Lyrics and translation Stef Bos feat. Miss Montreal - Laat Me

Laat Me

Ik ben misschien te laat geboren
Of in een land van ander licht
Ik loop me altijd wat verloren
Al toont de spiegel mijn gezicht
En ik ken de kroegen, ken de kroegen en de kathedralen
Van Amsterdam tot aan Maastricht
Toch zal ik elke dag verdwalen
Dat houdt de zaak in evenwicht

Laat me, laat me
Laat mij mijn eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Laat me, laat me
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan

Ik zal mijn vrienden niet vergeten
Want wie me lief is blijft me lief
En waar ze wonen moest ik weten
Maar ik verloor hun laatste brief
Ik zal ze heus nog wel ontmoeten
Misschien vandaag misschien over een jaar
Ik zal ze kussen en begroeten
Komt vanzelf weer voor elkaar

Laat me, laat me
Laat me mijn eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan

Ik ben gelukkig niet verankerd
Soms, soms woon ik hier, soms leef ik daar
Ik heb m'n leven niet verkankerd
Ik heb geen bezit en geen bezwaar
En ik hou, ik hou, ik hou, ik hou, ik hou, ik hou
Ik hou van water en van aarde
Ik hou van schamel en van duur
Er is geen stuiver die ik spaarde
Ik, ik leef gewoon van uur tot uur

Laat me, laat me
Laat mij mijn eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Laat me, laat me
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan

Ik zal ook een keertje sterven
Daar kom ik echt niet onderuit
Ik laat mijn liedjes dan maar zwerven
Verder zoek je het maar uit
Voorlopig blijf ik nog jouw Sanne
En geef ik alles wat ik heb
Ik blijf hier lang, het liefst nog langer
Maar ik laat me blijven wie ik ben

Laat me, laat me
Laat mij mijn eigen gang maar gaan
Laat me, oh laat me
Ik heb het altijd zo gedaan
Ik heb het altijd zo willen doen

Отпусти меня

Может, я родился слишком поздно
Или в стране с другим светом
Я вечно немного теряюсь
Хоть зеркало и показывает мое лицо
И я знаю бары, знаю бары и соборы
От Амстердама до Маастрихта
И все же я буду теряться каждый день
Это поддерживает равновесие

Отпусти меня, отпусти меня
Позволь мне идти своим путем
Отпусти меня, отпусти меня
Отпусти меня, отпусти меня
Отпусти меня, отпусти меня
Я всегда так делал

Я не забуду своих друзей
Ведь тот, кто мне дорог, останется дорогим
И я должен был знать, где они живут
Но я потерял их последнее письмо
Я обязательно еще встречусь с ними
Может быть, сегодня, может быть, через год
Я поцелую их и поприветствую
Все само собой образуется

Отпусти меня, отпусти меня
Позволь мне идти своим путем
Отпусти меня, отпусти меня
Отпусти меня, отпусти меня
Я всегда так делал

К счастью, я не привязан к одному месту
Иногда, иногда я живу здесь, иногда там
Я не испортил свою жизнь
У меня нет имущества и нет возражений
И я люблю, я люблю, я люблю, я люблю, я люблю, я люблю
Я люблю воду и землю
Я люблю скромное и дорогое
Нет ни гроша, который я бы сэкономил
Я, я просто живу от часа к часу

Отпусти меня, отпусти меня
Позволь мне идти своим путем
Отпусти меня, отпусти меня
Отпусти меня, отпусти меня
Отпусти меня, отпусти меня
Я всегда так делал

Я тоже когда-нибудь умру
От этого мне никуда не деться
Тогда я просто позволю своим песням странствовать
Остальное сама решай
Пока что я остаюсь твоей Санне
И отдаю все, что у меня есть
Я останусь здесь надолго, желательно еще дольше
Но я останусь тем, кто я есть

Отпусти меня, отпусти меня
Позволь мне идти своим путем
Отпусти меня, о, отпусти меня
Я всегда так делал
Я всегда хотел так делать