Lyrics and translation Stamatis Kraounakis - Anthropon Erga

Anthropon Erga

Λες και τρώμε το χειμώνα παγωτό
Λες και πέφτουμε σε τοίχους μ' εκατό
Έτσι ανάποδα λυγάω το βράδυ αυτό
Του νου τη βέργα

Λες και η στάθμη της αγάπης πάει να βρει
Πόσοι κρύβονται στη λάσπη θησαυροί
Πως κοπήκανε στα δάχτυλα οι σταυροί
Γι' ανθρώπων έργα

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
Με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
Δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
Κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
Με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
Δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
Κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα

Λες και στρώσαμε τον Αύγουστο χαλί
Λες και βγήκε τ' ασανσέρ σ' ένα κελί
Ο ένας το βλέπε το φως γι' ανατολή
Κι άλλος για δύση

Λες και μέσα μας τ' αντίθετα τραβάν
Να ψηφίζουνε στο ίδιο παραβάν
Σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαραβάν ανθρώπου η φύση

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
Με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
Δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
Κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
Με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
Δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
Κι αποφάσισες να ζεις

Дела людские

Словно мы едим зимой мороженое,
Словно бьемся о стены с разбега,
Вот так странно я распутываю этим вечером
Узелок своих мыслей.

Словно уровень любви пытается найти,
Сколько сокровищ спрятано в грязи,
Как кресты на пальцах переломились
В суете людской.

Неисправимы глаза и сердца,
С поломанными пуговицами и молниями,
Пара моих слов тебе показались тяжелы,
И ты решила жить без меня.

Неисправимы глаза и сердца,
С поломанными пуговицами и молниями,
Пара моих слов тебе показались тяжелы,
И ты решила жить без меня.

Словно мы расстелили в августе ковёр,
Словно лифт приехал в камеру- клетку,
Один видит свет как рассвет,
Другой - как закат.

Словно внутри нас противоположности борются,
Голосуя в одной кабине,
Как вечный выбор: Иисус или Варавва - такова природа человека.

Неисправимы глаза и сердца,
С поломанными пуговицами и молниями,
Пара моих слов тебе показались тяжелы,
И ты решила жить без меня.

Неисправимы глаза и сердца,
С поломанными пуговицами и молниями,
Пара моих слов тебе показались тяжелы,
И ты решила жить...