แต่ว่า...เมื่อไหร่ล่ะ - ตั๊กแตน ชลดา translation in German

แต่ว่า...เมื่อไหร่ล่ะ

(แต่ว่าเมื่อไหร่ล่ะ แต่ว่าเมื่อไหร่ล่ะ)

หนังสักเรื่องก็ไม่เคยได้ดู
เห็นพูดอยู่จะพาไปใช่ไหม
เห็นพูดจริงจะขอจูงมือจูงไม้
จะได้ไม่ได้ ต้องรอให้รถมาจอด

เธอบอกว่าอยากมาเจอ
บอกว่าอย่าเผลอจะกอด
เธอบอกว่าอยากมาเจอ
จะหอมด้วยอีกฟอด

ฉันเป็นผู้หญิงความจริงฉันก็เริ่มปอด
จะกอดจะหอมฉันเลย ก็แหม
แต่ว่าเมื่อไหร่ล่ะ จะมาเมื่อไหร่ล่ะ

เห็นชอบชวนไปเที่ยวนั้นเที่ยวนี่
ชอบชวนขี่ไปชมนกชมไม้
ให้ฉันกอดเอวกอดแขนตอนซ้อนท้าย
เธอมาไม่ได้ต้องกอดหมอนข้างแทน

เธอบอกว่าอยากให้ฉัน กอดเอวเธอไว้แน่น ๆ
เธอบอกว่าอยากให้ฉัน กอดแบบที่เรียกว่าแฟน
ฉันเป็นผู้หญิงความจริง คงเสียหายหมื่นแสน
กอดเอวกอดแขน เธอเลยก็แหม
แต่ว่าเมื่อไหร่ล่ะ จะมาเมื่อไหร่ล่ะ

เห็นพูดจังจะให้พ่อมาขอ
ฉันก็รอขบวนขันหมากอยู่ไหน
เรื่องสินสอดไม่ต้องมากต้องมาย
แต่อย่ามาสายให้ฉันรอจนแก่

เธอบอกว่าอยากมาขอ
อยากจะมีหลานให้แม่
เธอบอกว่าอยากมาขอ
มีลูกทันใช้แน่ ๆ

ฉันเป็นผู้หญิง ความจริงต้องถามพ่อกับแม่
แต่ด่วนใจร้อนแบบนี้ ก็แหม
แต่ว่าเมื่อไหร่ล่ะ จะมาเมื่อไหร่ล่ะ

เห็นพูดจังจะให้พ่อมาขอ
ฉันก็รอขบวนขันหมากอยู่ไหน
เรื่องสินสอดไม่ต้องมากต้องมาย
แต่อย่ามาสายให้ฉันรอจนแก่

เธอบอกว่าอยากมาขอ
อยากจะมีหลานให้แม่
เธอบอกว่าอยากมาขอ
มีลูกทันใช้แน่ ๆ

ฉันเป็นผู้หญิง ความจริงต้องถามพ่อกับแม่
แต่ด่วนใจร้อนแบบนี้ ก็แหม
แต่ว่าเมื่อไหร่ล่ะ จะมาเมื่อไหร่ล่ะ
แต่ว่าเมื่อไหร่ล่ะ จะมาเมื่อไหร่ล่ะ

Aber... wann denn?

(Aber wann denn? Aber wann denn?)

Einen Film haben wir noch nie gesehen
Du sagtest doch, du würdest mich mitnehmen
Du hast wirklich gesagt, du würdest meine Hand nehmen
Ob es klappt oder nicht, muss ich warten, bis das Auto vorfährt

Du sagtest, du willst mich treffen
Sagtest, ich soll mich nicht wundern, wenn du mich umarmst
Du sagtest, du willst mich treffen
Und mich auch noch küssen

Ich bin eine Frau, ehrlich gesagt, bekomme ich langsam Angst
Mich zu umarmen und zu küssen, ich meine
Aber wann denn? Wann wirst du kommen?

Du lädst mich immer wieder ein, hierhin und dorthin zu gehen
Du lädst mich ein, mit dir Vögel und Bäume zu beobachten
Dass ich dich am Ende umarme, wenn ich hinten sitze
Wenn du nicht kommst, muss ich stattdessen ein Kissen umarmen

Du sagtest, du möchtest, dass ich deine Taille festhalte
Du sagtest, du möchtest, dass ich dich so umarme, wie es ein Freund tut
Ich bin eine Frau, ehrlich gesagt, wäre das sehr peinlich
Dich an der Taille und am Arm zu umarmen, ich meine
Aber wann denn? Wann wirst du kommen?

Du redest immer davon, dass dein Vater um meine Hand anhalten wird
Ich warte, aber wo bleibt die Hochzeitsgesellschaft?
Die Mitgift muss nicht groß sein
Aber komm nicht zu spät, lass mich nicht warten, bis ich alt bin

Du sagtest, du willst um meine Hand anhalten
Du willst deiner Mutter Enkelkinder schenken
Du sagtest, du willst um meine Hand anhalten
Wir werden bestimmt rechtzeitig Kinder haben

Ich bin eine Frau, eigentlich muss ich meinen Vater und meine Mutter fragen
Aber so voreilig zu sein, ich meine
Aber wann denn? Wann wirst du kommen?

Du redest immer davon, dass dein Vater um meine Hand anhalten wird
Ich warte, aber wo bleibt die Hochzeitsgesellschaft?
Die Mitgift muss nicht groß sein
Aber komm nicht zu spät, lass mich nicht warten, bis ich alt bin

Du sagtest, du willst um meine Hand anhalten
Du willst deiner Mutter Enkelkinder schenken
Du sagtest, du willst um meine Hand anhalten
Wir werden bestimmt rechtzeitig Kinder haben

Ich bin eine Frau, eigentlich muss ich meinen Vater und meine Mutter fragen
Aber so voreilig zu sein, ich meine
Aber wann denn? Wann wirst du kommen?
Aber wann denn? Wann wirst du kommen?