Lyrics and translation Siavash Ghomayshi - Havaye Khaneh

Havaye Khaneh

هوای خانه چه دلگیر می شود گاهی
از این زمانه دلم سیر می شود گاهی
عقاب تیز پر دشت های استغنا
اسیر پنجه تقدیر می شود گاهی
صدای زمزمه ی عاشقانه، آزادی
فغان و ناله ی شبگیر می شود گاهی
نگاه مردم بیگانه در دل غربت
به چشم خسته من تیر می شود گاهی
مبر ز موی سپیدم گمان به عمر دراز
جوان ز حادثه ای پیر می شود گاهی
بگو اگرچه بجایی نمی رسد فریاد
کلام حق دم شمشیر می شود گاهی
بگیر دست مرا آشنای درد بگیر
مگو چنین و چنان، دیر می شود گاهی
بسوی خویش مرا می کشد چه خون و چه خاک
محبت است که زنجیر می شود گاهی

Air of Home

Sometimes the air of home is so depressing
My heart gets tired of this era sometimes
The eagle of the plains of independence
Sometimes is caught in the claws of destiny
The sound of whisper of love, freedom
Sometimes becomes the lamentation and moaning of night owls
The gaze of strangers in the heart of exile
Sometimes becomes an arrow to my weary eyes
Don't think my gray hair means a long life
Sometimes youth becomes old with an accident
Say that even if it doesn't reach anywhere
Sometimes the word of truth becomes a sword's edge
Take my hand, acquaintance of pain
Don't say such and such, sometimes it's too late
Sometimes, blood and soil pull me towards themselves
Love is what becomes a chain