Lyrics and translation Stélios Kazantzídis - Ki I Adres Klene

Ki I Adres Klene

Σαν πληγωμένος αετός, στην κάμαρά, στην κάμαρά μας μπήκα
Κι ούτε ανάσα, ούτε φως, ούτε αγκαλιά δεν βρήκα

Κι όπως σκεφτόμουνα πως άλλος σ' αγκαλιάζει
Το πρώτο δάκρυ μου κατάλαβα να στάζει
Το πρώτο δάκρυ μου κατάλαβα να στάζει

Όσοι δεν πόνεσαν, άσ' τους να λένε
Κι όμως κυρία μου, κι οι άντρες κλαίνε
Κι όμως κυρία μου, κι οι άντρες κλαίνε

Με τσακισμένα τα φτερά, έπιασα το έπιασα το ποτήρι
Μα του χαμού σου η συμφορά, με είχε παρασύρει
Κι όσο σκεφτόμουνα πως είσαι μακριά μου
Ποτάμια τρέχανε θολά τα δάκρυά μου
Ποτάμια τρέχανε θολά τα δάκρυά μου

Όσοι δεν πόνεσαν, άσ' τους να λένε
Κι όμως κυρία μου, κι οι άντρες κλαίνε
Κι όμως κυρία μου, κι οι άντρες κλαίνε

Кто же закроет дверь?

Как раненый орел, в комнату, в нашу комнату я вошел,
И ни вздоха, ни света, ни объятий я не нашел.

И как подумал я, что другой тебя обнимает,
Первую слезу свою я почувствовал, как она капает.
Первую слезу свою я почувствовал, как она капает.

Те, кто не страдал, пусть говорят,
И все же, милая моя, и мужчины плачут.
И все же, милая моя, и мужчины плачут.

Со сломанными крыльями, я взял, я взял бокал,
Но горечь твоей утраты меня увлекла.
И пока я думал, что ты далеко от меня,
Реками текли мутные слезы мои.
Реками текли мутные слезы мои.

Те, кто не страдал, пусть говорят,
И все же, милая моя, и мужчины плачут.
И все же, милая моя, и мужчины плачут.