Lyrics and translation Siirbaz feat. Sokrat ST - Evsiz

Evsiz

Hiç bi′ yerin yokken evim dediğin
Hiç bi' yerin yokken evim dediğin
Hiç bi′ yerin yokken evim dediğin
Hiç bi' yerin yokken evim dediğin
Hiç bi' yerin yokken evim dediğin
Pencerisini gördüğünde sevinmediğin
Çatısının altında sevmediğin, sevilmediğin
Sanki sen her şeylesinde hiçbir şey seninle değil
Ah
Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Kirlilerle birlikte ruhunu temizlediğin
Sanki bir dramın sahnesiyken her izlediğin
Pozitif kalma çabası kendini kerizlediğin

Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Bir rakı sofrasında yaraların çok derin dediğin
Yalnızlığın yumruğu ile yerlere serilmedigin
Kendinle kavgalarinda her gece yenilmediğin

Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Sessizlik şarkısı bitmiyor diyip delirmediğin
Oyunlar cevirmediğin
Şişeler devirmediğin
Nereye gidersin? Hiç bir yerin yokken evim dediğin

Ah sokaklarda duvarlar daha dar
Ah gerçekler var yalanlardan daha ağır
Sen kendini bul, kendini kaybet bu yolculuğu
Sen kendini bul, kendini kaybet bu yolculuğu

Ah hiç bir yerin yokken evim dediğin
Ve hiç kimse bıraktığım yerinde değil
Elimde şiir kafamda kafamda kapşon
Gezdim az çok karnım aç tok
Yanimda cebin deliği
Unutmak elimde değil
Gün olmadi ihanetleri düşünüpte delirmediğim
Bok çukuruna düşersin zevk için yediğin
Zira yalan değil gerçekler çektirir tetiği

Ah
Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Yatak bi′ bank deniz bi′ balkon gerildin az çok
Burda senin kararların yok
Sokak deliği
Burası akıllıyı yaşatmaz kendi tribe sokar deliyi

Ah hiç bir yerin yokken evim dediğin
Bir firsat istersin sade geçmişini temizlediğin
Kazanamadığın savaşta en azından yenilmediğin
Nereye gidersin? Hiç bir yerin yokken evim dediğin

Ah sokaklarda duvarlar daha dar
Ah gerçekler var yalanlardan daha ağır
Sen kendini bul, kendini kaybet bu yolculuğu
Sen kendini bul, kendini kaybet bu yolculuğu

Homeless

When you have nowhere to call home
When you have nowhere to call home
When you have nowhere to call home
When you have nowhere to call home
When you have nowhere to call home
When you don't get excited to see its window
When you don't love or are loved under its roof
As if nothing in your life is yours
Ah
When you have nowhere to call home
When you cleanse your soul with the unclean
As if you're in a drama scene while watching everything
When you fool yourself with the effort to stay positive

When you have nowhere to call home
When you say your wounds are too deep at a raki table
When you're not knocked to the ground by the fist of loneliness
When you're not defeated in your fights with yourself every night

When you have nowhere to call home
When you don't go crazy because the silence song never ends
When you don't play games
When you don't knock over bottles
Where do you go? When you have nowhere to call home

Ah the walls are narrower in the streets
Ah the truths are heavier than lies
Find yourself, lose yourself in this journey
Find yourself, lose yourself in this journey

Ah when you have nowhere to call home
And no one is in my abandoned place
My hand on a poem my head in a hood
I traveled more or less hungry hungry
My pocket's got a hole
I can't forget
Not a day passes that I don't go crazy thinking about the betrayals
You fall into a cesspool for the pleasure you eat
For it's not lies but the truths that pull the trigger

Ah
When you have nowhere to call home
A bench as a bed the sea as a balcony you're more or less stressed
You don't have choices here
A street hole
It doesn't let the clever live it traps the crazy in its own tribe

Ah when you have nowhere to call home
You want a chance simply to clean up your past
When you're not defeated at least in the war you couldn't win
Where do you go? When you have nowhere to call home

Ah the walls are narrower in the streets
Ah the truths are heavier than lies
Find yourself, lose yourself in this journey
Find yourself, lose yourself in this journey