Lyrics and translation Robert Long - Liedje Voor Als Ik...

Liedje Voor Als Ik...

Dit is een liedje voor als ik er niet meer ben
Voor als er afscheid van mijn resten wordt genomen
Ik hoop tenminste dat de vrienden die ik ken
Ook inderdaad die laatste keer nog willen komen
En dat ik ook voldoende stof heb nagelaten
Voor wat verhalen die je glimlachend vertelt
En dat je toch met liefde over me kunt praten
Al heb ik jullie soms dan ook teleurgesteld

Dit is een liedje voor de aula bij m'n kist
Voordat ik weggedragen word door de suppoosten
En voor de koffie en de cake wordt opgedist
Het is bedoeld om wie er achter blijft te troosten
Nou ja, je mag natuurlijk best een traantje laten
Dat vind ik ergens ook wel weer een compliment
Maar niet te lang dan, want je weet dat zal niet baten
Wie overleden is, die blijft dat tot het end

Dit is een liedje voor het feest dat achteraf nog
Wordt gevierd door alle vrienden en vriendinnen
Die nog wat aarde en wat bloemen op mijn graf
Hebben gestrooid en daarna kan het feest beginnen
Dus vul de glazen en bespreek mijn fouten mild
Denk aan me terug met wat vertedering en weem
Mijn laatste feest, dus lach en dans hoeveel je wilt
Een maf een idee, jouw feest waaraan je zelf niet meedoet

Dit is een liedje voor wanneer ik ben vergaan
Voor als mijn grafsteen overwoekerd en verzakt is
Als er geen enkel klein boeketje meer zal staan
Omdat de laatste nabestaande te verzwakt is
Dit is een liedje dat uiteindelijk verstomd
Maar altijd zullen er weer nieuwe liedjes komen
Zoals er altijd ook weer nieuwe vreugde komt
En nieuwe liefde, nieuwe hoop en nieuwe dromen
Ondanks de tranen, ondanks dood en ondanks pijn
Dit is een liedje voor nu jullie er nog zijn
Ja, ondanks tranen ondanks dood en ondanks pijn
Dank jullie wel, dat je m'n vrienden wilde zijn.

Песенка на случай, если меня...

Это песенка на случай, если меня не станет,
На случай, если будут прощаться с моей бренной оболочкой.
Надеюсь, что друзья, которых я знаю,
Всё-таки захотят прийти в тот последний раз.
И что я оставлю после себя достаточно историй,
Которые ты будешь рассказывать с улыбкой,
И что ты сможешь вспоминать меня с любовью,
Даже если я тебя когда-то разочаровал.

Это песенка для траурного зала, где будет стоять мой гроб,
Прежде чем меня унесут распорядители похорон.
И прежде чем ты выпьешь кофе с поминальным пирогом,
Она должна утешить тех, кто останется.
Ну, ты, конечно, можешь пустить слезу,
Где-то в глубине души я даже буду считать это комплиментом,
Но не слишком долго, ведь, сама знаешь, это не поможет.
Тот, кто умер, останется таким до конца.

Это песенка для поминок, которые потом
Устроят все мои друзья и подруги,
Которые бросят горсть земли и цветов на мою могилу,
А потом можно начинать веселиться.
Так что наполняй бокалы и вспоминай мои промахи с улыбкой,
Думай обо мне с нежностью и легкой грустью.
Это мой последний праздник, так что смейся и танцуй сколько хочешь.
Забавная идея – вечеринка, на которой ты сам не присутствуешь.

Это песенка на то время, когда меня уже не будет,
Когда мой памятник зарастёт травой и разрушится,
Когда на нём не останется ни единого маленького букета,
Потому что последний близкий человек слишком ослабеет.
Это песенка, которая в конце концов умолкнет,
Но ведь всегда будут появляться новые песни,
Как всегда будет приходить новая радость,
И новая любовь, новая надежда и новые мечты.
Несмотря на слёзы, несмотря на смерть и несмотря на боль,
Это песенка для вас, пока вы ещё здесь.
Да, несмотря на слёзы, несмотря на смерть и несмотря на боль,
Спасибо вам, что были моими друзьями.