Soluksuz - Burak King , Rota translation in English

Soluksuz

Düşüremediler, bitiremediler
Yürüdüm soluksuz, yürüdüm soluksuz
Üzerime gelen on binler bile
Kan kusturan o çılgın günler bile
Yenemez hiçbi' güç beni, bil niye?
Yürürüm soluksuz

Düşüremediler, bitiremediler
Yürüdüm soluksuz, yürüdüm soluksuz
Üzerime gelen on binler bile
Kan kusturan o çılgın günler bile
Yenemez hiçbi' güç beni, bil niye?
Yürürüm soluksuz

Üzerine biraz kan ve gözyaşı düşmüş cam parçalarını yutmak
Bunun dışında bi' tarif arayarak geçiyor hayat hеp
Geriye kalan bahane
Kеndi yaşantıma casusluk eder gibi tütüyorum ama dumanım yok
Çözerimde bütün bu sorunları yüzüm yok diye sustum lan daha ne?
İyi izle, incecik örülen sevinçlerimi yakıyorum tek kibritle
Biliyorum artık sorun bende değil, kördüğüm olan ördüğüm iplikte
Sonsuza dek dilemek isterim özür, bakıp aynaya kendimdende
Ne kadar dilenebilirse dileyeceğimde
Yinede içim eksik hissedecek
Biliyorsun yok uykum
Bulsun huzur diye duruyorum epeyce uzağında
Herkes ölür diye herkesin olmayacağı bi' sayko bekliyor durağımda
Sanıyordum kendimi karanlıkta, ben karanlıkmışım bu yaşımda
Yardımların bana yardımı ne, bana yer verdi mi ki bi' tek duasında?
Keder cevap ister, bil, bazen bi' çok cevap yoktur
Zaten hep ertelerim son iki sayfasını sevdiğim tüm kitapların
Bilirim ben de gülümseyi ama insanlar hiç komik değil
Bu otizmi anlasaydın atacaktım çöpe ben bütün bu siyahlığı

Düşüremediler, bitiremediler
Yürüdüm soluksuz, yürüdüm soluksuz
Üzerime gelen on binler bile
Kan kusturan o çılgın günler bile
Yenemez hiçbi' güç beni, bil niye?
Yürürüm soluksuz

Sürekli başlamam gereken şeyi yaparak yapmam gerekenleri öğrendim
Daha iyi biri olamıyorum üzgünüm
Buna üzülebilecek kadar iyiyim
Tanrı affeder, belki sen de lakin
Kendime diyemem "Affettim"
Bu sana vereceğim en büyük hediye
Al, kendimi bu özüre hapsettim
Çoğu zaman istedim anlatabilmek
Sana anlatmayarak bahsettim
Beni ne bu toplum, ne bu yavşaklar, beni anlaşılmamak kahretti
Paranoya moderatörüm bi' türlü kalmadı sakin, başıboş, adminsiz
On ikimden beri otopilotta oynuyorum
Ben bu oyunu hatmettim
Biliyorsun huzurum yok, kuşkum bol
Kafa içi tımarhanem bombok
Bu dilekler sürreal biçimde vektörel çizildiler doktor
Nasıl görür beni, altı seans ekt görmemiş on doz?
Tam buldum derken yanıtları
Bütün soruları değiştiren kozmos
Bu kaderi böyle yazan sonunuda düşünmüş olmalı, bulsun son
Pek fazla abartılı konsepttir ölüm
Denedim, bi' gidiş bi' dönüş yol
Her zaman yenilmeyen biri olarak kalmak
Bi' düşün ne kadar zor
Bir ölü nasıl yenilebilir?
Keder cevap ister
Bazen bi' cevap yok

Breathless

They couldn't bring me down, they couldn't finish me
I walked breathless, I walked breathless
Even the tens of thousands coming at me
Even those crazy days that made me cough up blood
No power can defeat me, you know why?
I walk breathless

They couldn't bring me down, they couldn't finish me
I walked breathless, I walked breathless
Even the tens of thousands coming at me
Even those crazy days that made me cough up blood
No power can defeat me, you know why?
I walk breathless

Life keeps passing by, searching for a definition other than swallowing shards of glass sprinkled with blood and tears.
Apart from this, life keeps passing by searching for a definition.
The remaining excuse.
I pretend to smoke, spying on my own life, but there's no smoke.
I would solve all these problems within myself, but I kept silent because I had no face, what more do you want?
Watch closely, darling, I'm burning my thinly woven joys with a single match.
I know now the problem isn't with me, it's with the thread I've knitted, a Gordian knot.
I want to apologize forever, looking in the mirror, even to myself.
However much I can beg, I will beg.
Still, I'll feel incomplete inside.
You know I can't sleep.
I stand far away from peace, hoping to find it.
A psycho, whom everyone can't have because everyone dies, is waiting at my stop.
I thought I was in the dark, but it turns out I am the darkness at this age.
What good are your helps to me, did you even make room for me in a single prayer?
Grief demands answers, you know, sometimes there aren't many answers.
I always postpone the last two pages of all the books I love.
I know how to smile too, but people are not funny at all.
If you understood this autism, I would throw away all this darkness.

They couldn't bring me down, they couldn't finish me
I walked breathless, I walked breathless
Even the tens of thousands coming at me
Even those crazy days that made me cough up blood
No power can defeat me, you know why?
I walk breathless

I learned what I needed to do by constantly doing what I needed to start.
I'm sorry I can't be a better person.
I'm good enough to be sad about this.
God forgives, maybe you do too, but
I can't tell myself "I forgive."
This is the greatest gift I'll give you.
Here, I've imprisoned myself in this apology.
I often wanted to be able to explain.
I mentioned it by not telling you.
It wasn't this society, nor these jerks, it was being misunderstood that destroyed me.
Paranoia is my moderator, it hasn't been calm, uncontrolled, adminless.
I've been playing on autopilot since I was twelve.
I've mastered this game.
You know I have no peace, plenty of doubt.
My inner madhouse is a mess.
These wishes were drawn vectorially in a surreal way, doctor.
How does he see me, ten doses haven't seen six sessions of ECT?
Just when I thought I found the answers.
The cosmos that changes all the questions.
Whoever wrote this fate must have thought about the end, let him find the end.
Death is a rather exaggerated concept.
I tried, a one-way and a return trip.
To always remain someone who doesn't lose.
Think about how hard that is.
How can a dead man be defeated?
Grief demands answers.
Sometimes there is no answer.