Lyrics and translation TAU - Dziecko Króla

Dziecko Króla

Nie zabijaj mamo mnie
Tak bardzo pragnę nadal żyć
Wierze, ze pokochasz mnie
Chroń mnie mamo, z całych sił
Proszę mamo, przytul mnie
Tak pragnę twego ciepła, ciepła
Nie zabijaj błagam cię
Krzyczę do twego serca

Mamo, Bóg dał mi prawo
Bym mógł Ci napisać do ciebie mój ostatni list
I będę w nim błagał cie o prawo łaski
Bo prawie zabrałaś mi prawo by żyć
Czemu wydałaś bezwzględny werdykt
Tak bez procesu i światków
Siedzę niewinnie w tej celi śmierci
W ciemnej, zimnej, czekając na katów
Jedną decyzją wstawiłaś mi kraty do mojego okna życia
Jakie to słowa klucze otworzą do niego kłódkę: kocham, wybacz?
Okaz mi łaskę, i wypuść na wolność bo tego żąda Bóg
Nie chcesz być więźniem swojego sumienia

Gdy uczynisz ze swego łona grób

Nie zabijaj Mamo mnie
Tak bardzo pragnę nadal żyć
Wierze, że pokochasz mnie
Chroń mnie Mamo, z całych sił
Proszę Mamo, przytul mnie
Tak pragnę twego ciepła, ciepła

Nie zabijaj błagam cię
Krzyczę do twego serca, serca

Mama, chce byś wiedziała
że w celi twojego cudownego ciała
Osiadłam, bo tata tam został wpuszczony z pakunkiem
I ty mu dałaś przepustkę
Wiec jesteś odpowiedzialna, ze wasza więźniarka popadła w niewolę
Przed Bożym sądem odpowiesz
Skazałaś na śmierć,czy może na dożywocie
Uświadom sobie jak wielką masz władze przez moment
To klucz
Bo w twojej głowie toczy się proces
Urodzić to dziecko: czy zabić ten płód,
Cóż
Niech twoje serce podejmie właściwa decyzję

Jesteś sędziną i to w twoich rękach
Spoczywa me życie
Liczę ze osądzisz mnie sprawiedliwie, Mama

Nie zabijaj Mamo mnie
Tak bardzo pragnę nadal żyć
Wierze, że pokochasz mnie
Chroń mnie mamo, z całych sił

Proszę Mamo, przytul mnie
Tak pragnę twego ciepła, ciepła
Nie zabijaj błagam cię
Krzyczę do twego serca, serca

Kochana mamo, pora już zburzyć ten więzienne mury
Bo tak naprawdę to nie jest więzienie
Tylko Twój umysł utworzył ten szpetny obraz
Który odwrócił Ci cele i zniewolił serce w lochach
Zamknął Cię w sobie i strzeże od środka
Pora skasować ten obraz i zbudować zupełnie nowy od podstaw
Łono kobiety to królewski pałac
Przez dziewięć miesięcy zamknięty jak twierdza
Tam dorastają Dzieci Króla, a my nie mamy pojęcia
Jak to się dzieje, że małe nasienie, którego nie sięga wzrok
Tak samo z siebie staje się człowiekiem
I z wiekiem dostrzeże, że jest jak wooow!
Nie ma drugiego takiego jak on i nigdy nie będzie
Ma unikatowy kod i inne linie papilarne rąk, to niepojęte
Jesteśmy cudem większym niż wszystkie cuda wzięte razem
I chcemy unicestwić dzieci? W imię Jezusa, słuchaj bracie
Albo pokuta albo śmierć
Za wszystkie dzieci, woła ich krew
Rani mnie ten dźwięk
Zbliża się ten dzień
Jestem dzieckiem Króla
Podnosząc na mnie rękę,
Podnosisz na Jezusa.

Дитя Короля

Не убивай меня, мама,
Так сильно хочу жить дальше.
Верю, что полюбишь меня,
Защити меня, мама, изо всех сил.
Прошу, мама, обними меня,
Так жажду твоего тепла, тепла.
Не убивай, умоляю тебя,
Кричу к твоему сердцу.

Мама, Бог дал мне право
Написать тебе, мама, мое последнее письмо.
И буду в нем молить тебя о помиловании,
Ведь ты почти лишила меня права на жизнь.
Зачем ты вынесла безжалостный приговор
Без суда и свидетелей?
Сижу невинно в этой камере смертников,
В темной, холодной, ожидая палачей.
Одним решением ты поставила решетку на окно моей жизни.
Какие слова-ключи откроют на нем замок: "люблю", "прости"?
Помилуй меня и отпусти на свободу, ведь этого хочет Бог.
Ты же не хочешь быть узницей своей совести?

Если ты сделаешь из своего чрева могилу.

Не убивай меня, мама,
Так сильно хочу жить дальше.
Верю, что полюбишь меня,
Защити меня, мама, изо всех сил.
Прошу, мама, обними меня,
Так жажду твоего тепла, тепла.

Не убивай, умоляю тебя,
Кричу к твоему сердцу, сердцу.

Мама, хочу, чтобы ты знала,
Что в камере твоего чудесного тела
Я поселился, потому что папу туда впустили с посылкой,
И ты дала ему пропуск.
Так что ты ответственна за то, что ваша пленница попала в неволю.
Перед Божьим судом ответишь.
Приговорила к смерти или, может, к пожизненному?
Осознай, какой огромной властью ты обладаешь на мгновение.
Это ключ.
Ведь в твоей голове идет суд.
Родить этого ребенка или убить этот плод?
Что ж,
Пусть твое сердце примет правильное решение.

Ты судья, и в твоих руках
Моя жизнь.
Рассчитываю, что ты осудишь меня справедливо, мама.

Не убивай меня, мама,
Так сильно хочу жить дальше.
Верю, что полюбишь меня,
Защити меня, мама, изо всех сил.

Прошу, мама, обними меня,
Так жажду твоего тепла, тепла.
Не убивай, умоляю тебя,
Кричу к твоему сердцу, сердцу.

Любимая мама, пора разрушить эти тюремные стены,
Ведь на самом деле это не тюрьма.
Просто твой разум создал этот отвратительный образ,
Который извратил твои цели и заточил сердце в темнице,
Запер тебя в себе и охраняет изнутри.
Пора стереть этот образ и построить совершенно новый с нуля.
Чрево женщины — это королевский дворец,
На девять месяцев закрытый, как крепость.
Там растут Дети Короля, а мы понятия не имеем,
Как это происходит, что крошечное семя, невидимое глазу,
Само по себе становится человеком.
И с возрастом поймет, что он — это вау!
Нет второго такого, как он, и никогда не будет.
У него уникальный код и неповторимые отпечатки пальцев, это невероятно.
Мы — чудо, большее, чем все чудеса вместе взятые.
И мы хотим уничтожать детей? Во имя Иисуса, слушай, брат,
Или покаяние, или смерть.
За всех детей взывает их кровь.
Ранит меня этот звук.
Близится этот день.
Я дитя Короля.
Поднимая руку на меня,
Ты поднимаешь ее на Иисуса.