Lyrics and translation Stelios Rokkos - Poso Akoma

Πόσο ακόμα θα αντέχω να πονώ
πόσο ακόμα θα αντέχω να αντέχω
να μετρώ κάθε στιγμή κάθε λεπτό
που δε σ′ έχω
Πόσο ακόμα Χ4
Πόσο ακόμα θα μπορώ να καταστρέφομαι τα βράδια
δίχως φεγγάρι κι ουρανό μόνο πληγές μετρώ σημάδια
πόσο ακόμα θα μπορώ πόσο ακόμα θα αντέχω
δίχως φεγγάρι κι ουρανό δίχως εσένα να προσέχω
πόσο ακόμα
Κρατώ φεγγάρι φωτεινό ήλιο ηλιόλουστο
κι απομακρύνομαι άπ' το κάθε τι κακόγουστο
θα στύψω όλο τον ουρανό κι απ′ αυτόν θα πλυθώ
αν τυχόν εκεί που είσαι κι εγώ ξαναβρεθώ
Πόσο ακόμα θα αντέχω να γυρνώ
μέρα νύχτα δίχως προορισμό
Πόσο ακόμα θα αντέχω να αντέχω
να πέφτω και να ζω στο κενό
Να γυρνώ μέσα στους δρόμους στο χαμό
και τέλος δεν μπορώ να βρω
Να μη σ' έχω
Πόσο ακόμα
θα ζεις στην καταιγίδα του νου
να πέφτεις δίπλα από σταγόνες από ύψος Θεού
Πόσο ακόμα
θα ζεις μέσα σ' ομίχλη καπνού
με δίχως κύρος μόνος φίλος λογική ενός τρελού
Πόσο ακόμα θα μπορώ να καταστρέφομαι τα βράδια
δίχως φεγγάρι κι ουρανό μόνο πληγές μετρώ σημάδια
πόσο ακόμα θα μπορώ πόσο ακόμα θα αντέχω
δίχως φεγγάρι κι ουρανό δίχως εσένα να προσέχω
πόσο ακόμα
Πόσο ακόμα θα ζεις μες την καταιγίδα του νου
να πέφτεις δίπλα από σταγόνες από ύψος Θεού
Πόσο ακόμα θα ζεις μες την ομίχλη καπνού
με δίχως κύρος μόνος φίλος λογική ενός τρελού
Πόσο ακόμα θα μπορώ πόσο ακόμα θα αντέχω
Πόσο ακόμα θα ζεις μες την καταιγίδα του νου
να πέφτεις δίπλα από σταγόνες από ύψος Θεού
δίχως φεγγάρι κι ουρανό δίχως εσένα να προσέχω
Πόσο ακόμα θα ζεις μες την ομίχλη καπνού
με δίχως κύρος μόνος φίλος λογική ενός τρελού
Πόσο ακόμα
Πόσο ακόμα

Как долго я могу больно
сколько еще я могу выдержать
для того чтобы подсчитывать каждый момент, каждую секунду
не я
Сколько еще Χ4
Как долго я могу καταστρέφομαι по вечерам
без луну и небо, только раны, считать шрамы
как долго я могу сколько еще я могу терпеть
без луны и неба без тебя присмотреть за
сколько еще
Я держу луну, яркое солнце, солнечный
а парировать άπ' все, что неприлично
вы στύψω всему небу, и от него будет привести себя в порядок
если какой-либо туда, где ты тоже воссоединиться
Сколько еще я могу терпеть, возвращаясь
день и ночь без назначения
Сколько еще я могу выдержать
падаю и я живу в пустоте
Возвращаясь по улицам в погибель
и, наконец, я не могу найти
Не я
Сколько еще
вы будете жить в шторм ума
упал рядом с капель с высоты Бога
Сколько еще
ты будешь жить в тумане дыма
с без престижа единственный друг логика сумасшедшего
Как долго я могу καταστρέφομαι по вечерам
без луну и небо, только раны, считать шрамы
как долго я могу сколько еще я могу терпеть
без луны и неба без тебя присмотреть за
сколько еще
Сколько еще будет жить в шторм ума
упал рядом с капель с высоты Бога
Сколько еще будет жить в тумане дыма
с без престижа единственный друг логика сумасшедшего
Как долго я могу сколько еще я могу терпеть
Сколько еще будет жить в шторм ума
упал рядом с капель с высоты Бога
без луны и неба без тебя присмотреть за
Сколько еще будет жить в тумане дыма
с без престижа единственный друг логика сумасшедшего
Сколько еще
Сколько еще