zo vreselijk blij de bocht omga
En voor een vreemde nieuwbouw sta
Zo blijf ik onderweg
Altijd onderweg

Жаль, что я не нашел дорогу.
По тенистым аллеям.
Вдоль величественных высоких заборов
И молчаливый темно-зеленый ...

Вдали от быстрой, тяжелой жизни.
За стеной глициний.
Сад, который дышит миром.
Дыши покоем, как тогда.

Я знаю, что почти у цели.
Потому что я узнаю этот район.
Так ужасно счастлива за углом.
И перед странным новым зданием.
Вот как я остаюсь на дороге
Всегда в пути.

Жаль, что я не нашел дорогу.
Как раз перед бурей.
Иди в темную беседку.
Где я всегда мог спрятаться.

И днем, когда все прояснится.
Она играет в крикет на лужайке:
Моя мама в соломенной шляпе.
И желтый санджапон

Я знаю, что почти у цели.
Потому что я узнаю этот район.
Так ужасно счастлива обернуться.
И перед странным новым зданием.
Вот как я остаюсь на дороге
Всегда в пути.