Lyrics and translation Shahin Najafi - Shivan

Shivan

از من نپرس علت شعرهای خونین را
از من نپرس چرایی پیشانی پر چین را
از من نپرس کار روی کودکی ام را
شکوه کردن در شعر
دون شان صدای من است
من آمده ام تا پرنده درد درون شانه های سوراخم خانه کند
تا روح عجیب عروس های مرده در حجله
تا واو واژن زن های اخته کردستان
تا زخم های سیاه جغلان در مرداب
با زانوان شکستهٔ مهدی در کلانتری
و گوش های چرکین ممد دماغ
تریاک کجاست؟
در کومه* عمو
(ماهی سفید بوبون و کش بیگیر مره (ماهی سفید شو و مرا در آغوش بگیر
با صد کیلو مهرداد حبس ابد
(آی تی او قد ره (آی فدای اون قد و بالات
!کشیدند روی دار
زن ها که شیون از به خدا بی گناه گردن از طناب پیله آبای
شلوار شاش خیس و خون و گلاب و دمپایی تنها
مادر بمیرد این شیوهٔ شیون زدن ترسیدم
من بچه بودم ارتفاع همیشه بلندای دار بود
با شصت کیلو که منم چک خورده چاک خورده خواهران بزرگم
رازین چوب ام پنهان میان استخوان هایم
شعار شعار شعار کثافت
زانو بزن که ساحت قدسی شعر
زانو بزن بگو و بخور قسم شغال های مدافع جنس های جدید را
شب ها خدا برای ما می میرد
شب ها خدا برای ما می میرد
هر شب صدای علت از من نپرس های من از گوشم که کر
پرده پاره شد افتاد روی اجاق
از من نپرس
گریه ندارد این که پشت کاپوت ماشین مسافر
پلاژ ندیده دیوانه شدی
زن های سینه بزرگ تهرانی
با لهجه های عمیق و دستان کوچکم مهدی از پشت شیشه حمام
ممد کجاست؟
لندن، همان که کافه های بوی ویگن با کیک های بورژوا صفت جگرت
لندن کجا و تو کجا قرائت منشاوی و قیمه و قمه؟
لندن کجا و تو کجا؟
از من نپرس
از من نپرس
مادرم کجاست؟
من مادرم هنوز ... می خواهم اشک هنوز بوی ترشه تره
... من مادرم هنوز
... زود چهل ساله شدی پسر
... من مادرم بوی رنج برنج
من می چکد از گوشه های سبیلت خون
... از من نپرس از من تف به این کلام
(کوفر نوگو زای جان (کفر نگو بچه جان
(وی لانگه نُخ زول ایش هیا وارتن (چقدر باید اینجا منتظر بمانم
وی لانگه نخ به چخ بروم در میان غریبه های زبان پریش
در میان وطن های تلخ هم وطن های بی گذرنامه
پاساپورتابیر دقه مهلت از تراکم صف
چک چک پناه به خدای جاسم و جبار
بیدار شدم
از من نپرس
شب ها خدا برای ما می میرد
شب ها خدا برای ما می میرد
شب ها خدا برای ما می میرد
شب ها خدا برای ما می میرد

Shivan

Do not ask me the reason for bloody poems
Do not ask me the reason for the forehead with many lines
Do not ask me about my childhood
Humbly complaining in poems
It is beneath my dignity
I have come so that the bird of pain can make a home in my perforated shoulders
So that the strange souls of dead brides in the bridal chamber
So that the vagina of castrated women of Kurdistan
So that the black wounds of pebbles in the swamp
With Mehdi's broken knees in the police station
And the dirty ears of Mamed Damagh
Where is the opium?
In the hut, my uncle
(White salmon, kiss me and hold me in your arms
With a hundred kilos of Mehrdad, life imprisonment
(I love your height
They hanged him!
Women crying, by God, innocent being hanged in the gallows
Soiled pants, blood and rose water, and only slippers
Mother, may she die, this mourning style, I'm scared
I was a child, the height was always the gallows
With sixty kilos, I am also being slapped and torn, my older sisters
Razin's wood is hidden under my bones
Slogan, slogan, slogan, you bastard
Kneel down, because the divine realm of poetry
Kneel down and swear, eat the oath of hyena defenders of new genders
God dies for us at night
God dies for us at night
Every night, the sound of 'don't ask me the reason' fills my deaf ears
The curtain was torn and fell on the stove
Do not ask me
It's not sad that behind the hood of the car, a passenger
Never been to a beach, you've gone mad
Big-breasted women of Tehran
With deep accents and my small hands, Mehdi from behind the bathroom glass
Where is Mamed?
London, where cafes smell like Vigen, with bourgeois cakes that your liver
London where and you where? Reading Minshawi, eating gheymeh and ghomeh?
London where and you where?
Do not ask me
Do not ask me
Where is my mother?
I still want my mother... tears still smell of sour herbs
... I still want my mother
... You have become forty years old, my son
... I still want my mother, the smell of rice
Blood drips from the corners of your mustache
... Do not ask me, I spit on these words
(Do not swear, my child
(How long shall I wait here?
How long until I go crazy among strangers with unruly tongues
Among bitter homelands, passportless compatriots
Passport office, minutes of waiting in a crowded line
Knock, knock, refuge in God of Jassem and Jabbar
I woke up
Do not ask me
God dies for us at night
God dies for us at night
God dies for us at night
God dies for us at night