Lyrics and translation Tata Simonyan feat. 3.33 - Dzyune Halel Er

Dzyune Halel Er

Ու նորից քեզ ներեցին (քեզ ներեցին)
Չէ որ դու սիրտ գերեցիր
Արևի տակ լիքը տեղ կա
Ջուր կա ամպի մեջ պահած
Որ ծաղիկը′ ինչպես երգը, չմնա սառած, ծարավ
Արմատները խորը հողում շունչն են պահում սերնդի
Եթե հույսդ կորցրել ես
Կյանքը կգա քեզ կգտնի
Որ աճի նա, որ ժպտա միշտ
(Ձյունը) Ձյունը հալել էր, ու մի ձնծաղիկ
Բացել էր աչքը, նայում էր երկինք
Առաջին անգամ արևը տեսել
Ուրախացել էր, ինքն էլ էր ծնվել
Բայց ինչ-որ մի ձեռք քաղել էր նրան
Եվ ինչո՞ւ այդպես, ո՞նց այդքան դաժան
Ինչո՞ւ հենց իրեն, պոկեց այն տղան
Ու նվիրեց իր սիրած աղջկան
Եթե քաղել ես ծաղիկը
Առանց մտածելու' չար թե՞ բարի
Ու նվիրել ես վարդերը արդեն մեկին
Գուցե առանց կարիք
Խոնավ հողից են պոկել
Բայց կյանքն ու հոգին ա կորել
Մնում ա բույրը մենակ
Ու գույնը փոխվում, դառնում մի տեսակ
Փոխանցի դու քո ժպիտը
Ու թող ապրի բնությունը
Հասկանալով, որ պոկելը դա ուղղակի
Մեր թուլությունն ա
Ու նորից քեզ ներեցին
Չէ որ դու սիրտ գերեցիր
Շնչում ա ծաղիկը հիմա
Արևի տակ քո նման գեղեցիկ...
Այդպես եղել է, կմնա այդպես
Որքան ծաղիկներ երգ դառան այսպես
(Ու նորից քեզ ներեցին)
Թև առան անցան, աշխարհը արար
Որ ուրախացնեն մարդկանց անդադար
Որ ծաղկեն նորից
(Ու նվիրել ես վարդերը արդեն)
Պարտեզներ սիրով
(Խոնավ հողից են պոկել)
Սոխակի երգի իր վարդի համար
Այսպես, թե այնպես
(Հասկանալով, որ պոկելը դա)
Կարևոր է, որ
(Ուղղակի մեր թուլությունն ա)
Սիրենք երգ ծաղիկ
(Ու նորից քեզ ներեցին)
Ու սիրենք իրար
(Շնչում ա ծաղիկը հիմա)
(Որ աճի նա, որ ժպտա)
Ծաղիկներ, ծաղիկներ գունավոր
Մարդիկ միշտ ձեր առաջ մեղավոր
Պոկում են կամ քաղում ձեր կյանքը
Որ զարդարեն իրենցն ամեն օր
Ծաղիկներ, ծաղիկներ գունավոր
Մարդիկ միշտ ձեր առաջ մեղավոր
Պոկում են կամ քաղում ձեր կյանքը
Որ զարդարեն իրենցն ամեն օր, ամեն օր
Հեռացող արևի հետքերով
Հեռացող արևի հետքերով
Մենք գնում ենք իրար հերքելով
Մենք ուզում ենք ծաղիկը ապրի
Ու փնտրում ենք ջուր մեր երգերում
Որ կտա մի քիչ հույս շնչելու
Նրանով իր հետ գույն ա բերում
Հողը կյանք էր տվել սիրելու
Ջուրը խոր արմատներ ու ներում
Մեկը ծաղիկը քաղեց
Քաղեց ու թաղեց
Մյուսը սերմերը հողին նկարեց
Մեկն էլ ուներ անհամար ծաղիկներ
Տալիս էր սիրո ու ծիծաղի տեղ
Մեկն էլ նայում էր դաշտին գունավոր
Որտեղ պարզ էր շատ ու սեր կար բա ոնց
Նայում ու ժպտում էր քո պես
Ծաղիկը բացվեց, դու պետք ա ապրես
Ծաղիկներ, ծաղիկներ գունավոր
Մարդիկ միշտ ձեր առաջ մեղավոր
Պոկում են կամ քաղում ձեր կյանքը
Որ զարդարեն իրենցն ամեն օր
Ծաղիկներ, ծաղիկներ գունավոր
Մարդիկ միշտ ձեր առաջ մեղավոր
Պոկում են կամ քաղում ձեր կյանքը
Որ զարդարեն իրենցն ամեն օր, ամեն օր

Тающий снег

И снова тебя простили (тебя простили)
Ведь ты пленила сердце
Под солнцем много места
Есть вода, хранящаяся в облаках
Чтобы цветок, как песня, не остался замерзшим, жаждущим
Корни глубоко в земле хранят дыхание поколения
Если ты потерял надежду
Жизнь придет, тебя найдет
Чтобы он рос, чтобы всегда улыбался
(Снег) Снег таял, и один подснежник
Открыл глаза, смотрел на небо
Впервые увидел солнце
Обрадовался, что и он родился
Но чья-то рука сорвала его
И зачем так, как же так жестоко
Почему именно его, сорвал тот парень
И подарил своей любимой девушке
Если ты сорвал цветок
Не задумываясь, зло или добро
И подарил розы уже кому-то
Возможно, без нужды
Из влажной земли их сорвали
Но жизнь и душа уже ушли
Остается лишь аромат
И цвет меняется, становится каким-то
Передай ты свою улыбку
И пусть живет природа
Понимая, что срывать - это просто
Наша слабость
И снова тебя простили
Ведь ты пленила сердце
Дышит цветок сейчас
Под солнцем, прекрасный, как ты...
Так было, так и останется
Сколько цветов песней стали вот так
(И снова тебя простили)
Крылья обрели, улетели, мир создали
Чтобы радовать людей непрестанно
Чтобы цвели вновь
(И подарил ты розы уже)
Сады с любовью
(Из влажной земли их сорвали)
Песня соловья для своей розы
Так или иначе
(Понимая, что срывать это)
Важно, чтобы
(Просто наша слабость)
Любим песню, цветок
(И снова тебя простили)
И любим друг друга
(Дышит цветок сейчас)
(Чтобы он рос, чтобы улыбался)
Цветы, цветы разноцветные
Люди всегда перед вами виноваты
Срывают или обрывают вашу жизнь
Чтобы украсить свою каждый день
Цветы, цветы разноцветные
Люди всегда перед вами виноваты
Срывают или обрывают вашу жизнь
Чтобы украсить свою каждый день, каждый день
Следами уходящего солнца
Следами уходящего солнца
Мы идем, друг друга отрицая
Мы хотим, чтобы цветок жил
И ищем воду в наших песнях
Которая даст немного надежды дышать
С ней он приносит цвет
Земля дала жизнь любить
Вода, глубокие корни и прощение
Кто-то сорвал цветок
Сорвал и закопал
Другой семена в землю посадил
У кого-то было бесчисленное множество цветов
Давал место любви и смеху
Кто-то смотрел на разноцветное поле
Где все было просто, и любовь была, как же
Смотрел и улыбался, как ты
Цветок распустился, ты должен жить
Цветы, цветы разноцветные
Люди всегда перед вами виноваты
Срывают или обрывают вашу жизнь
Чтобы украсить свою каждый день
Цветы, цветы разноцветные
Люди всегда перед вами виноваты
Срывают или обрывают вашу жизнь
Чтобы украсить свою каждый день, каждый день