Lyrics and translation Rose Sirintip - นอนกับความเหงา

นอนกับความเหงา

เป็นอีกคืนที่เหงาจับใจ เป็นอีกคืนที่ใจว่างเปล่า
ไม่มีเงาเธอแล้ว

ผ้าที่เคยห่ม หมอนที่เคยหนุน ของที่เคยคุ้นตา
ก็ไม่เหมือนเก่า เพราะมีคำว่าเหงา
เข้ามานอนแทนที่เธอ และมันไม่คุ้นที่เธอหายไป

ไม่มีอีกแล้ว... ไม่มี ไม่มีเธออีกแล้ว.ข้างกาย
ไม่มีใครให้บอกรัก ให้ฉันพักใจ
ต้องกอดความเดียวดายไปทุกคืน
มันไม่มีอีกแล้ว... วันนั้น ไม่ว่าจะหลับฝันหรือตื่น
ร้องไห้คนเดียวกับแสงดาว อยู่ทุกคืน
เพราะห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย ให้เลิกรักเธอ

เป็นอีกคืนที่หนาวกว่าเคย
เป็นอีกคืนที่นอนไม่หลับ ติดอยู่กับความหลัง

ผ้าที่เคยห่ม หมอนที่เคยหนุน ของที่เคยคุ้นตา
ก็ไม่เหมือนเก่า เพราะมีคำว่าเหงา
เข้ามานอนแทนที่เธอ และมันไม่คุ้นที่เธอหายไป

ไม่มีอีกแล้ว... ไม่มี ไม่มีเธออีกแล้ว.ข้างกาย
ไม่มีใครให้บอกรัก ให้ฉันพักใจ
ต้องกอดความเดียวดายไปทุกคืน
มันไม่มีอีกแล้ว... วันนั้น ไม่ว่าจะหลับฝันหรือตื่น
ร้องไห้คนเดียวกับแสงดาว อยู่ทุกคืน
เพราะห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย ให้เลิกรักเธอ

ไม่มีอีกแล้ว... ไม่มี ไม่มีเธออีกแล้ว.ข้างกาย
ไม่มีใครให้บอกรัก ให้ฉันพักใจ
ต้องกอดความเดียวดายไปทุกคืน
มันไม่มีอีกแล้ว... วันนั้น ไม่ว่าจะหลับฝันหรือตื่น
ร้องไห้คนเดียวกับแสงดาว อยู่ทุกคืน
เพราะห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย ให้เลิกรักเธอ

Dormir avec la solitude

C'est une autre nuit où la solitude me serre le cœur, une autre nuit où mon cœur est vide.
Il n'y a plus ton ombre.

Les draps que j'ai utilisés, l'oreiller sur lequel je me suis couchée, les choses qui me sont familières
ne sont plus les mêmes, parce qu'il y a le mot solitude
qui vient se coucher à ta place et je ne suis pas habituée à ton absence.

Tu n'es plus là... Tu n'es plus là, tu n'es plus là à mes côtés.
Il n'y a personne pour me dire "Je t'aime", pour me donner du réconfort.
Je dois serrer la solitude dans mes bras chaque nuit.
Il n'y a plus ce jour... Ce jour-là, que je dorme ou que je sois éveillée,
je pleure seule sous la lumière des étoiles, chaque nuit.
Parce que je ne peux pas m'empêcher de t'aimer.

C'est une autre nuit plus froide que d'habitude.
C'est une autre nuit où je ne dors pas, je suis prisonnière du passé.

Les draps que j'ai utilisés, l'oreiller sur lequel je me suis couchée, les choses qui me sont familières
ne sont plus les mêmes, parce qu'il y a le mot solitude
qui vient se coucher à ta place et je ne suis pas habituée à ton absence.

Tu n'es plus là... Tu n'es plus là, tu n'es plus là à mes côtés.
Il n'y a personne pour me dire "Je t'aime", pour me donner du réconfort.
Je dois serrer la solitude dans mes bras chaque nuit.
Il n'y a plus ce jour... Ce jour-là, que je dorme ou que je sois éveillée,
je pleure seule sous la lumière des étoiles, chaque nuit.
Parce que je ne peux pas m'empêcher de t'aimer.

Tu n'es plus là... Tu n'es plus là, tu n'es plus là à mes côtés.
Il n'y a personne pour me dire "Je t'aime", pour me donner du réconfort.
Je dois serrer la solitude dans mes bras chaque nuit.
Il n'y a plus ce jour... Ce jour-là, que je dorme ou que je sois éveillée,
je pleure seule sous la lumière des étoiles, chaque nuit.
Parce que je ne peux pas m'empêcher de t'aimer.