Lyrics and translation South Blunt System - Książki

Książki

Egzystuję w południe, wtedy zażywam lekkości
Tylko w południe wiary, nie mam cienia wątpliwości
Każda liczba ma swą liczbę, oddaną rzeczywistości
Słyszę głosy, liczby przybierają zer słabości
Świat spisany w najwyższych cyfrach, kosztem jakości
Mam w pokoju książki, bez nich to jak ciało bez duszy
One mają oczy, ich imiona to tytuły
Dramaty są dla mnie jak lustra, zaczynają drżeć póły
Widzę rosnącą trawę, to długotrwałe, znowu patrzę
Już jej nie ma, milkną słowa, rodzi się na kartce atrament
Ludzie jak kartki, co im wpiszesz tak zostanie
Pominięte zdanie więc są zapisani w ruchu planet
Przyglądam się ich minom, nie dam satysfakcji skurwysynom
Dam chleba biednym rodzinom
One krzyczą, słyszę gdy wychodzę z cienia
Później znów zmieniam się w widmo
Czy jestem czy mnie nie ma?

Ref: Egzystuję w południe wtedy zażywam lekkości
Tylko w południe wiary nie mam cienia wątpliwości
Ludzie stoją w miejscu jak na półkach książki
(Nie mam, nie mam cienia wątpliwości)

Egzystuję w południe wtedy zażywam lekkości
Tylko w południe wiary nie mam cienia wątpliwości
Luzie stoją w miejscu jak na półkach książki
Ooooo, nie mam cienia wątpliwości

Człowieka nie da się zdefiniować, bo jesteśmy różni
Są ludzie i ludzie, mają pod nogami półki
Ich temat Ci nieznany, czerń biegnie barwy się boją
Patrzę w zegar ja wiruję z tarczą, wskazówki stoją
Jak milczę nie znaczy, że nie wiem co powiedzieć
Świat się kręci Ty z nim, lub nie reszta to utrapienie
Być kimś dla kogoś, choć głos, zabierają sępy
Jak się kręcisz, wcale nie jesteś w żadnej pętli
W wirze zdarzeń im głębiej, tym ostrzejsze zakręty
Myślę jak dotrzeć do końca, a nie jak z niego nie wypaść
Tylko w południe wyglądam przez okno, jestem bezpieczny
Chmury stoją, stoję, lecz coś porusza mną to widać
Dookoła książki chciałbym znać tytuł tej ostatniej
Każdy ma talizman nadany w walce o lepszy finał
Rządzisz się pychą obecności w czyichś myślach
Twój strach przed niezauważeniem z Tobą wygrywa

Ref: Egzystuję w południe wtedy zażywam lekkości
Tylko w południe wiary nie mam cienia wątpliwości
Ludzie stoją w miejscu jak na półkach książki
(Nie mam, nie mam cienia wątpliwości)

Egzystuję w południe wtedy zażywam lekkości
Tylko w południe wiary nie mam cienia wątpliwości
Ludzie stoją w miejscu jak na półkach książki
Ooooo, nie mam cienia wątpliwości

Книги

Я существую в полдень, тогда я чувствую лёгкость,
Только в полдень веры, у меня нет тени сомнения.
У каждого числа есть своё число, данное реальности,
Я слышу голоса, числа принимают слабость нулей.
Мир записан в высших цифрах, за счёт качества.
У меня в комнате книги, без них я как тело без души.
У них есть глаза, их имена - это названия.
Драмы для меня как зеркала, начинают дрожать половинки.
Я вижу растущую траву, это долгое, я снова смотрю.
Её уже нет, слова замолкают, на листе рождается чернила.
Люди как листы, что впишешь, то и останется.
Пропущенное предложение, поэтому они записаны в движении планет.
Я смотрю на их лица, не дам удовлетворения ублюдкам.
Дам хлеба бедным семьям.
Они кричат, я слышу, когда выхожу из тени.
Потом снова превращаюсь в призрака.
Есть я или меня нет?

Припев: Я существую в полдень, тогда я чувствую лёгкость,
Только в полдень веры, у меня нет тени сомнения.
Люди стоят на месте, как книги на полках,
(У меня нет, нет тени сомнения).

Я существую в полдень, тогда я чувствую лёгкость,
Только в полдень веры, у меня нет тени сомнения.
Люди стоят на месте, как книги на полках,
Оооо, у меня нет тени сомнения.

Человека невозможно определить, потому что мы разные.
Есть люди и люди, у них под ногами половицы.
Их тема тебе неизвестна, чернота бежит, цвета боятся.
Я смотрю на часы, я вращаюсь с циферблатом, стрелки стоят.
Если я молчу, это не значит, что мне нечего сказать.
Мир крутится, ты с ним, или нет, остальное - мучение.
Быть кем-то для кого-то, хоть голос, уносят стервятники.
Если ты крутишься, ты совсем не в петле.
В вихре событий, чем глубже, тем круче повороты.
Я думаю, как добраться до конца, а не как с него не упасть.
Только в полдень я выглядываю в окно, я в безопасности.
Облака стоят, я стою, но что-то движет мной, это видно.
Вокруг книги, я хотел бы знать название последней.
У каждого есть талисман, данный в борьбе за лучший финал.
Ты управляешься гордыней присутствия в чьих-то мыслях.
Твой страх остаться незамеченным побеждает тебя.

Припев: Я существую в полдень, тогда я чувствую лёгкость,
Только в полдень веры, у меня нет тени сомнения.
Люди стоят на месте, как книги на полках,
(У меня нет, нет тени сомнения).

Я существую в полдень, тогда я чувствую лёгкость,
Только в полдень веры, у меня нет тени сомнения.
Люди стоят на месте, как книги на полках,
Оооо, у меня нет тени сомнения.