Lyrics and translation Sława Przybylska - Pamiętasz, Była Jesień

Pamiętasz, była jesień,
Mały hotel "Pod Różami",
Pokój numer osiem,
Staruszek portier
Z uśmiechem dawał klucz.
Na schodach niecierpliwie
Całowałeś po kryjomu moje włosy.
Czy więcej złotych liści było,
Czy twych pieszczot, miły,
Dzisiaj nie wiem już.
Odszedłeś potem nagle, drzwi otwarte,
Liść powiewem wiatru padł mi do nóg.
I wtedy zrozumiałam: to się kończy,
Pożegnania czas już przekroczyć próg.
Pamiętasz, była jesień,
Pokój numer osiem, korytarza mrok,
Już nigdy nie zapomnę
Hoteliku "Pod Różami", choć już minął rok.
Kochany, wróć do mnie, ja tęsknię za tobą.
I niech rozstania, kochany, nie dzielą nas już.
Pociągi wstrzymać, niech nigdy już listonosz
Złych listów nie przynosi pod hotelik róż.
Odszedłeś potem nagle, drzwi otwarte,
Liść powiewem wiatru padł mi do nóg.
I wtedy zrozumiałam: to się kończy,
Pożegnania czas już przekroczyć próg.
Pamiętasz, była jesień,
Pokój numer osiem, korytarza mrok,
Już nigdy nie zapomnę
Hoteliku "Pod Różami", choć już minął rok.

Помнишь, была осень?,
Маленький отель " под розами",
Номер восемь,
Старик швейцар
Он с улыбкой протянул ключ.
На лестнице нетерпеливо
Ты тайно целовал мои волосы.
Было ли больше золотых листьев,
Ли ласки твои, добрый,
Сегодня я уже не знаю.
Ты ушел потом внезапно, дверь открыта,
Лист ветерком упал мне на ноги.
И тут я поняла: все кончено.,
Прощаться пора уже переступать порог.
Помнишь, была осень?,
Номер восемь, коридор мрак,
Никогда больше не забуду
"Под розами", хотя уже прошел год.
Дорогой, вернись ко мне, Я скучаю по тебе.
И пусть расставания, дорогой, нас больше не разделяют.
Поезда приостановить, пусть почтальон никогда больше
Плохие письма не приносят под розами.
Ты ушел потом внезапно, дверь открыта,
Лист ветерком упал мне на ноги.
И тут я поняла: все кончено.,
Прощаться пора уже переступать порог.
Помнишь, была осень?,
Номер восемь, коридор мрак,
Никогда больше не забуду
"Под розами", хотя уже прошел год.