Lyrics and translation Ruth Jacott - Dat Verliefde Gevoel

Dat Verliefde Gevoel

Dat verliefde gevoel
Dat je nooit meer vergeet
Dat opwindende vuur
Dat zo zoet aan je vreet
Dat verliefde gevoel
Dat verheven gewoel
Als je denkt dat je alles met zekerheid weet
Dat verliefde gevoel
Dat je nooit meer vergeet
Alsof duizenden vlinders gaan vliegen
Die verzengende brand
Die zo zachtjes verzandt
Zich door sleur tot gewoonte laat wiegen

We zijn nu lang aan ons samen gewend
Niemand kan onze rust meer verstoren
Door die jaren is alles vertrouwd en bekend
De harmonie kan nu niet meer ontsporen
En soms plotseling voel ik die opwinding weer
Maar dan duurt het altijd maar heel even
En dan wint weer de dagelijkse, huiselijke sfeer
Waar zijn ooit al die vlinders gebleven

Dat verliefde gevoel
Dat je nooit meer vergeet
Dat opwindende vuur
Dat zo zoet aan je vreet
Dat verliefde gevoel
Dat verheven gewoel
Als je denkt dat je alles met zekerheid weet
Dat verliefde gevoel
Dat je nooit meer vergeet
Alsof duizenden vlinders gaan vliegen
Die verzengende brand
Die zo zachtjes verzandt
Zich door sleur dat gevoel
Dat zich niet laat bedriegen
Tot gewoonte laat wiegen

We zijn nu zolang aan ons samen gewend
Dat verliefde gevoel is bevroren
Door die jaren is alles vertrouwd en bekend
Die verzengende brand ging verloren
Veel te weinig voel ik ooit die opwinding weer
Ik heb niet genoeg aan heel even
Voor 'k 't weet zit ik weer in die dagelijkse sfeer
Oh, waar zijn toch die vlinders gebleven.

Dat verliefde gevoel
Dat je nooit meer vergeet
Dat opwindende vuur
Dat zo zoet aan je vreet
Dat verliefde gevoel
Dat verheven gewoel
Als je denkt dat je alles met zekerheid weet
Dat verliefde gevoel
Dat je nooit meer vergeet
Alsof duizenden vlinders gaan vliegen
Die verzengende brand
Die zo zachtjes verzandt
Zich door sleur tot gewoonte laat wiegen

Daar zitten we dan, elkaars blok aan de benen
Toch willen we beiden alleen maar dat ene

Dat verliefde gevoel...

То чувство влюбленности

То чувство влюбленности
Которое никогда не забудешь
Тот волнующий огонь
Который так сладко тебя съедает
То чувство влюбленности
Та возвышенная суматоха
Когда ты думаешь, что все знаешь наверняка
То чувство влюбленности
Которое никогда не забудешь
Словно тысячи бабочек взлетают
Тот обжигающий пожар
Который так тихо затухает
Убаюкивается рутиной до привычки

Мы уже давно привыкли друг к другу
Никто не может нарушить наш покой
За эти годы все стало привычным и знакомым
Гармония теперь не может быть нарушена
И иногда я вдруг снова чувствую это волнение
Но оно длится всегда так недолго
И снова побеждает повседневная, домашняя атмосфера
Куда же делись все эти бабочки

То чувство влюбленности
Которое никогда не забудешь
Тот волнующий огонь
Который так сладко тебя съедает
То чувство влюбленности
Та возвышенная суматоха
Когда ты думаешь, что все знаешь наверняка
То чувство влюбленности
Которое никогда не забудешь
Словно тысячи бабочек взлетают
Тот обжигающий пожар
Который так тихо затухает
Рутиной то чувство
Которое не обманешь
Убаюкивается до привычки

Мы так долго привыкали друг к другу
То чувство влюбленности замерзло
За эти годы все стало привычным и знакомым
Тот обжигающий пожар погас
Слишком редко я чувствую это волнение
Мне не хватает короткого мгновения
Не успеваю оглянуться, как снова оказываюсь в этой повседневной атмосфере
О, куда же делись все эти бабочки.

То чувство влюбленности
Которое никогда не забудешь
Тот волнующий огонь
Который так сладко тебя съедает
То чувство влюбленности
Та возвышенная суматоха
Когда ты думаешь, что все знаешь наверняка
То чувство влюбленности
Которое никогда не забудешь
Словно тысячи бабочек взлетают
Тот обжигающий пожар
Который так тихо затухает
Убаюкивается рутиной до привычки

Вот мы и сидим, обузой друг другу
И все же оба мы хотим только одного

Того чувства влюбленности...