Lyrics and translation Sława Przybylska - Pamietasz byla jesien

Pamietasz byla jesien

Pamiętasz, była jesień
Mały hotel "Pod Różami", pokój numer osiem
Staruszek portier z uśmiechem dawał klucz
Na schodach niecierpliwie
Całowałeś po kryjomu moje włosy
Czy więcej złotych liści było
Czy twych pieszczot, miły
Dzisiaj nie wiem już

Odszedłeś potem nagle, drzwi otwarte
Liść powiewem wiatru padł mi do nóg
I wtedy zrozumiałam, to się kończy
Pożegnania, czas już przekroczyć próg
Pamiętasz, była jesień
Pokój numer osiem, korytarza mrok
Już nigdy nie zapomnę hoteliku "Pod Różami"
Choć już minął rok

Kochany, wróć do mnie, ja tęsknię za tobą
I niech rozstania, kochany, nie dzielą nas już
Pociągi wstrzymać, niech nigdy już listonosz
Złych listów nie przynosi pod hotelik róż

Odszedłeś potem nagle, drzwi otwarte
Liść powiewem wiatru padł mi do nóg
I wtedy zrozumiałam, to się kończy
Pożegnania, czas już przekroczyć próg
Pamiętasz, była jesień
Pokój numer osiem, korytarza mrok
Już nigdy nie zapomnę hoteliku "Pod Różami"
Choć już minął rok

Помнишь, была осень

Помнишь, была осень
Маленький отель "Под Розами", номер восемь
Старый портье с улыбкой давал ключ
На лестнице нетерпеливо
Ты целовал украдкой мои волосы
Чего было больше, золотых листьев
Или твоих ласк, милый
Сегодня я уже не знаю

Ты ушел потом внезапно, дверь открыта
Лист порывом ветра упал мне к ногам
И тогда я поняла, это конец
Прощания, пора уже переступить порог
Помнишь, была осень
Номер восемь, темнота коридора
Я никогда не забуду отельчика "Под Розами"
Хотя уже прошел год

Любимый, вернись ко мне, я скучаю по тебе
И пусть расставания, любимый, больше нас не разлучают
Остановить поезда, пусть никогда больше почтальон
Плохих писем не приносит под отель роз

Ты ушел потом внезапно, дверь открыта
Лист порывом ветра упал мне к ногам
И тогда я поняла, это конец
Прощания, пора уже переступить порог
Помнишь, была осень
Номер восемь, темнота коридора
Я никогда не забуду отельчика "Под Розами"
Хотя уже прошел год