Lyrics and translation Spiros Grammenos - To Onoma Mou Einai To Diko Sou

To Onoma Mou Einai To Diko Sou

Το όνομά μου είναι Μιχάλης
Έχω μια σφαίρα στο κεφάλι και τρέχω

Το όνομά μου είναι Νίκος
Απ′ το '91 ακόμα αντέχω

Το όνομά μου είναι Κάρλος
Κι έχω δυο ρόδες στο κορμί και μια σφαίρα

Το όνομά μου είναι Αλέξης
Είχα γενέθλια εκείνη τη μέρα

Το όνομά μου είναι Σαχζάτ
Κι ακόμα δεν μπορώ να βρω την αιτία

Το όνομά μου είναι Μπερκίν
Περνάω ακόμα μέσα απ′ την πλατεία

Το όνομά μου είναι Παύλος
Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί

Το όνομά μου είναι Ζακ
Με σκότωσαν νοικοκυραίοι και μπάτσοι μαζί

Το όνομα μου είναι Τζωρτζ
Και δεν μπορώ να αναπνεύσω

Το όνομά μου είναι Βασίλης
Κι ας μην νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα

Μπορεί να έχεις ακουστά, το όνομά μου να ξέρεις
Την ιστορία μου άμα θέλεις θα τη μάθεις στον δρόμο
Τη λέν' στα πάρκα, στις πλατεία και στα στέκια οι αλήτες
Και την αλλάζουνε εκείνοι που μοιράζουνε τρόμο

Είμαι εγώ που με δικάσανε δημοσιογράφοι
Πως για την μπάλα, ένα μπουκάλι ή πως κουβάλαγα κάτι
Μα όσο κι αν θέλουν το όνομά μου θα το γράφουν οι τοίχοι
Θα είμαι εκεί όσο χρειαστεί για να μην κλείσουνε μάτι

Έγινα σύνθημα, τραγούδι, έμπνευση σε γκραφιτάδες
Έγινα δάκρυ μίας μάνας, του αδερφού μου το πιώμα
Έγινα εξώφυλλο να κείτομαι από κωλοφυλλάδες
Έγινα λίπασμα να βγάλει λουλούδια το χώμα

Μα αν με ρωτούσες τι θα ήθελα στ' αλήθεια να γίνω
Και πού θα γούσταρα να βρίσκομαι ετούτη την ώρα
Θα ′θελα σε μια παραλία με τους φίλους να πίνω
Κι ένα φιλί στον άνθρωπό μου να χαρίζω με φόρα

Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου
Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου

Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου
Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου

Το όνομά μου είν' το δικό σου
Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου

Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου
Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου

Το όνομά μου είν′ το δικό σου

Мое имя - твое имя

Меня зовут Михаил,
пуля в голове, и я бегу.

Меня зовут Николас,
с 91-го всё ещё держусь.

Меня зовут Карлос,
у меня два колеса на теле и одна пуля.

Меня зовут Алексис,
в тот день у меня был день рождения.

Меня зовут Шахзат,
и я всё ещё не могу найти причину.

Меня зовут Беркин,
я всё ещё прохожу через площадь.

Меня зовут Павел,
Павел жив, сокрушите нацистов.

Меня зовут Зак,
меня убили обыватели и полицейские вместе.

Меня зовут Джордж,
и я не могу дышать.

Меня зовут Василий,
и пусть мы никогда не победим, мы будем сражаться всегда.

Возможно, ты слышала мое имя, знаешь его,
мою историю, если хочешь, узнаешь на улице.
Её рассказывают в парках, на площадях и в тусовках бродяги,
и её меняют те, кто сеет страх.

Это меня судили журналисты,
что из-за футбола, бутылки или что я что-то нёс.
Но сколько бы они ни хотели, мое имя будут писать на стенах,
я буду там, сколько потребуется, чтобы они не сомкнули глаз.

Я стал лозунгом, песней, вдохновением для граффитистов,
слезой матери, выпивкой моего брата.
Я стал обложкой, лежащей у продажных газетчиков,
я стал удобрением, чтобы из земли выросли цветы.

Но если бы ты спросила, кем я хотел бы стать на самом деле,
и где бы я хотел быть в этот час,
я бы хотел быть на пляже с друзьями, пить,
и страстно целовать мою любимую.

Мое имя - твое имя,
Мое имя - твое имя,
Мое имя - твое имя,
Мое имя - твое имя.

Мое имя - твое имя,
Мое имя - твое имя,
Мое имя - твое имя,
Мое имя - твое имя.

Мое имя - твое имя,
Мое имя - твое имя,
Мое имя - твое имя,
Мое имя - твое имя.

Мое имя - твое имя,
Мое имя - твое имя,
Мое имя - твое имя,
Мое имя - твое имя.

Мое имя - твое имя.