Lyrics and translation Rose Sirintip - นอนกับความเหงา

นอนกับความเหงา

เป็นอีกคืนที่เหงาจับใจ เป็นอีกคืนที่ใจว่างเปล่า
ไม่มีเงาเธอแล้ว

ผ้าที่เคยห่ม หมอนที่เคยหนุน ของที่เคยคุ้นตา
ก็ไม่เหมือนเก่า เพราะมีคำว่าเหงา
เข้ามานอนแทนที่เธอ และมันไม่คุ้นที่เธอหายไป

ไม่มีอีกแล้ว... ไม่มี ไม่มีเธออีกแล้ว.ข้างกาย
ไม่มีใครให้บอกรัก ให้ฉันพักใจ
ต้องกอดความเดียวดายไปทุกคืน
มันไม่มีอีกแล้ว... วันนั้น ไม่ว่าจะหลับฝันหรือตื่น
ร้องไห้คนเดียวกับแสงดาว อยู่ทุกคืน
เพราะห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย ให้เลิกรักเธอ

เป็นอีกคืนที่หนาวกว่าเคย
เป็นอีกคืนที่นอนไม่หลับ ติดอยู่กับความหลัง

ผ้าที่เคยห่ม หมอนที่เคยหนุน ของที่เคยคุ้นตา
ก็ไม่เหมือนเก่า เพราะมีคำว่าเหงา
เข้ามานอนแทนที่เธอ และมันไม่คุ้นที่เธอหายไป

ไม่มีอีกแล้ว... ไม่มี ไม่มีเธออีกแล้ว.ข้างกาย
ไม่มีใครให้บอกรัก ให้ฉันพักใจ
ต้องกอดความเดียวดายไปทุกคืน
มันไม่มีอีกแล้ว... วันนั้น ไม่ว่าจะหลับฝันหรือตื่น
ร้องไห้คนเดียวกับแสงดาว อยู่ทุกคืน
เพราะห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย ให้เลิกรักเธอ

ไม่มีอีกแล้ว... ไม่มี ไม่มีเธออีกแล้ว.ข้างกาย
ไม่มีใครให้บอกรัก ให้ฉันพักใจ
ต้องกอดความเดียวดายไปทุกคืน
มันไม่มีอีกแล้ว... วันนั้น ไม่ว่าจะหลับฝันหรือตื่น
ร้องไห้คนเดียวกับแสงดาว อยู่ทุกคืน
เพราะห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย ให้เลิกรักเธอ

Сплю с одиночеством

Это ещё одна ночь, когда одиночество сжимает сердце, это ещё одна ночь, когда сердце пусто.
Твоей тени больше нет.

Одеяло, которым мы укрывались, подушка, на которой мы спали, вещи, которые были такими привычными,
уже не те, потому что слово "одиночество"
легло рядом вместо тебя. И так непривычно, что тебя нет.

Больше нет... Нет, тебя больше нет рядом.
Нет никого, кому сказать "люблю", кому открыть свое сердце.
Приходится обнимать одиночество каждую ночь.
Больше нет... Тех дней. Неважно, сплю я, вижу сны или бодрствую,
плачу одна под светом звёзд каждую ночь.
Потому что не могу заставить себя разлюбить тебя.

Это ещё одна ночь, холоднее, чем прежде.
Это ещё одна бессонная ночь, полная воспоминаний.

Одеяло, которым мы укрывались, подушка, на которой мы спали, вещи, которые были такими привычными,
уже не те, потому что слово "одиночество"
легло рядом вместо тебя. И так непривычно, что тебя нет.

Больше нет... Нет, тебя больше нет рядом.
Нет никого, кому сказать "люблю", кому открыть свое сердце.
Приходится обнимать одиночество каждую ночь.
Больше нет... Тех дней. Неважно, сплю я, вижу сны или бодрствую,
плачу одна под светом звёзд каждую ночь.
Потому что не могу заставить себя разлюбить тебя.

Больше нет... Нет, тебя больше нет рядом.
Нет никого, кому сказать "люблю", кому открыть свое сердце.
Приходится обнимать одиночество каждую ночь.
Больше нет... Тех дней. Неважно, сплю я, вижу сны или бодрствую,
плачу одна под светом звёзд каждую ночь.
Потому что не могу заставить себя разлюбить тебя.