Lyrics and translation Sarius - Zmora

Nienawidzisz mnie, ale kochasz mnie
Ci których kocham tylko umierają
I znów ze mną tylko czwarta rano
Wiem, chcesz to zaraz mieć
Urodziłeś się, by jak Taconafide zamknąć stadion
Otworzyć korek z kasą
Ja muszę zamknąć worek z babcią i się spotkać z prawdą
Nie mogę zasnąć, a dobrze wiem
Nienawidzisz mnie za mało, kochasz mnie za bardzo
Jesteś jak światło, które płonie, gdy latarnie gasną
Jesteś jak van Gogh
Opisujesz moją prozę swoją ręką barwną
Ty wygrywasz z tym demonem co mi nie da zasnąć
Nienawidzisz mnie, no bo znamy się
Sama nie wiesz jak bardzo dawno
Zostawiłbym ci klucze, duszę, no i swoje auto
Zostawiłbym to bagno, ale wtedy cię uduszę
Chciałabyś zostać moim władcą
Jakoś to ogarnąć, wspólnie pchać ten wózek
Martwić się czy tylko wrócę
A jest ze mną tylko czwarta rano
Nie mogę zasnąć, a dobrze wiem
Nienawidzisz mnie za mało, kochasz mnie za bardzo
Jesteś jak światło, które płonie, gdy latarnie gasną
Jesteś jak van Gogh
Opisujesz moją prozę swoją ręką barwną
Ty wygrywasz z tym demonem co mi nie da zasnąć
Nie mogę zasnąć, a dobrze wiem
Nienawidzisz mnie za mało, kochasz mnie za bardzo
Jesteś jak światło, które płonie, gdy latarnie gasną
Jesteś jak van Gogh
Opisujesz moją prozę swoją ręką barwną
Ty wygrywasz z tym demonem co mi nie da zasnąć
Nie mogę zasnąć, a dobrze wiem
Nienawidzisz mnie za mało, kochasz mnie za bardzo
Jesteś jak światło, które płonie, gdy latarnie gasną
Jesteś jak van Gogh
Opisujesz moją prozę swoją ręką barwną
Ty wygrywasz z tym demonem co mi nie da zasnąć

Ты ненавидишь меня, но любишь меня
Те, кого я люблю умирают
И снова со мной только четыре утра
Я знаю, вы хотите сразу иметь
Вы родились, чтобы, как Taconafide закрыть стадион
Открыть пробку с деньгами
Я должен закрыть мешок с бабушка и встретиться с истиной
Не могу уснуть, а я хорошо знаю
Ты слишком меня ненавидишь, ты слишком меня любишь.
Ты, как свет, который горит, когда фонари гаснут
Ты, как ван Гог
Ты описываешь мою прозу своей красочной рукой.
Вы с этим демоном, что не даст мне уснуть
Ты ненавидишь меня, потому что мы знакомы
Ты не знаешь, как давно
Я бы оставил тебе ключи, душу, и свою машину.
Я бы оставил это болото, но тогда я задушу тебя.
Ты хочешь стать моим правителем.
Как-то это понять, вместе толкать эту коляску
Беспокоиться или я просто вернусь
А со мной только четыре утра
Не могу уснуть, а я хорошо знаю
Ты слишком меня ненавидишь, ты слишком меня любишь.
Ты, как свет, который горит, когда фонари гаснут
Ты, как ван Гог
Ты описываешь мою прозу своей красочной рукой.
Вы с этим демоном, что не даст мне уснуть
Не могу уснуть, а я хорошо знаю
Ты слишком меня ненавидишь, ты слишком меня любишь.
Ты, как свет, который горит, когда фонари гаснут
Ты, как ван Гог
Ты описываешь мою прозу своей красочной рукой.
Вы с этим демоном, что не даст мне уснуть
Не могу уснуть, а я хорошо знаю
Ты слишком меня ненавидишь, ты слишком меня любишь.
Ты, как свет, который горит, когда фонари гаснут
Ты, как ван Гог
Ты описываешь мою прозу своей красочной рукой.
Вы с этим демоном, что не даст мне уснуть