Ortalion - Taco Hemingway translation in German

Ortalion

Ortalion znów szeleści strasznie
Lecz nim światło zgaśnie zdejmiesz mój ortalion
Nie liczą się gwiazdki, marmurową posadzkę zdobi mój-

Jedźmy na wakacje gdy nas męczą paparazzi
Baby, put it in the past, bo te paski to już pastisz
Wiem że ciebie już nękali gdy byłaś jeszcze dzieciakiem (yeah, yeah, yeah)
Zwiedzamy Europę, terenówki i pociągi
Gdyby dali by ci spokój, częściej pisałbym love songi
Ale tego dziś nie robię, bo im nie chcę dać zarobić (nie nie, nie)
Europa daje mi wolność, znowu tu znikam z tobą
Gdy lądujesz, knajpy w Katalonii wina chłodzą
Nie przejmuję się tym ilu ziomów mi da follow
Powodzenia jeśli myślą, że coś mi zabronią
On wysyła DM do modelek, jak się mają
Nie taki ze mnie klient, żaden ze mnie bawidamek
Jeremi to mój idol, lecz nie jestem tanim draniem
Z kieszeni wyjmuję sztylet, kiedy zdejmuję ortalion

Ortalion znów szeleści strasznie
Lecz nim światło zgaśnie zdejmiesz mój ortalion
Nie liczą się gwiazdki, marmurową posadzkę zdobi mój ortalion
Znów szeleści strasznie, lecz nim znowu zaśniesz zdejmiesz mój ortalion

Młody gówniarz pewnie myślał o mnie nowo rich
Typ turysty który nie zapyta dokąd iść
W tym hotelu średnia wieku almost seventy
Patrzą na mnie skąd ma kwit, myślą skąd ma kwit
W Paryżu chodzę do Michelin, w WWA chodzę do Sapko
VIP przy Tamizie, pewnie bym wolał być w Nando's
Champs Élysées na Limie, po Ciechanowie w tym Lambo
Policja prosi o ID, pewnie ich zmylił ortalion
Tęsknię za czasami gdym na scenie stał
Miły fanbase machał łapą jakby płynął kraul (cóż)
Otwieramy butle Pinot noir
Jeśli kiedyś mnie zostawisz, będę miał kino noir
Parę stów w białym ortalionie
Biała suknia ona się przechadza po balkonie
Biała suknia kiedy patrzę na nią ona płonie
Białą suknie zdejmij, ale to na koniec, najpierw

Ortalion znów szeleści strasznie
Lecz nim światło zgaśnie zdejmiesz mój ortalion
Nie liczą się gwiazdki, marmurową posadzkę zdobi mój ortalion
Znów szeleści strasznie, lecz nim znowu zaśniesz zdejmiesz mój ortalion

Dziennik pokładowy Europa - zapis piąty
Dzisiaj zabrałem ze sobą dwójkę autostopowiczów
Znajdowali się w całkowicie przeciwnym spektrum uczesania
Jeden miał łysą czaszkę, drugi niebieskie włosy - rodacy
Opowiedzieli mi o świecie młodego melanżu, o przemocy, płaczu, pigułach, o Polsce
Powiedziałem im, że w Europie widziałem to samo
Co widziałem w Warszawie, Wrocławiu, Krakowie, Lublinie, Trójmieście, Poznaniu, Białymstoku - czyli zagubioną młodzież
Narkotyki i przemoc to ich biznes - a biznes ma się dobrze
Kontrolka z wykrzyknikiem przestała świecić jednostajnie, zaczęła migać wściekle
Wciąż nie mogę dostrzec co się na niej znajduje
Odbiór

Ortalion

Der Ortalion raschelt wieder schrecklich
Doch bevor das Licht ausgeht, ziehst du meinen Ortalion aus
Sterne zählen nicht, den Marmorboden ziert mein-

Lass uns in den Urlaub fahren, wenn die Paparazzi uns nerven
Baby, put it in the past, denn diese Streifen sind schon Pastiche
Ich weiß, sie haben dich schon belästigt, als du noch ein Kind warst (yeah, yeah, yeah)
Wir erkunden Europa, Geländewagen und Züge
Wenn sie dich in Ruhe ließen, würde ich öfter Liebeslieder schreiben
Aber das tue ich heute nicht, weil ich sie nicht verdienen lassen will (nein, nein, nein)
Europa gibt mir Freiheit, wieder verschwinde ich hier mit dir
Wenn du landest, kühlen die Kneipen in Katalonien den Wein
Es ist mir egal, wie viele Kumpels mir folgen werden
Viel Glück, wenn sie denken, sie könnten mir etwas verbieten
Er schickt DMs an Models, wie es ihnen geht
So ein Kunde bin ich nicht, kein Frauenheld
Jeremi ist mein Idol, aber ich bin kein billiger Mistkerl
Aus der Tasche ziehe ich einen Dolch, wenn ich den Ortalion ausziehe

Der Ortalion raschelt wieder schrecklich
Doch bevor das Licht ausgeht, ziehst du meinen Ortalion aus
Sterne zählen nicht, den Marmorboden ziert mein Ortalion
Er raschelt wieder schrecklich, doch bevor du wieder einschläfst, ziehst du meinen Ortalion aus

Der junge Bengel dachte wohl, ich sei neureich
Der Typ Tourist, der nicht fragt, wohin er gehen soll
In diesem Hotel ist das Durchschnittsalter fast siebzig
Sie schauen mich an, woher hat er die Kohle, denken, woher hat er die Kohle
In Paris gehe ich ins Michelin, in Warschau gehe ich ins Sapko
VIP an der Themse, wahrscheinlich wäre ich lieber bei Nando's
Champs Élysées auf Lime-Scooter, durch Ciechanów im Lambo
Die Polizei fragt nach dem Ausweis, wahrscheinlich hat sie der Ortalion getäuscht
Ich vermisse die Zeiten, als ich auf der Bühne stand
Die nette Fanbase winkte mit den Händen, als ob sie Kraul schwimmen würde (nun ja)
Wir öffnen eine Flasche Pinot Noir
Wenn du mich jemals verlässt, werde ich einen Film Noir haben
Ein paar Hunderter im weißen Ortalion
Weißes Kleid, sie spaziert auf dem Balkon
Weißes Kleid, wenn ich sie ansehe, brennt sie
Zieh das weiße Kleid aus, aber das erst am Ende, zuerst

Der Ortalion raschelt wieder schrecklich
Doch bevor das Licht ausgeht, ziehst du meinen Ortalion aus
Sterne zählen nicht, den Marmorboden ziert mein Ortalion
Er raschelt wieder schrecklich, doch bevor du wieder einschläfst, ziehst du meinen Ortalion aus

Logbuch Europa - Eintrag fünf.
Heute habe ich zwei Anhalter mitgenommen.
Sie befanden sich am völlig entgegengesetzten Spektrum der Frisuren.
Einer hatte eine Glatze, der andere blaue Haare - Landsleute.
Sie erzählten mir von der Welt der jugendlichen Exzesse, von Gewalt, Tränen, Pillen, von Polen.
Ich sagte ihnen, dass ich in Europa dasselbe gesehen habe.
Was ich in Warschau, Breslau, Krakau, Lublin, Dreistadt, Posen, Białystok gesehen habe - nämlich verlorene Jugend.
Drogen und Gewalt sind ihr Geschäft - und das Geschäft läuft gut.
Die Warnleuchte mit dem Ausrufezeichen hörte auf, gleichmäßig zu leuchten, sie begann wütend zu blinken.
Ich kann immer noch nicht erkennen, was sich darauf befindet.
Ende.