Lyrics and translation Studmenn - Ofbodslega fraegur

Ofbodslega fraegur

Hann er einn af þessum stóru,
Sem í menntaskólann fóru
Og sneru þaðan valinkunnir andans menn.
Ég sá hann endur fyrir löngu,
Í miðri Keflavíkurgöngu,
Hann þótti helst til róttækur og þykir enn.

Já hann er, enginn venjulegur maður,
Og hann býr, í næsta nágrenni við mig,
Og hann er alveg ofboðslega frægur,
Hann tók í höndina á mér, heilsaði mér
Hann sagði: KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR
(ég fór gjörsamlega í hnút)
Hann sagði: KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR
(ég hélt ég myndi fríka út)

Hann hefur samið fullt af ljóðum,
Alveg ofboðslega góðum,
Sem fjalla aðallega um sálar líf þíns
Innri manns.
Þau er ekki af þessum heimi,
Þar sem skáldið er á sveimi
Miðja vegu milli malbiksins og regnbogans.

Já hann er, enginn venjulegur maður,
Og hann býr, í næsta nágrenni við mig,
Og hann er alveg ofboðslega frægur,
Hann tók í höndina á mér, heilsaði mér
Hann sagði: KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR
(ég fór gjörsamlega í hnút)
Hann sagði: KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR
(ég hélt ég myndi fríka út)

Við ræddum saman heima og geyma,
Ég hélt mig hlyti að vera að dreyma
(En ég var alveg örugglega vakandi).
Mér fannst hann vera ansi bráður,
Hann spurði hvort ég væri fjáður
Og hvort ég væri allsgáður og akandi.

Já hann er, enginn venjulegur maður,
Og hann býr, í sama herbergi og ég,
Og hann er alveg ofboðslega frægur,
Hann tók í höndina á mér, heilsaði mér

Já hann er, enginn venjulegur maður,
Og hann býr, í sama herbergi og ég,
Og hann er alveg ofboðslega frægur,
Hann tók í höndina á mér, heilsaði mér

Hann sagði: KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR
(ég fór gjörsamlega í kút)
Hann sagði: KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR
(ég hélt ég myndi fríka...)

Hann sagði: KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR
(ég fór gjörsamlega í kút)
Hann sagði: KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR
(ég hélt ég myndi fríka út)

Невероятно знаменит

Он один из тех великих,
Кто в средней школе учился
И оттуда вышел просвещённым мужем.
Я видел его давным-давно,
Посреди Кефлавика,
Считался он радикалом, да и сейчас таким слывёт.

Да, он не простой человек,
И живёт он по соседству со мной,
И он невероятно знаменит,
Он пожал мне руку, приветствовал меня.
Он сказал: БУДЬ ЗДОРОВ И СЧАСТЛИВ!
(Я просто остолбенел)
Он сказал: БУДЬ ЗДОРОВ И СЧАСТЛИВ!
(Я думал, с ума сойду)

Он написал много стихов,
Просто невероятно хороших,
Которые по большей части о твоей душе,
О внутреннем «я».
Они не от мира сего,
Где поэт парит,
Между асфальтом и радугой.

Да, он не простой человек,
И живёт он по соседству со мной,
И он невероятно знаменит,
Он пожал мне руку, приветствовал меня.
Он сказал: БУДЬ ЗДОРОВ И СЧАСТЛИВ!
(Я просто остолбенел)
Он сказал: БУДЬ ЗДОРОВ И СЧАСТЛИВ!
(Я думал, с ума сойду)

Мы говорили о том, о сём,
Я думал, что это сон
(Но я точно не спал).
Он показался мне немного резким,
Спросил, богат ли я,
И счастлив ли, и удачлив ли.

Да, он не простой человек,
И живёт он в одной комнате со мной,
И он невероятно знаменит,
Он пожал мне руку, приветствовал меня.

Да, он не простой человек,
И живёт он в одной комнате со мной,
И он невероятно знаменит,
Он пожал мне руку, приветствовал меня.

Он сказал: БУДЬ ЗДОРОВ И СЧАСТЛИВ!
(Я просто остолбенел)
Он сказал: БУДЬ ЗДОРОВ И СЧАСТЛИВ!
(Я думал, с ума...)

Он сказал: БУДЬ ЗДОРОВ И СЧАСТЛИВ!
(Я просто остолбенел)
Он сказал: БУДЬ ЗДОРОВ И СЧАСТЛИВ!
(Я думал, с ума сойду)