Lyrics and translation Selda Bağcan - Boyacı Çocuk

Boyacı Çocuk

Dört köşe bir sandığım ben
Üstümde aynalar, boyalar var
Üstümde fırçalar cilalar
Dört köşe bir sandığım ben

On yaşında bir çocuk
Taşır beni yarım gün
En az on kiloyum ben
Boyum onunkinden büyük

Çocuk okula da gider
Boyam çıkmaz ellerinden
Utanır arkadaşlarından
Çocuk saklar ellerini

Rüyalarında yıkanır
Yıkanır hep yıkanır
Söyleyemez ellerini
Kır o utancını çocuk

Eğer olur büyükleri de
Duysaydı benim kadar
Bu dünyada çocuklar ellerinden utanmazlar
Utanmazlar, utanmazlar

L'enfant peintre

Je suis un coffre à quatre coins
Sur moi, il y a des miroirs, des peintures
Sur moi, il y a des brosses, des polissoirs
Je suis un coffre à quatre coins

Un enfant de dix ans
Me porte pendant une demi-journée
Je pèse au moins dix kilos
Je suis plus grand que lui

L'enfant va aussi à l'école
La peinture ne part pas de ses mains
Il a honte de ses amis
L'enfant cache ses mains

Dans ses rêves, il se lave
Il se lave toujours, il se lave
Il ne peut pas parler de ses mains
Brise cette honte, enfant

Si les adultes
Savaient autant que moi
Dans ce monde, les enfants n'auraient pas honte de leurs mains
Ils n'auraient pas honte, ils n'auraient pas honte