Spiros Grammenos - Dekaxi - translation of the lyrics into Russian

Lyrics and translation Spiros Grammenos - Dekaxi




Dekaxi
Шестнадцать
Κλείνω και φέτος τα δεκάξι
Мне опять шестнадцать в этом году,
μένω ξανά στην ίδια τάξη
И я снова в том же классе сижу.
το πρόχειρο μου ένα πασάλειμμα
Моя тетрадь просто каракули,
και περιμένω το διάλειμμα
И я жду перемены, милая, ну же!
Μα δε χτυπάει το κουδούνι
Но звонок не звенит, проклятье,
κύριε επιστάτη είστε γουρούνι
Уборщик, ты свинья, понятно?
πάει να σπάσει το κρανίο μου
Сейчас лопнет моя башка,
και ζωγραφίζω το θρανίο μου
И я рисую на своей парте, пока.
Κλείνω και φέτος τα δεκάξι
Мне опять шестнадцать в этом году,
κι ας έχω δίπλωμα κι αμάξι
Хоть права и машина уже есть, клянусь,
κι ας έφυγα απ το πατρικό μου
И хоть съехал я от родителей давно,
θα μαι για πάντα το μωρό μου
Я всегда буду ребенком, милочка, все равно.
Κι ας έχω πάρει δυο πτυχία
Пусть у меня два диплома, вот так,
κι ας έκανα επιτυχία
И добился я успеха, как никак,
κάθε πρωί στο πρωινό μου
Каждое утро, за завтраком своим,
γάλα κερνάω τον εαυτό μου
Молоко себе наливаю, дорогая, одним.
Κλείνω και φέτος τα δεκάξι
Мне опять шестнадцать в этом году,
είναι η ζωούλα μου εντάξει
Такова моя жизнь, все путем, пойми,
έχω μια θέση να δουλέυω
У меня есть работа, чтобы жить,
να μου χτυπάν και να χορεύω
Чтобы бить в барабан и кружиться, дорогая, и плыть.
Έχω ένα δάνειο στη τράπεζα
У меня кредит в банке висит,
παλιά φοβόμουνα και τα παίζα
Раньше боялся рисковать, а сейчас уже нет.
τώρα δεν έχω τι να χάσω
Мне теперь терять нечего, солнышко,
πίνω απλά για να ξεχάσω
Пью просто, чтобы забыться, моя крошка.
Κλείνω και φέτος τα δεκάξι
Мне опять шестнадцать в этом году,
και ειλικρινά με έχει πειράξει
И, честно говоря, меня это бесит, клянусь,
όλη αυτή η εγκατάλειψη
Вся эта заброшенность, тоска,
δεν κάναμε ούτε μια κατάληψη
Мы даже ни разу не захватили школу, пока.
Και όλοι οι συμμαθητές μου
И все мои одноклассники, милая,
γίνανε τώρα δικαστές μου
Стали теперь моими судьями, родная,
κοιτάζουν όλοι τη δουλίτσα τους
Все смотрят только на свою работу,
και να γεμίζουν τη κοιλίτσα τους
И как бы набить свою утробу.
Έχω περάσει τα τριάντα
Мне уже за тридцать, дорогая,
κι ας ήμουνα δεκάξι πάντα
Но как будто шестнадцать, родная,
κι ας μη κατάφερα όσα θέλω
И хоть не достиг я всего, чего хотел,
μέσα σε τούτο το μπουρδέλο
В этом бардаке, в этой суете.
Όσο και να μαι νιώθω σάπιος
Как бы то ни было, я чувствую себя гнилым,
και περιμένω να ρθει κάποιος
И жду, когда кто-то придет, любимая,
ένας που κλείνει τα δεκάξι
Тот, кому шестнадцать лет,
αυτό το κόσμο να αλλάξει
Чтобы изменить этот мир, детка, вот мой завет.






Attention! Feel free to leave feedback.