İnsan Niyazi-i Mısri - Sedat Anar translation in English

İnsan Niyazi-i Mısri

Gel ey gurbet diyârında, esîr olup kalan insan,
Gel ey dünyâ harabında, yatıp gâfil olan insan!

Gözün aç, etrâfa bir bak, nice beğler gelip geçti,
Ne mecnûndur bu fâniye, gönül verip duran insan!

Kafesde bülbüle şeker, verirler fakat hiç durmaz
Aceb niçin karâr eder, bu zindana giren insan!

Ne müşkil olur gafletde, kalıp hiç inanmayıp
Ölüm vaktinde Azrail, gelince uyanan insan!

Kararmış gönlün ey gâfil, nasihat neylesin sana
Taştan katı olmuş kalbi, öğüt kâr etmiyen insan!

Aklını başına topla, elinde var iken fırsat
Sonsuz azâb çekecekdir, (Adam sen de) diyen insan!

Niyazî bu öğütleri, ver önce kendi nefsine
O gün kurtulacak ancak, kulluğunu yapan insan!

O Human, Niyazi-i Mısri

Come, oh human lost in a foreign land,
Come, oh human heedless in worldly ruin!

Open your eyes, look around, great kings have come and gone,
How foolish is he who gives his heart to this ephemeral world!

In a cage, they give the nightingale sugar, but it never rests,
Why would anyone willingly enter this prison, I wonder!

How difficult it is, in heedlessness, to not believe,
Until Azrael, at the time of death, comes and awakens the human!

Oh heedless one, your heart is darkened, what good is advice to you,
A heart harder than stone, a human to whom counsel brings no benefit!

Come to your senses, while you have the chance,
Endless torment awaits the human who says, "You too!"

Niyazi, first give this advice to your own soul,
Only the human who serves their Lord will be saved that day!