Nemoneh - Sadegh translation in German

Nemoneh

نی من منم ، نی تو توئی ، نی تو منی
هم من منم ، هم تو توئی ، هم تو منی
من با تو چنانم ای نگار ختنی
کاندر غلطم که من توام یا تو منی

یه جا که گل نمیخورد آفتاب بهش
اونجا که دور بودش اَ دل بهشت
اونجا که هر طرف بود کلی نقش زشت
اونجا که اختیارِ طعمه ی سرشت
از چشم اتفاق ، قلب سرنوشت
گذاشته مغز اونجا خشت روی خشت
توو اونجا دونه ها نمیرسه به کِشت
پَ ما میایم ، با جلال ، با ناوگان عشق
توو نمونه میشه تنها این صداها تکرار
توان کافی اما بی جوازِ اجرا
از حباب بیرون و دور اَ لکه ها
از کمان رها شده اس و غرقِ نورِ پیکان
یه خلق تازه واسه کلِ خلق حاضر
به قصد یه شکاف توو صد حباب فاسد
غنی از احترام و افتخار لازم
جوابِ ساده واسه خالیای پازل

من غلام قمرم ، غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن ، شمع و شکر هیچ مگو
سخن رنج مگو ، جز سخن گنج مگو
ور از این بی خبری ، رنج مبر هیچ مگو

پیاله پر شده از این گناهِ بی دلیل
این سقوط آدمی ، این بتای بی شریک
توو نمونه پُر می شه اندوه مُردار
نقش توی کشتار ، بوی گند مرداب
نمیشه اما اینجا حکم حکمِ بازی بازی
برای بی نیازی باید باشه قاضی راضی
که سازی ما نداریم ما به رقص سازیم
پس به چی بنازیم؟ شد تو سر سرازیر
یه جا که گل نمیخورد آفتاب بهش
اونجا که دور بودش اَ دل بهشت
اونجا که هر طرف بود کلی نقش زشت
اونجا که اختیارِ طعمه ی سرشت
از چشم اتفاق ، قلب سرنوشت
گذاشته مغز اونجا خشت روی خشت
توو اونجا دونه ها نمیرسه به کشت
پَ ما میایم ، با جلال ، با ناوگان عشق
نبودِ آدمی شد قطره اشک کوچیک
به گونه ی یه بچه ، توو نژاد پوچی
به گونه ی یه مَرد ، از خالیای توو جیب
به گونه ی یه زن ، که رخت جنگو پوشید
چه زود دریا میشه قطره قطره ها
اونجا که وصل میشه قبل و بعد ما
اونجا که فرقی نیست توو بین ذره ها
سیل میشن اشک ها، نِمونه سد راه

من غلام قمرم ، غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن ، شمع و شکر هیچ مگو
سخن رنج مگو ، جز سخن گنج مگو
ور از این بی خبری ، رنج مبر هیچ مگو

Nemoneh

Nicht ich bin ich, nicht du bist du, nicht du bist ich
Sowohl ich bin ich, sowohl du bist du, sowohl du bist ich
Ich bin mit dir so, oh meine Schöne aus Chotan,
Dass ich im Irrtum bin, ob ich du bin oder du ich

An einem Ort, wo die Blume kein Sonnenlicht empfing,
Dort, wo es weit weg vom Herzen des Paradieses war,
Dort, wo überall nur hässliche Bilder waren,
Dort, wo die Wahl die Beute der Natur ist,
Aus dem Auge des Zufalls, dem Herzen des Schicksals,
Hat das Gehirn dort Stein auf Stein gelegt,
Dort erreichen die Samen nicht die Ernte,
So kommen wir, mit Pracht, mit der Flotte der Liebe,
In der Probe wird nur dieses Geräusch wiederholt,
Genügend Kraft, aber ohne Erlaubnis zur Ausführung,
Außerhalb der Blase und fern von Flecken,
Vom Bogen gelöst und in das Licht des Pfeils getaucht,
Eine neue Schöpfung für die gesamte anwesende Schöpfung,
Mit der Absicht, einen Riss in hundert verdorbenen Blasen zu erzeugen,
Reich an Respekt und notwendigem Stolz,
Eine einfache Antwort für die leeren Stellen des Puzzles,

Ich bin der Diener des Mondes, sprich nichts außer vom Mond,
Sprich vor mir nur von Kerze und Zucker, sprich nichts anderes,
Sprich nicht von Leid, sprich nur von Schätzen, sprich nichts anderes,
Und wenn du von dieser Unwissenheit Leid trägst, sprich nichts anderes,

Der Becher ist voll von dieser grundlosen Sünde,
Dieser Fall des Menschen, diese Götzen ohne Gleichen,
In der Probe füllt sich die Trauer der Toten,
Die Rolle im Massaker, der Gestank des Sumpfes,
Aber hier gilt: Die Regel des Spiels ist das Spiel,
Für die Anspruchslosigkeit muss der Richter zufrieden sein,
Dass wir keine Musik machen, wir tanzen zur Musik,
Worauf sollen wir also stolz sein? Es floss in den Kopf,
An einem Ort, wo die Blume kein Sonnenlicht empfing,
Dort, wo es weit weg vom Herzen des Paradieses war,
Dort, wo überall nur hässliche Bilder waren,
Dort, wo die Wahl die Beute der Natur ist,
Aus dem Auge des Zufalls, dem Herzen des Schicksals,
Hat das Gehirn dort Stein auf Stein gelegt,
Dort erreichen die Samen nicht die Ernte,
So kommen wir, mit Pracht, mit der Flotte der Liebe,
Die Abwesenheit des Menschen wurde zu einer kleinen Träne,
Auf der Wange eines Kindes, in der Rasse der Leere,
Auf der Wange eines Mannes, wegen der Leere in den Taschen,
Auf der Wange einer Frau, die das Kriegskleid anzog,
Wie schnell wird Tropfen für Tropfen zum Meer,
Dort, wo sich unser Vorher und Nachher verbindet,
Dort, wo es keinen Unterschied zwischen den Teilchen gibt,
Die Tränen werden zur Flut, die Probe ist kein Hindernis,

Ich bin der Diener des Mondes, sprich nichts außer vom Mond,
Sprich vor mir nur von Kerze und Zucker, sprich nichts anderes,
Sprich nicht von Leid, sprich nur von Schätzen, sprich nichts anderes,
Und wenn du von dieser Unwissenheit Leid trägst, sprich nichts anderes,